DOI Artikel:
Brykowska, Maria: Kościół Jezuitów w Łucku i architektura zakonu Jezuitów na Wołyniu i Podolu w 1. połowie XVII wieku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.22259#0076
74
Maria Brykowska
PRZYPISY
1 Część materiałów w odniesieniu do zespołów w Kamieńcu Podolskim i w Win-
nicy przedstawiłam na konferencji w Kijowie pt. „Architektura Podoła”, zorganizowa-
nej we wrześniu 1990 r. przez Instytut Sztuki PAN w Warszawie i Instytut Historii
i Teorii Architektury i Urbanistyki w Kijowie.
2 J. Vallery-Radot, Le recueil de plans d’edifices de la Compagnie de Jesus
conserve a. la Bibliotheque Nationale de Paris, Romę 1960; S. Załęski, Jezuici w Polsce, t.
4, cz. II i III, Kraków 1904—1905.
3 Działalność jezuitów od początku XVII wieku na południowo-wschodnich
kresach Rzeczypospolitej była niezwykle dynamiczna; poza wymienionymi fundacjami
powstawały niewielkie misje i rezydencje, często w otrzymywanych zabudowaniach lub
wznoszonych, drewnianych. W 1620 r. jezuici zostali sprowadzeni przez biskupa
kijowskiego Bogusława Radoszewskiego do Kijowa (ale osadzeni w Chwastowie);
kolegium, otworzone w Kijowie dopiero w 1647 r., funkcjonowało tylko dwa lata.
Podobnie na obszarze woj. kijowskiego: założone w 1635 r. kolegium w Nowogrodzie
Siewierskim w dawnym klasztorze pobazyliańskim i w Perejasławiu rezydencja z kościo-
łem (1640—44) i szkołą zniszczone zostały w 1648 r.; tylko rezydencja drewniana
w Ksawerowie z kościołem poświęconym w 1639 r. istniała do 1678 r., a następnie
rozwijała się po przeniesieniu do Owrucza. — Zob.: Załęski, op. cit., t. 4, cz. III,
s. 1389—1392, 1400—1407, 1439—1444; JlaMHmnuKU zpadocmpoumeAbcmea u apxu-
meKmypu Ykpouhckou. CCP, KneB 1983—-86, t. 1, s. 138, 146, t. 2, s. 14, 153, t. 4, s. 315;
J. Paszenda, Geografia budowli jezuickich w Polsce [w:] Podług nieba i zwyczaju
polskiego. Studia z historii architektury, sztuki i kultury ofiarowane Adamowi Milobę-
dzkiemu, Warszawa 1988, s. 280—283.
4 T. Mańkowski, Lwowskie kościoły barokowe, Lwów 1932, s. 16—30;
H. Kramarz, Jezuici we Lwowie na przestrzeni wieków [w:] Jezuici a kultura polska.
Materiały sympozjum [...], Kraków 1993, s.. 157—168.
s Pomiar wykonali w lipcu 1994 r. studenci po III roku studiów na Wydziale
Architektury PW pod kier. niżej podpisanej, w ramach ćwiczeń prowadzonych przez
ZAP. Wyjazd 10 osób organizował R. Brykowski, a finansowało Stowarzyszenie
„Wspólnota Polska”; za serdeczną gościnę składam podziękowanie miejscowym
księżom, a szczególnie ks. prałatowi W. Kamilewskiemu.
6 Załęski, op. cit., t. 4, cz. II, s. 931, 933, 935—936; A. Wojnicz, Łuck na
Wołyniu. Opis historyczno-fizjograficzny, Łuck 1922.
7 J. Paszenda, Biografia architekta Giacomo Briano, „BHS” 35, 1973, nr 1,
s. 11—12; M. Ejchman, Kościół i kolegium jezuickie w Rawie Mazowieckiej w świetle
materiałów archiwalnych, „KAiU” 36, 1989, z. 1—2, s. 21; B. B. Kojiocok, P. T.
MeTejibmmKHH, JlyifK. ApxumeKmypHo-ucmopuHecKuu napuc, KneB 1990, s^ 95—100;
M. Malinowski, B. Kołosok, Zarys dziejów diecezji łuckiej oraz katedry Św. Piotra
i Pawła w Łucku, Kalwaria Zebrzydowska 1993, s. 45—46.
8 Paszenda, Biografia..., s. 12.
9 „Od drewnianej wieży bramnej Zamku Dolnego, ku południowemu wschodowi
kościół stanął na miejscu 3 dworów drewnianych: Piotra Czaplicy sędziego ziemskiego,
Pani Boguszowej wdowy po Boguszu Bohowytinie i Wasyla Radeckiego; kolegium
wybudowano na miejscu 5 dworów murowanych: Bohdana Siemaszki, Kadiana (?)
