DOI Heft:
Sprawozdania za lata 1957 i 1958
DOI Artikel:Kopff, Andrzej: Sprawozdanie z działalności Muzeum Narodowego w Krakowie za lata 1957 i 1958
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.24591#0204
16. Wystawa Aleksandra Orłowskiego
gicznego, ile przynależności dzieł do pewnych kierunków artystycznych. Stąd prace
niektórych artystów pomieszczone zostały w różnych punktach wystawy, a poszcze-
gólne jej działy zachodziły na siebie pod względem czasowym. Zasadniczą prze-
słankę, której podporządkowano koncepcję ekspozycji, stanowił problem koloryzmu,
rozwoju barwy w malarstwie polskim w ostatnich 40 latach. Zgodnie z tym zarże-
niem nie ograniczono się zatem do chronologicznego pokazania kierunków malar-
skich, lecz — już na samym wstępie wystawy — obok dzieł formistów pomieszczono
prace W. Weissa, O. Boznańskiej, F. Pautscha, a przede wszystkim J. Pankiewicza,
pochodzące sprzed roku 1917. Uwzględniając dość obszernie zagadnienie formizmu,
wiele uwagi poświęcono również malarstwu J. Pankiewicza, T. Czyżewskiego, K.
Larischa, Z. Waliszewskiego, Z. Pronaszki, a następnie kapistom oraz zbliżonym do
nich malarzom krakowskim. Szczególną pozycję na wystawie stanowiły prace T. Ma-
kowskiego, które wydzielono w odrębny zespół ekspozycyjny. Ostatni człon pokazu
reprezentowały obrazy przynależne do malarstwa współczesnego, a więc prace
m. i. W. Taranczewskiego, T. Kantora, M. Jaremianki i A. Marczyńskiego, prowa-
dzące kolejno poprzez rezygnację z wyobrażeń przedstawieniowych do form czysto
abstrakcyjnych, działających głównie elementem kształtu i koloru. Ogółem na wy-
stawie znalazło się 112 dzieł, w tym 55 obrazów, 52 akwarele i rysunki oraz 5 rzeźb.
Pokaz uzupełniały 4 tablice wyjaśniające w zwięzłej formie istotę zjawisk artystycz-
nych w' polskim malarstwie współczesnym oraz jego rozwój historyczny.
Wystawa pn. Aleksander Orłowski zorganizowana została wspólnie przez Muzeum
Narodowe w Krakowie i Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych. Otwarto ją w pa-
łacu wymienionego Towarzystwa w dniu 5 lutego 1958 na okres jednego miesiąca.
Sceniariusz wrystawxy opracowała doc. dr Idelena Blumówna, zaś projekt urządzenia
200
gicznego, ile przynależności dzieł do pewnych kierunków artystycznych. Stąd prace
niektórych artystów pomieszczone zostały w różnych punktach wystawy, a poszcze-
gólne jej działy zachodziły na siebie pod względem czasowym. Zasadniczą prze-
słankę, której podporządkowano koncepcję ekspozycji, stanowił problem koloryzmu,
rozwoju barwy w malarstwie polskim w ostatnich 40 latach. Zgodnie z tym zarże-
niem nie ograniczono się zatem do chronologicznego pokazania kierunków malar-
skich, lecz — już na samym wstępie wystawy — obok dzieł formistów pomieszczono
prace W. Weissa, O. Boznańskiej, F. Pautscha, a przede wszystkim J. Pankiewicza,
pochodzące sprzed roku 1917. Uwzględniając dość obszernie zagadnienie formizmu,
wiele uwagi poświęcono również malarstwu J. Pankiewicza, T. Czyżewskiego, K.
Larischa, Z. Waliszewskiego, Z. Pronaszki, a następnie kapistom oraz zbliżonym do
nich malarzom krakowskim. Szczególną pozycję na wystawie stanowiły prace T. Ma-
kowskiego, które wydzielono w odrębny zespół ekspozycyjny. Ostatni człon pokazu
reprezentowały obrazy przynależne do malarstwa współczesnego, a więc prace
m. i. W. Taranczewskiego, T. Kantora, M. Jaremianki i A. Marczyńskiego, prowa-
dzące kolejno poprzez rezygnację z wyobrażeń przedstawieniowych do form czysto
abstrakcyjnych, działających głównie elementem kształtu i koloru. Ogółem na wy-
stawie znalazło się 112 dzieł, w tym 55 obrazów, 52 akwarele i rysunki oraz 5 rzeźb.
Pokaz uzupełniały 4 tablice wyjaśniające w zwięzłej formie istotę zjawisk artystycz-
nych w' polskim malarstwie współczesnym oraz jego rozwój historyczny.
Wystawa pn. Aleksander Orłowski zorganizowana została wspólnie przez Muzeum
Narodowe w Krakowie i Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych. Otwarto ją w pa-
łacu wymienionego Towarzystwa w dniu 5 lutego 1958 na okres jednego miesiąca.
Sceniariusz wrystawxy opracowała doc. dr Idelena Blumówna, zaś projekt urządzenia
200