DOI Heft:
Sprawozdania za lata 1957 i 1958
DOI Artikel:Kopff, Andrzej: Sprawozdanie z działalności Muzeum Narodowego w Krakowie za lata 1957 i 1958
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.24591#0189
Osobna grupa starodruków ilustrowała rozwój typografii krakowskiej od naj-
wcześniejszych druków wydanych w oficynie Kaspra Straubego, poprzez druki
Szwajpolta Fioła, aż po reprezentacyjne dzieła oficyny Jana Hallera, Hieronima
Wietora, Mateusza Siebeneychera i Pawła Helicza. Uzupełnieniem tego zespołu były
oryginalne klocki drzeworytnicze z przedstawieniem portretów ostatnich Jagiello-
nów i scen batalistycznych. Pokaz zamykał portret Benedykta z Koźmina, wielkiego
dobroczyńcy krakowskiej Wszechnicy.
4. Sala Krakowa, poświęcona sztuce mieszczańskiej, na wystawie w Gandawie
Technika wystawy. Sprzęt ekspozycyjny składał się z trzech typów gablot wy-
konanych dla wszystkich miast w Gandawie, a mianowicie gablot skrzynkowych o wy-
miarach 70 X 80 X 42 cm z jedną stroną oszkloną i reflektorem umieszczonym w po-
krywie (w gablotach tego typu eksponowano dokumenty archiwalne, wyroby złotni-
cze, jak róg wielicki i kura, mitrę biskupa Strzempińskiego, globus Jagielloński itp1.),
gablot płaskich leżących o wymiarach 100 X 100 X 25 cm (pomieszczono w nich
starodruki) oraz gablot kloszowych stojących o wymiarach 139 X 140 X 52, w któ-
rych eksponowano większe obiekty rzemiosła artystycznego (np. krzyż z diademów,
ornat Kmity), instrumenty astronomiczne, rękopisy iluminowane itp. Ponadto wyko-
nano szereg gablot nietypowych, jak np. leżącą gablctę kloszową dla berła Fry-
deryka Jagiellończyka, przyścienne gabloty wiszące dla sztychu z widokiem Kra-
kowa, miecza katów, kafli itp'. Obrazy malowane dwustronnie eksponowano na wol-
nostojących postumentach, podobnie jak rzeźby, przy czym stosunkowo małą rzeźbę
Ukrzyżowanego Chrystusa z końca w. XV umocowano na tafli szklannej, wypeł-
niającej niszę ślepego okna. Jak już wspomniano, zgodnie z problemowym ukła-
dem obiektów, przeprowadzono parawanowe podziały, oddzielające od siebie po-
184
wcześniejszych druków wydanych w oficynie Kaspra Straubego, poprzez druki
Szwajpolta Fioła, aż po reprezentacyjne dzieła oficyny Jana Hallera, Hieronima
Wietora, Mateusza Siebeneychera i Pawła Helicza. Uzupełnieniem tego zespołu były
oryginalne klocki drzeworytnicze z przedstawieniem portretów ostatnich Jagiello-
nów i scen batalistycznych. Pokaz zamykał portret Benedykta z Koźmina, wielkiego
dobroczyńcy krakowskiej Wszechnicy.
4. Sala Krakowa, poświęcona sztuce mieszczańskiej, na wystawie w Gandawie
Technika wystawy. Sprzęt ekspozycyjny składał się z trzech typów gablot wy-
konanych dla wszystkich miast w Gandawie, a mianowicie gablot skrzynkowych o wy-
miarach 70 X 80 X 42 cm z jedną stroną oszkloną i reflektorem umieszczonym w po-
krywie (w gablotach tego typu eksponowano dokumenty archiwalne, wyroby złotni-
cze, jak róg wielicki i kura, mitrę biskupa Strzempińskiego, globus Jagielloński itp1.),
gablot płaskich leżących o wymiarach 100 X 100 X 25 cm (pomieszczono w nich
starodruki) oraz gablot kloszowych stojących o wymiarach 139 X 140 X 52, w któ-
rych eksponowano większe obiekty rzemiosła artystycznego (np. krzyż z diademów,
ornat Kmity), instrumenty astronomiczne, rękopisy iluminowane itp. Ponadto wyko-
nano szereg gablot nietypowych, jak np. leżącą gablctę kloszową dla berła Fry-
deryka Jagiellończyka, przyścienne gabloty wiszące dla sztychu z widokiem Kra-
kowa, miecza katów, kafli itp'. Obrazy malowane dwustronnie eksponowano na wol-
nostojących postumentach, podobnie jak rzeźby, przy czym stosunkowo małą rzeźbę
Ukrzyżowanego Chrystusa z końca w. XV umocowano na tafli szklannej, wypeł-
niającej niszę ślepego okna. Jak już wspomniano, zgodnie z problemowym ukła-
dem obiektów, przeprowadzono parawanowe podziały, oddzielające od siebie po-
184