dzajowe i alegoryczne, malowane w Sniatynce. Osobny zespół stanowiły kartony
Lituanii z lat 1864—66, poprzedzone heliograwurowymi reprodukcjami cyklów
Warszawa I (1861), Warszawa 11 (1862), Polonia (1863) i Wojna (1866—67). Zespół
ten przedstawiał punkt przełomowy twórczości Grottgera, który pod wpływem wy-
darzeń 1861 i 1863 roku skierował swój talent ku przedstawieniom historyczno-pa-
triotycznym. Z tegoż okresu eksponowano na wystawie płótna olejne, jak Przejście
przez granicę oraz Powitanie i Pożegnanie. Następne lata twórczości Grottgera,
a mianowicie podróż artysty do Włoch w r. 1864, zaznaczono kilku szkicami olej-
nymi, będącymi kopiami mistrzów weneckich, by zamknąć końcowy okres malar-
stwa Grottgera świetnym portretem siostry artysty, Marii Sawiczewskiej, oraz ma-
21. Wystawa Artura Grottgera
lowanym w Paryżu w r. 1867 olejnym obrazem pt. Fryne. Wystawa objęła łącznie 36
prac olejnych, 13 akwarel i 24 rysunków (nie licząc reprodukcji heliograwurowych),
pochodzących głównie ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.
Na osobną wzmiankę zasługuje udział Muzeum Narodowego w Krakowie (jako
jedynego Muzeum w Polsce) w wystawie pn. Undecima Triennale di Milano, poświę*
conej współczesnej sztuce dekoracyjnej, architekturze i przemysłowi artystycznemu,
a otwartej w lipcu 1957 w Mediolanie. Muzeum Narodowe wzięło udział w eks-
pozycji sekcji historyczno-krytycznej, zajmującej się zagadnieniami architektury
muzealnej, nadsyłając na powyższą wystawę dwa ekrany z przedstawieniem histo-
rii Muzeum Czartoryskich i Sukiennic. Autorami obu ekranów w zakresie układu
205
Lituanii z lat 1864—66, poprzedzone heliograwurowymi reprodukcjami cyklów
Warszawa I (1861), Warszawa 11 (1862), Polonia (1863) i Wojna (1866—67). Zespół
ten przedstawiał punkt przełomowy twórczości Grottgera, który pod wpływem wy-
darzeń 1861 i 1863 roku skierował swój talent ku przedstawieniom historyczno-pa-
triotycznym. Z tegoż okresu eksponowano na wystawie płótna olejne, jak Przejście
przez granicę oraz Powitanie i Pożegnanie. Następne lata twórczości Grottgera,
a mianowicie podróż artysty do Włoch w r. 1864, zaznaczono kilku szkicami olej-
nymi, będącymi kopiami mistrzów weneckich, by zamknąć końcowy okres malar-
stwa Grottgera świetnym portretem siostry artysty, Marii Sawiczewskiej, oraz ma-
21. Wystawa Artura Grottgera
lowanym w Paryżu w r. 1867 olejnym obrazem pt. Fryne. Wystawa objęła łącznie 36
prac olejnych, 13 akwarel i 24 rysunków (nie licząc reprodukcji heliograwurowych),
pochodzących głównie ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.
Na osobną wzmiankę zasługuje udział Muzeum Narodowego w Krakowie (jako
jedynego Muzeum w Polsce) w wystawie pn. Undecima Triennale di Milano, poświę*
conej współczesnej sztuce dekoracyjnej, architekturze i przemysłowi artystycznemu,
a otwartej w lipcu 1957 w Mediolanie. Muzeum Narodowe wzięło udział w eks-
pozycji sekcji historyczno-krytycznej, zajmującej się zagadnieniami architektury
muzealnej, nadsyłając na powyższą wystawę dwa ekrany z przedstawieniem histo-
rii Muzeum Czartoryskich i Sukiennic. Autorami obu ekranów w zakresie układu
205