obejmującego swym zasięgiem dziedzinę sztuki niezależnie od tego, do jakiej naro-
dowości dany artysta należy. Udowodnieniu wspomnianej tezy służyć miały ze-
brane na wystawie pTace świadczące, iż w malarstwie angielskim odnajduje się
zarówno pierwiastki zapożyczone jak i rodzime, które z kolei wywarły wpływ na
twórczość artystów pochodzących z innych środowisk narodowych.
Stosując w zasadzie układ chronologiczny pokazu uwzględniono na pierwszym
miejscu prace W. R. Sickerta, by poprzez utwory G. Johna, H. Gilmana, W. Lewi-
sa, E. Wadswortha, F. Etchellsa oraz Ch. Ginnera dość do malarzy abstrakcjoni-
stów, współczesnych Picassowi, Braque'owi i Mondrianowi. Nowe kierunki arty-
styczne nurtujące malarstwo francuskie wywarły niewątpliwie wpływ na twór-
czość artystów angielskich, nie eliminując jednak bynajmniej cech rodzimych,
a przede wszystkim emocjonalizmu, tkwiącego swymi korzeniami w romantycz-
nym malarstwie rodzajowym z lat 1790—1830. Przenikanie się obu wspomnianych
20. Wystawa akwarel i rysunków artystów brytyjskich XX wieku
tendencji dało w efekcie dzieła takich artystów, jak H. Moore, G. Sutherland, H.
Burra, R. Colguhoun, K. Vaughan, B. Winter i J. Minton, których utwory, obok
prac wielu innych artystów nie wymienionych powyżej, znalazły się na wystawie,
orientując w dostatecznym stopniu zwiedzających w problematyce nowoczesnego
malarstwa angielskiego.
Wystawa dzieł Artura Grottgera, urządzona według scenariusza mgra Ireny Bo-
browskiej, została otwarta w dniu 21 grudnia 1958 w salach wystawowych przy
ul. Smoleńsk 9. Chronologiczny układ eksponatów pozwolił scharakteryzować ca-
łokształt twórczości artysty, poczynając od jego prac młodzieńczych z okresu
studiów akademickich we Lwowie i Krakowie (1848—1855), poprzez przepojone
treściami historycznoliterackimi akwarele i rysunki powstałe w czasie studiów
w Akademii Wiedeńskiej (1855—1860), aż po bardziej dojrzałe portrety, sceny ro-
204
dowości dany artysta należy. Udowodnieniu wspomnianej tezy służyć miały ze-
brane na wystawie pTace świadczące, iż w malarstwie angielskim odnajduje się
zarówno pierwiastki zapożyczone jak i rodzime, które z kolei wywarły wpływ na
twórczość artystów pochodzących z innych środowisk narodowych.
Stosując w zasadzie układ chronologiczny pokazu uwzględniono na pierwszym
miejscu prace W. R. Sickerta, by poprzez utwory G. Johna, H. Gilmana, W. Lewi-
sa, E. Wadswortha, F. Etchellsa oraz Ch. Ginnera dość do malarzy abstrakcjoni-
stów, współczesnych Picassowi, Braque'owi i Mondrianowi. Nowe kierunki arty-
styczne nurtujące malarstwo francuskie wywarły niewątpliwie wpływ na twór-
czość artystów angielskich, nie eliminując jednak bynajmniej cech rodzimych,
a przede wszystkim emocjonalizmu, tkwiącego swymi korzeniami w romantycz-
nym malarstwie rodzajowym z lat 1790—1830. Przenikanie się obu wspomnianych
20. Wystawa akwarel i rysunków artystów brytyjskich XX wieku
tendencji dało w efekcie dzieła takich artystów, jak H. Moore, G. Sutherland, H.
Burra, R. Colguhoun, K. Vaughan, B. Winter i J. Minton, których utwory, obok
prac wielu innych artystów nie wymienionych powyżej, znalazły się na wystawie,
orientując w dostatecznym stopniu zwiedzających w problematyce nowoczesnego
malarstwa angielskiego.
Wystawa dzieł Artura Grottgera, urządzona według scenariusza mgra Ireny Bo-
browskiej, została otwarta w dniu 21 grudnia 1958 w salach wystawowych przy
ul. Smoleńsk 9. Chronologiczny układ eksponatów pozwolił scharakteryzować ca-
łokształt twórczości artysty, poczynając od jego prac młodzieńczych z okresu
studiów akademickich we Lwowie i Krakowie (1848—1855), poprzez przepojone
treściami historycznoliterackimi akwarele i rysunki powstałe w czasie studiów
w Akademii Wiedeńskiej (1855—1860), aż po bardziej dojrzałe portrety, sceny ro-
204