DOI Artikel:
Knapikowa, Marta: Gobelin flamandzki z wieku XVIII
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.24591#0077
Marta Knapikowa
GOBELIN FLAMANDZKI Z WIEKU XVIII
W zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie znajduje się gobelin
przedstawiający spór Achillesa z Agamemnonem (1). Duża ta tka-
nina o wymiarach 3,70 X 4,80 m posiada w prawym dolnym naroż-
niku sygnaturę F. V. D. BORGHT i znak Brukseli (2). Wysokie wa-
lory artystyczne i typowe cechy epoki, znajdujące oddźwięk w go-
belinie, zwracają uwagę i skłaniają do głębszego zainteresowania się
nim, tym bardziej, że poza wzmiankami o seriach, do których nasz
gobelin mógłby należeć \ brak odnoszącej się do niego bezpośrednio
literatury.
Osnowę i wątek gobelinu stanowi wełna z dużym dodatkiem jedwa-
biu, głównie w partiach oświetlonych, O różnorodności użytych
barw możemy się dziś przekonać oglądając odwrotną stronę tkaniny,
gdyż końce nitek zachowały tam swój pierwotny kolor. Technika posłu-
gująca się malarskimi zazębieniami barw wykazuje wysoki poziom,
niezbędny do realizacji wymagań kartoniera. Stan konserwacji dobry.
Rażą przetarty nieco jedwab i cery spłowiałe bardziej od reszty tka-
niny.
Wystarczy sięgnąć do pierwszej księgi Iliady, aby treść gobelinu
stała się jasna. Czytamy tam o strasznej zemście Apollina na Achajach,
których wódz Agamemnon przywłaszczył sobie córkę jego kapłana
Chryzesa. Zaraza, jaką sieje Apollo miotając strzały ze swego srebr-
nego łuku, dziesiątkuje naród i skłania do zwołania walnej rady. Do-
chodzi na niej do ostrego sporu między Agamemnonem a Achillesem.
Pierwszy nie chce bezinteresownie pozbyć się branki, drugi nie chce
zrzec się części swych łupów na korzyść Agamemnona. Dopiero Atena
łagodzi sytuację, nakazując Achillesowi spokój. Na jej polecenie bo-
hater chowa miecz do pochwy. Cała ta opowieść, przedstawiona w go-
belinie, zawarta jest w 301 początkowych wierszach Iliady. Nie
uwzględniono jedynie epizodu opowiadającego o Chryzesie, który
1 Schmitz H., Bildteppiche. Geschichte der Gobelinwirkerei, Berlin 1921, s. 258;
Góbel H., Wandteppiche, I. Die Niederlan.de I, Leipzig 1932, s. 399—400.
71
GOBELIN FLAMANDZKI Z WIEKU XVIII
W zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie znajduje się gobelin
przedstawiający spór Achillesa z Agamemnonem (1). Duża ta tka-
nina o wymiarach 3,70 X 4,80 m posiada w prawym dolnym naroż-
niku sygnaturę F. V. D. BORGHT i znak Brukseli (2). Wysokie wa-
lory artystyczne i typowe cechy epoki, znajdujące oddźwięk w go-
belinie, zwracają uwagę i skłaniają do głębszego zainteresowania się
nim, tym bardziej, że poza wzmiankami o seriach, do których nasz
gobelin mógłby należeć \ brak odnoszącej się do niego bezpośrednio
literatury.
Osnowę i wątek gobelinu stanowi wełna z dużym dodatkiem jedwa-
biu, głównie w partiach oświetlonych, O różnorodności użytych
barw możemy się dziś przekonać oglądając odwrotną stronę tkaniny,
gdyż końce nitek zachowały tam swój pierwotny kolor. Technika posłu-
gująca się malarskimi zazębieniami barw wykazuje wysoki poziom,
niezbędny do realizacji wymagań kartoniera. Stan konserwacji dobry.
Rażą przetarty nieco jedwab i cery spłowiałe bardziej od reszty tka-
niny.
Wystarczy sięgnąć do pierwszej księgi Iliady, aby treść gobelinu
stała się jasna. Czytamy tam o strasznej zemście Apollina na Achajach,
których wódz Agamemnon przywłaszczył sobie córkę jego kapłana
Chryzesa. Zaraza, jaką sieje Apollo miotając strzały ze swego srebr-
nego łuku, dziesiątkuje naród i skłania do zwołania walnej rady. Do-
chodzi na niej do ostrego sporu między Agamemnonem a Achillesem.
Pierwszy nie chce bezinteresownie pozbyć się branki, drugi nie chce
zrzec się części swych łupów na korzyść Agamemnona. Dopiero Atena
łagodzi sytuację, nakazując Achillesowi spokój. Na jej polecenie bo-
hater chowa miecz do pochwy. Cała ta opowieść, przedstawiona w go-
belinie, zawarta jest w 301 początkowych wierszach Iliady. Nie
uwzględniono jedynie epizodu opowiadającego o Chryzesie, który
1 Schmitz H., Bildteppiche. Geschichte der Gobelinwirkerei, Berlin 1921, s. 258;
Góbel H., Wandteppiche, I. Die Niederlan.de I, Leipzig 1932, s. 399—400.
71