astronomicznego, przeznaczonego na wystawę Złotego wieku wielkich miast, a w tym
słynnego globusu nieba M. Bylicy z końca w. XV. W sumie w omawianej pracowni
w latach 1957 i 1958 przeprowadzono 47 zabiegów długotrwałych, 60 średnich
oraz 88 drobnych.
Pracownia konserwacji ceramiki nie ograniczyła się wyłącznie do konserwacji
zbiorów ceramicznych, lecz zgodnie z zapotrzebowaniem Oddziału Zbiory Czartory-
skich wykonała konserwację wielu zabytków złotniczych, przede wszystkim zaś sta-
rych sreber. Przy odnawianiu tych ostatnich przyjęto jako zasadę pozostawienie pew-
nej warstwy patyny, lub nawet jej „rekonstruowanie" w przypadku, gdy trzeba było
37. Założenie kamienia węgielnego pod gmach Biblioteki Czartoryskich
przy ul. św. Marka 17 w dniu 28 grudnia 1958 r.
ją najpierw usunąć, chcąc odpowiednio zabezpieczyć obiekt. Stanowisko to wydaje
się być dominującym w muzealnictwie polskim, odmiennie aniżeli np. w Anglii, która
na wystawie w Gandawie zaprezentowała swe srebra w stanie „lśniącej nowości".
Pracownia stolarska oprócz wykonywania większości sprzętów ekspozycyjnych,
jak gabloty, cokoły pod rzeźby, ścianki parawanowe, tablice i ekrany, oraz urządzeń
magazynowych (np. regały, skrzynie do przechowywania zbiorów i ich wysyłania
za granicę itp.), zajęta była także przy robotach wykończeniowych w Oddziale
Zbiory Czartoryskich oraz przy konserwacji zabytkowych sprzętów przeznaczonych
na wystawy. M. in. w stolarni Muzeum wykonano kilkadziesiąt zasłon grzejnikowych,
szpalety drzwiowe, przeprowadzono remont bram zabytkowych itp.
Pracownia graficzna i pracownia modelarska wystaw objazdowych niezależnie
od przygotowywania wystaw objazdowych wykonały szereg prac graficznych i mo-
delarskich w związku z organizowanymi wystawami czasowymi, jak tablice tekstowe,
226
słynnego globusu nieba M. Bylicy z końca w. XV. W sumie w omawianej pracowni
w latach 1957 i 1958 przeprowadzono 47 zabiegów długotrwałych, 60 średnich
oraz 88 drobnych.
Pracownia konserwacji ceramiki nie ograniczyła się wyłącznie do konserwacji
zbiorów ceramicznych, lecz zgodnie z zapotrzebowaniem Oddziału Zbiory Czartory-
skich wykonała konserwację wielu zabytków złotniczych, przede wszystkim zaś sta-
rych sreber. Przy odnawianiu tych ostatnich przyjęto jako zasadę pozostawienie pew-
nej warstwy patyny, lub nawet jej „rekonstruowanie" w przypadku, gdy trzeba było
37. Założenie kamienia węgielnego pod gmach Biblioteki Czartoryskich
przy ul. św. Marka 17 w dniu 28 grudnia 1958 r.
ją najpierw usunąć, chcąc odpowiednio zabezpieczyć obiekt. Stanowisko to wydaje
się być dominującym w muzealnictwie polskim, odmiennie aniżeli np. w Anglii, która
na wystawie w Gandawie zaprezentowała swe srebra w stanie „lśniącej nowości".
Pracownia stolarska oprócz wykonywania większości sprzętów ekspozycyjnych,
jak gabloty, cokoły pod rzeźby, ścianki parawanowe, tablice i ekrany, oraz urządzeń
magazynowych (np. regały, skrzynie do przechowywania zbiorów i ich wysyłania
za granicę itp.), zajęta była także przy robotach wykończeniowych w Oddziale
Zbiory Czartoryskich oraz przy konserwacji zabytkowych sprzętów przeznaczonych
na wystawy. M. in. w stolarni Muzeum wykonano kilkadziesiąt zasłon grzejnikowych,
szpalety drzwiowe, przeprowadzono remont bram zabytkowych itp.
Pracownia graficzna i pracownia modelarska wystaw objazdowych niezależnie
od przygotowywania wystaw objazdowych wykonały szereg prac graficznych i mo-
delarskich w związku z organizowanymi wystawami czasowymi, jak tablice tekstowe,
226