materialnej codziennie (z wyjątkiem poniedziałków i dni poświątecznych) w go-
dzinach od 10 do 15, w święta do 16, w środy wolne od opłat wstępu od 12 do 18.
W kamienicy z fundacji Szołayskich przy pl. Szczepańskim 9 — polskie malarstwo
i rzeźba do połowy w. XVIII codziennie (z wyjątkiem wtorków i dni poświątecz-
nych) w godzinach od 10 do 15, w dni świąteczne do 16, w czwartki wolne od opłat
wstępu od 12 do 18. W domu Jana Matejki przy ul. Floriańskiej 41 — zbiory i pa-
miątki po artyście codziennie (z wyjątkiem poniedziałków i dni poświątecznych)
w godzinach od 10 do 16, w piątki wolne od opłat wstępu od 13 do 18. Zbiory
Czartoryskich przy ul. Sw. Jana 19 — malarstwo ąuropejskie, rzemiosło artystyczne,
zbrojownia, pamiątki puławskie codziennie (z wyjątkiem poniedziałków i dni po-
świątecznych) w godzinach od 10 do 15, we wtorki wolne od opłat wstępu od 12 do
18. Na każdej z wymienionych wystaw zwiedzający grupowo byli oprowadzani
przez pracowników działu naukowo-oświatowego.
W kilku z wymienionych ekspozycji wprowadzono pewne zmiany wynikłe z ulo-
kowania wystaw czasowych w części budynku przeznaczonej na wystawy stałe. Do-
tyczy to galerii w Sukiennicach, gdzie w dwóch bocznych salach urządzono wystawę
miniatur. Podobnie — Zbiorów Czartoryskich, gdzie usunięto na krótki okres z jed-
nej sali tkaniny z w. XVI—XVIII by zrobić miejsce na wystawę Pamiątek kościn-
szkotoskich zbiorach poiskich. Także w Domu Jana Matejki część stałej ekspozycji
ustąpiła miejsca wystawie Portretom rodzinnych Jana Matejki.
Największą frekwencją cieszyła się w omawianych latach galeria w Sukienni-
cach, po której następowały kolejno Nowy Gmach, Zbiory Czartoryskich i Dom Jana
Matejki. Obcokrajowcy interesowali się głównie Zbiorami Czartoryskich, gdzie do-
wody ich uznania dla tego oddziału Muzeum znaleźć można w uwagach wpisanych
do Księgi zwiedzających.

b. Wystawy czasowe
W okresie od 4 do 25 marca 1962 eksponowana była w Nowym Gmachu Wpstama
nowoczesnego malarstwa kanadyjskiego (fig. 116), złożona z 60 obrazów 15 najwy-
bitniejszych artystów kraju, którego sztuka nie była dotąd znana szerszym kręgom
społeczeństwa polskiego. Urządzeniem jej zajęła się doc. dr Helena Blum, opraco-
waniem plastycznym doc. Andrzej Pawłowski. W otwarciu wystawy wziął udział
ambasador Kanady w Polsce G. H. Southam i J. R. Ostiguy z Galerii Narodowej
w Ottawie.
4 kwietnia w tymże oddziale Muzeum otwarte zostały dwie związane ze sobą
tematycznie wystawy: Sztnka Indii w obiorach polskich i Indie — kraj i Indzie. Po-
kazano na nich 409 eksponatów ze zbiorów własnych a także wypożyczonych z mu-
zeów w Warszawie, Poznaniu, Pszczynie, Kielcach, Młocinach oraz z kolekcji pry-
watnych. Były to terakoty, rzeźby w kamieniu, brązie i drzewie, tkaniny, hafty, mi-
niatury i broń pochodzące, oprócz Indii, również z krajów pozostających pod wpły-
wem kultury indyjskiej — z Kambodży, Birmy i Nepalu. Sztukę dawną uzupełniono
dziełami współczesnych malarzy i grafików indyjskich. W skład drugiej wystawy
weszło 150 fotogramów przekazanych Muzeum przez Towarzystwo Przyjaźni Polsko-
Indyjskiej, przedstawiających zabytki, krajobraz i sceny z życia współczesnego Indii.
Obie wystawy urządził Dział Sztuki azjatyckiej Muzeum pod kierunkiem mgr Zofii
Alberowej.
Następnie w tych samych salach umieszczona była w czasie od 29 kwietnia do
16 maja Wystawa francnskich rpsttnkóiu i tkanin XVIII—XX wieka (fig. 115), której
zorganizowanie stanowiło dalszy ciąg współpracy francusko-polskiej w dziedzinie

165