DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.66393#0186
MATEJKO W PARYŻU
41. Fragment katalogu
Salonu 1870
(Dom Matejki)
realistyczny i nagrodzony w roku 1869 meda-
lem honorowym. Po rezygnacji Corota i Dau-
bigny’ego w osiemnastoosobowym jury, obok
przedstawicieli malarstwa akademickiego, his-
torycznego itp., pozostali m. in. J.-F. Millet,
pejzażysta Félix Ziem i ceniony autor mar-
twych natur, Antoine Vollon. Przewodniczą-
cym połączonych sekcji jury i przewodniczą-
cym sekcji malarstwa został Joseph-Nicolas
Robert-Fleury, jego zastępcami w sekcji ma-
larstwa Alexandre Cabanel i Ernest Meisso-
nier, a sekretarzem - obeznany z piórem
Eugène Fromentin. Oprócz artystów w skład
sekcji malarstwa wszedł krytyk Philippe de
Chennevières, wówczas dyrektor Muzeum
Luksemburskiego, późniejszy dyrektor admi-
nistracji Sztuk Pięknych.
Demokratycznie powołane jury okazało się
łaskawe, przyjmując na Salon ponad 5400
prac, czyli o prawie 30% więcej niż w roku
184
41. Fragment katalogu
Salonu 1870
(Dom Matejki)
realistyczny i nagrodzony w roku 1869 meda-
lem honorowym. Po rezygnacji Corota i Dau-
bigny’ego w osiemnastoosobowym jury, obok
przedstawicieli malarstwa akademickiego, his-
torycznego itp., pozostali m. in. J.-F. Millet,
pejzażysta Félix Ziem i ceniony autor mar-
twych natur, Antoine Vollon. Przewodniczą-
cym połączonych sekcji jury i przewodniczą-
cym sekcji malarstwa został Joseph-Nicolas
Robert-Fleury, jego zastępcami w sekcji ma-
larstwa Alexandre Cabanel i Ernest Meisso-
nier, a sekretarzem - obeznany z piórem
Eugène Fromentin. Oprócz artystów w skład
sekcji malarstwa wszedł krytyk Philippe de
Chennevières, wówczas dyrektor Muzeum
Luksemburskiego, późniejszy dyrektor admi-
nistracji Sztuk Pięknych.
Demokratycznie powołane jury okazało się
łaskawe, przyjmując na Salon ponad 5400
prac, czyli o prawie 30% więcej niż w roku
184