DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22261#0249
Hinweis: Dies ist eine zusätzlich gescannte Seite, um Farbkeil und Maßstab abbilden zu können.
0.5
1 cm
Kościół Bernardynów w Leszniowie - nieznane dzieło Jana Wolffa
29
Najbliższe analogie dla kościoła leszniowskiego to świątynie w Turobinie i Ucha-
niach (ii. 13.). Reprezentują one ten sam, co w Leszniowie typ przestrzenny - jed-
nonawowy z długim prezbiterium, o bardzo zbliżonych proporcjach, chociaż wzbo-
gacony o kaplice tworzące pseudotransept. Podobny jest również schemat dekoracji
sklepiennych, a zwłaszcza dekoracja łuku tęczowego obramionego motywem chien
courant. Tak samo rozwiązano obramienie tęczy w lubelskim kościele Dominikanów,
a do zbliżonych w rzucie dekoracji sklepiennych należy dodać jeszcze sztukaterie
w prezbiterium kościoła w Czemiernikach. Wieża kościoła w Leszniowie znajduje
bliski odpowiednik w architekturze wieży kościoła Św. Katarzyny w Szczebrzeszynie.
Obie mają formę przysadzistego prostopadłościanu, o elewacjach ujętych w ramowe
podziały, z charakterystyczną kwadratową płyciną umieszczoną ponad prostokątnym,
półkoliście zamkniętym oknem górnej kondygnacji45 (ii. 16). Wszystkie wspomnia-
ne dzieła łączy także zastosowanie tych samych plakiet dekoracyjnych, zdobiących
sklepienia, chóry muzyczne i elewacje zewnętrzne, które najpewniej odciśnięto z tej
samej sztancy (il. 15)46.
Kościoły w Czemiernikach, Turobinie i Leszniowie łączy ponadto kartusz umiesz-
czony ponad łukiem tęczowym od strony prezbiterium, zawierający datę oraz inicjały
„IW” (il. ię-
i sztukatoE-
osobą zaj£E_c
nowanym
przy kości-
kościele48. E
C\J
— o
M CO
cza ponowE
twórczość -
architekta]
— co
nierystyczi^
za najwyżsE-
= N
Pragnę uj —
analogię. E ^
Ustalenie =—
dekoracyj —
wanej w p = ^
J. Kowale: E
O
45
46
47
l/i lO/ta
i O
P 08
~ co
51
J. Kowala — ^
J.K. Ostre
MiłobędzlE-
CM
O
O
upomniane dzieła z osobą muratora
je z Zamościem i Turobinem47. Jego
podstawie analogii z dziełami syg-
:ioła w Uchaniach i kaplicy Firlejów
dekorację łuku tęczowego w tymże
\ nazwisko Wolffa pojawia się przede
Zamościu49. Ostatnio dorobek arty-
>isaną mu przez Jana Ostrowskiego
|o
*
oceniany był bardzo wysoko przez
ałalności Wolffa i Jana Jaroszewi-
;oło połowy w. XVII. Jego zdaniem
zamojsko-lubelskiego środowiska
teji form architektonicznych od ma-
lał Wardzyński uważa dzieła Wolffa
ijąc ich malowniczość. Wardzyński
U Krasnemu za zwrócenie mi uwagi na tę
oraz porównania zastosowanych motywów
djętych w pracy magisterskiej wzmianko-
orazjego dzieła na Lubelszczyźnie, „BHS”,
„BHS”, 15, 1953, s. 72.
w Rohatynie, [w:] Materiały do dziejów
:zypospolitej, red. J. K. Ostrowski, cz. I,
dztwa ruskiego, 1.10, Kraków 2002, s. 297;
wnego województwa ruskiego, t. 1-11, red.
36, 20 04, s. 400.
29
Najbliższe analogie dla kościoła leszniowskiego to świątynie w Turobinie i Ucha-
niach (ii. 13.). Reprezentują one ten sam, co w Leszniowie typ przestrzenny - jed-
nonawowy z długim prezbiterium, o bardzo zbliżonych proporcjach, chociaż wzbo-
gacony o kaplice tworzące pseudotransept. Podobny jest również schemat dekoracji
sklepiennych, a zwłaszcza dekoracja łuku tęczowego obramionego motywem chien
courant. Tak samo rozwiązano obramienie tęczy w lubelskim kościele Dominikanów,
a do zbliżonych w rzucie dekoracji sklepiennych należy dodać jeszcze sztukaterie
w prezbiterium kościoła w Czemiernikach. Wieża kościoła w Leszniowie znajduje
bliski odpowiednik w architekturze wieży kościoła Św. Katarzyny w Szczebrzeszynie.
Obie mają formę przysadzistego prostopadłościanu, o elewacjach ujętych w ramowe
podziały, z charakterystyczną kwadratową płyciną umieszczoną ponad prostokątnym,
półkoliście zamkniętym oknem górnej kondygnacji45 (ii. 16). Wszystkie wspomnia-
ne dzieła łączy także zastosowanie tych samych plakiet dekoracyjnych, zdobiących
sklepienia, chóry muzyczne i elewacje zewnętrzne, które najpewniej odciśnięto z tej
samej sztancy (il. 15)46.
Kościoły w Czemiernikach, Turobinie i Leszniowie łączy ponadto kartusz umiesz-
czony ponad łukiem tęczowym od strony prezbiterium, zawierający datę oraz inicjały
„IW” (il. ię-
i sztukatoE-
osobą zaj£E_c
nowanym
przy kości-
kościele48. E
C\J
— o
M CO
cza ponowE
twórczość -
architekta]
— co
nierystyczi^
za najwyżsE-
= N
Pragnę uj —
analogię. E ^
Ustalenie =—
dekoracyj —
wanej w p = ^
J. Kowale: E
O
45
46
47
l/i lO/ta
i O
P 08
~ co
51
J. Kowala — ^
J.K. Ostre
MiłobędzlE-
CM
O
O
upomniane dzieła z osobą muratora
je z Zamościem i Turobinem47. Jego
podstawie analogii z dziełami syg-
:ioła w Uchaniach i kaplicy Firlejów
dekorację łuku tęczowego w tymże
\ nazwisko Wolffa pojawia się przede
Zamościu49. Ostatnio dorobek arty-
>isaną mu przez Jana Ostrowskiego
|o
*
oceniany był bardzo wysoko przez
ałalności Wolffa i Jana Jaroszewi-
;oło połowy w. XVII. Jego zdaniem
zamojsko-lubelskiego środowiska
teji form architektonicznych od ma-
lał Wardzyński uważa dzieła Wolffa
ijąc ich malowniczość. Wardzyński
U Krasnemu za zwrócenie mi uwagi na tę
oraz porównania zastosowanych motywów
djętych w pracy magisterskiej wzmianko-
orazjego dzieła na Lubelszczyźnie, „BHS”,
„BHS”, 15, 1953, s. 72.
w Rohatynie, [w:] Materiały do dziejów
:zypospolitej, red. J. K. Ostrowski, cz. I,
dztwa ruskiego, 1.10, Kraków 2002, s. 297;
wnego województwa ruskiego, t. 1-11, red.
36, 20 04, s. 400.