DOI Heft:
Sprawozdania za lata 1957 i 1958
DOI Artikel:Kopff, Andrzej: Sprawozdanie z działalności Muzeum Narodowego w Krakowie za lata 1957 i 1958
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.24591#0224
c2. Lorenzo Yeneziano, Poliplyk Koronacji Matki Boskiej. Stan po ukończeniu
konserwacji
nieznanego artystę), prof. Jana Hryńkowskiego (Pejzaż pędzla W. Krzyżanowskiego
oraz malowane przez siebie dwie martwe natury). Niezależnie od darów, szereg artys-
tów oddał do Muzeum w depozyt swe dzieła, pragnąc w ten sposób umożliwić zor-
ganizowanie galerii. Za ten krok należy się im również gorące podziękowanie.
Obok prac inwentaryzacyjnych sporo czasu zajęły prace porządkowe w magazy-
nach oraz czynności przygotowawcze do uruchomienia w niedługiej przyszłości sta-
łych wystaw w odremontowanym Oddziale Zbiorów Czartoryskich, w Sukiennicach
oraz w Nowym Gmachu. Z uwagi na znaczne poszerzenie przestrzeni ekspozycyjnych,
o czym wspomniano w uwagach wstępnych, przygotowania do ponownego otwarcia
wystaw nie mogły się ograniczyć tylko do ich restytucji, lecz musiały uwzględnić po-
większony program ekspozycyjny. I tak np. w Oddziale Czartoryskich w miejsce
czterech sal z malarstwem urządzić trzeba będzie aż osiem sal. W jeszcze znaczniej-
szym stopniu rozbuduje się ekspozycję rzemiosła artystycznego, poświęcając na nią
również osiem sal w miejsce jednej, jak miało to miejsce przed przebudową gmachu.
Nie tylko jednak w przypadku wspomnianego oddziału tak się sytuacja ułożyła,
albowiem decyzja zreorganizowania od podstaw galerii malarstwa współczesnego,
podbudowanego w celach dydaktycznych malarstwem od okresu Młodej Polski po-
cząwszy, zmusiła również do przeorganizowania galerii malarstwa, mającej powró-
cić do Sukiennic. Innymi słowy trzeba było opracować dwa scenariusze galerii,
a mianowicie jeden, obejmujący malarstwo od końca w. XVIII do końca w. XIX,
oraz drugi dla malarstwa ostatnich sześćdziesięciu lat. W tym celu musiało się
dokonać przeglądu zasobów magazynowych, następnie skierować szereg dzieł
do konserwacji oraz opracować zasady przyszłego układu wystaw i ich oprawy
architektoniczno-plastycznej.
Co do prac konserwatorskich, to w większości wykonywane one były we włas-
nych pracowniach konserwatorskich, a jedynie w nielicznych wypadkach zlecono
220
konserwacji
nieznanego artystę), prof. Jana Hryńkowskiego (Pejzaż pędzla W. Krzyżanowskiego
oraz malowane przez siebie dwie martwe natury). Niezależnie od darów, szereg artys-
tów oddał do Muzeum w depozyt swe dzieła, pragnąc w ten sposób umożliwić zor-
ganizowanie galerii. Za ten krok należy się im również gorące podziękowanie.
Obok prac inwentaryzacyjnych sporo czasu zajęły prace porządkowe w magazy-
nach oraz czynności przygotowawcze do uruchomienia w niedługiej przyszłości sta-
łych wystaw w odremontowanym Oddziale Zbiorów Czartoryskich, w Sukiennicach
oraz w Nowym Gmachu. Z uwagi na znaczne poszerzenie przestrzeni ekspozycyjnych,
o czym wspomniano w uwagach wstępnych, przygotowania do ponownego otwarcia
wystaw nie mogły się ograniczyć tylko do ich restytucji, lecz musiały uwzględnić po-
większony program ekspozycyjny. I tak np. w Oddziale Czartoryskich w miejsce
czterech sal z malarstwem urządzić trzeba będzie aż osiem sal. W jeszcze znaczniej-
szym stopniu rozbuduje się ekspozycję rzemiosła artystycznego, poświęcając na nią
również osiem sal w miejsce jednej, jak miało to miejsce przed przebudową gmachu.
Nie tylko jednak w przypadku wspomnianego oddziału tak się sytuacja ułożyła,
albowiem decyzja zreorganizowania od podstaw galerii malarstwa współczesnego,
podbudowanego w celach dydaktycznych malarstwem od okresu Młodej Polski po-
cząwszy, zmusiła również do przeorganizowania galerii malarstwa, mającej powró-
cić do Sukiennic. Innymi słowy trzeba było opracować dwa scenariusze galerii,
a mianowicie jeden, obejmujący malarstwo od końca w. XVIII do końca w. XIX,
oraz drugi dla malarstwa ostatnich sześćdziesięciu lat. W tym celu musiało się
dokonać przeglądu zasobów magazynowych, następnie skierować szereg dzieł
do konserwacji oraz opracować zasady przyszłego układu wystaw i ich oprawy
architektoniczno-plastycznej.
Co do prac konserwatorskich, to w większości wykonywane one były we włas-
nych pracowniach konserwatorskich, a jedynie w nielicznych wypadkach zlecono
220