Czaplicy, Zwera Tyszkiewicza, Matwieja Czetwertyńskiego i Romanowa Catyna oraz
pałacu murowanego z wieżą — Aleksandra Czartoryskiego”. Cyt. za: B. Sajczuk,
Rekonstrukcja zabudowy łuckiego Dolnego Zamku na podstawie rewizji królewskiej
Maria Brykowska
PRZYPISY
1 Część materiałów w odniesieniu do zespołów w Kamieńcu Podolskim i w Win-
nicy przedstawiłam na konferencji w Kijowie pt. „Architektura Podoła”, zorganizowa-
nej we wrześniu 1990 r. przez Instytut Sztuki PAN w Warszawie i Instytut Historii
i Teorii Architektury i Urbanistyki w Kijowie.
2 J. Vallery-Radot, Le recueil de plans d’edifices de la Compagnie de Jesus
conserve a. la Bibliotheque Nationale de Paris, Romę 1960; S. Załęski, Jezuici w Polsce, t.
4, cz. II i III, Kraków 1904—1905.
3 Działalność jezuitów od początku XVII wieku na południowo-wschodnich
kresach Rzeczypospolitej była niezwykle dynamiczna; poza wymienionymi fundacjami
powstawały niewielkie misje i rezydencje, często w otrzymywanych zabudowaniach lub
wznoszonych, drewnianych. W 1620 r. jezuici zostali sprowadzeni przez biskupa
kijowskiego Bogusława Radoszewskiego do Kijowa (ale osadzeni w Chwastowie);
kolegium, otworzone w Kijowie dopiero w 1647 r., funkcjonowało tylko dwa lata.
Podobnie na obszarze woj. kijowskiego: założone w 1635 r. kolegium w Nowogrodzie
Siewierskim w dawnym klasztorze pobazyliańskim i w Perejasławiu rezydencja z kościo-
łem (1640—44) i szkołą zniszczone zostały w 1648 r.; tylko rezydencja drewniana
w Ksawerowie z kościołem poświęconym w 1639 r. istniała do 1678 r., a następnie
rozwijała się po przeniesieniu do Owrucza. — Zob.: Załęski, op. cit., t. 4, cz. III,
s. 1389—1392, 1400—1407, 1439—1444; JlaMHmnuKU zpadocmpoumeAbcmea u apxu-
meKmypu Ykpouhckou. CCP, KneB 1983—-86, t. 1, s. 138, 146, t. 2, s. 14, 153, t. 4, s. 315;
J. Paszenda, Geografia budowli jezuickich w Polsce [w:] Podług nieba i zwyczaju
polskiego. Studia z historii architektury, sztuki i kultury ofiarowane Adamowi Milobę-
dzkiemu, Warszawa 1988, s. 280—283.
4 T. Mańkowski, Lwowskie kościoły barokowe, Lwów 1932, s. 16—30;
H. Kramarz, Jezuici we Lwowie na przestrzeni wieków [w:] Jezuici a kultura polska.
Materiały sympozjum [...], Kraków 1993, s.. 157—168.
s Pomiar wykonali w lipcu 1994 r. studenci po III roku studiów na Wydziale
Architektury PW pod kier. niżej podpisanej, w ramach ćwiczeń prowadzonych przez
ZAP. Wyjazd 10 osób organizował R. Brykowski, a finansowało Stowarzyszenie
„Wspólnota Polska”; za serdeczną gościnę składam podziękowanie miejscowym
księżom, a szczególnie ks. prałatowi W. Kamilewskiemu.
6 Załęski, op. cit., t. 4, cz. II, s. 931, 933, 935—936; A. Wojnicz, Łuck na
Wołyniu. Opis historyczno-fizjograficzny, Łuck 1922.
7 J. Paszenda, Biografia architekta Giacomo Briano, „BHS” 35, 1973, nr 1,
s. 11—12; M. Ejchman, Kościół i kolegium jezuickie w Rawie Mazowieckiej w świetle
materiałów archiwalnych, „KAiU” 36, 1989, z. 1—2, s. 21; B. B. Kojiocok, P. T.
MeTejibmmKHH, JlyifK. ApxumeKmypHo-ucmopuHecKuu napuc, KneB 1990, s^ 95—100;
M. Malinowski, B. Kołosok, Zarys dziejów diecezji łuckiej oraz katedry Św. Piotra
i Pawła w Łucku, Kalwaria Zebrzydowska 1993, s. 45—46.
8 Paszenda, Biografia..., s. 12.
9 „Od drewnianej wieży bramnej Zamku Dolnego, ku południowemu wschodowi
kościół stanął na miejscu 3 dworów drewnianych: Piotra Czaplicy sędziego ziemskiego,
Pani Boguszowej wdowy po Boguszu Bohowytinie i Wasyla Radeckiego; kolegium
wybudowano na miejscu 5 dworów murowanych: Bohdana Siemaszki, Kadiana (?)
Czaplicy, Zwera Tyszkiewicza, Matwieja Czetwertyńskiego i Romanowa Catyna oraz
pałacu murowanego z wieżą — Aleksandra Czartoryskiego”. Cyt. za: B. Sajczuk,
Rekonstrukcja zabudowy łuckiego Dolnego Zamku na podstawie rewizji królewskiej