DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.66393#0101
Paryż
PARYŻ
Paryż Matejki to ludzie, których tam spoty-
kał, a także zabytki i sztuka. Ocena stosunku
Matejki do Francji i francuskiego malarstwa,
a także wpływu, jaki Francja mogła mieć na je-
go twórczość, wykracza poza zakres naszej
pracy. Powstrzymując się od analizy związku
malarstwa Matejki ze współczesną mu sztuką
francuską, wypada zaznaczyć, że niektóre pry-
watne wypowiedzi artysty przeczą wrażeniu,
opartemu na jego późnych wystąpieniach jako
dyrektora krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych,
że „sztukę francuską, na takiej wyżynie wów-
czas stojącą, potępiał bez litości”111. W każdym
razie nie zawsze tak było. Wiemy, że Matejko
w okresie studiów w Monachium marzył
o wyjeździe do Francji; jego ideałem był Dela-
roche. W znanym liście z roku 1859 pisał:
„gdybym mógł, to bym dziś wyjechał do Fran-
cji, tam widzę jedynie cel, do którego bym
chciał dążyć. Delaroche, któregom tu lepiej
poznał ze sztychów i fotografij, jest to, czego
dusza moja pragnie, do czego wszystkie siły
wytężam”112. Izydor Jabłoński wspomina
o wielkiej atencji młodego Matejki dla pary-
skich malarzy: Delaroche’a, Scheffera i Hora-
cego Vemeta113. Jeszcze w roku 1867, gdy
zwiedzał cmentarz Montmartre, odwiedził
Matejko grób Delaroche’a114.
Oczywiście nie tylko we Francji miał Matej-
ko okazję bliżej poznać ówczesną sztukę, choć
(Chicago) i IX/3470 (San
Francisco).
M. Terke [dyrektor
zarządzający austriackie-
go Kunst-Verein w Wied-
niu], List do Matejki, 5 III
1887. Dom Matejki, rkp.
IX/3126; M. Gorzkowski,
List do Gadona, 6 III
1887; Matejko, Telegram
do Gadona, 12 III 1887.
Bibl. Czart., rkp. 7298 IV.
110 P. Pepin-Malherbe,
Kartka do Gadona, 14 III
1887. Bibl. Czart., rkp.
7298 IV.
111 W. Kossak, Wspom-
nienia, oprać. K. Olszań-
ski, Warszawa 1971, s. 368.
112 Matejko, List z Mo-
nachium do L. Serafiń-
skiego, 8 III 1859. Sera-
fińska, op. cit., s. 65.
1131. Jabłoński, Wspom-
nienia o Janie Matejce,
Lwów 1912, s. 46.
Listy Matejki, s. 77.
99
PARYŻ
Paryż Matejki to ludzie, których tam spoty-
kał, a także zabytki i sztuka. Ocena stosunku
Matejki do Francji i francuskiego malarstwa,
a także wpływu, jaki Francja mogła mieć na je-
go twórczość, wykracza poza zakres naszej
pracy. Powstrzymując się od analizy związku
malarstwa Matejki ze współczesną mu sztuką
francuską, wypada zaznaczyć, że niektóre pry-
watne wypowiedzi artysty przeczą wrażeniu,
opartemu na jego późnych wystąpieniach jako
dyrektora krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych,
że „sztukę francuską, na takiej wyżynie wów-
czas stojącą, potępiał bez litości”111. W każdym
razie nie zawsze tak było. Wiemy, że Matejko
w okresie studiów w Monachium marzył
o wyjeździe do Francji; jego ideałem był Dela-
roche. W znanym liście z roku 1859 pisał:
„gdybym mógł, to bym dziś wyjechał do Fran-
cji, tam widzę jedynie cel, do którego bym
chciał dążyć. Delaroche, któregom tu lepiej
poznał ze sztychów i fotografij, jest to, czego
dusza moja pragnie, do czego wszystkie siły
wytężam”112. Izydor Jabłoński wspomina
o wielkiej atencji młodego Matejki dla pary-
skich malarzy: Delaroche’a, Scheffera i Hora-
cego Vemeta113. Jeszcze w roku 1867, gdy
zwiedzał cmentarz Montmartre, odwiedził
Matejko grób Delaroche’a114.
Oczywiście nie tylko we Francji miał Matej-
ko okazję bliżej poznać ówczesną sztukę, choć
(Chicago) i IX/3470 (San
Francisco).
M. Terke [dyrektor
zarządzający austriackie-
go Kunst-Verein w Wied-
niu], List do Matejki, 5 III
1887. Dom Matejki, rkp.
IX/3126; M. Gorzkowski,
List do Gadona, 6 III
1887; Matejko, Telegram
do Gadona, 12 III 1887.
Bibl. Czart., rkp. 7298 IV.
110 P. Pepin-Malherbe,
Kartka do Gadona, 14 III
1887. Bibl. Czart., rkp.
7298 IV.
111 W. Kossak, Wspom-
nienia, oprać. K. Olszań-
ski, Warszawa 1971, s. 368.
112 Matejko, List z Mo-
nachium do L. Serafiń-
skiego, 8 III 1859. Sera-
fińska, op. cit., s. 65.
1131. Jabłoński, Wspom-
nienia o Janie Matejce,
Lwów 1912, s. 46.
Listy Matejki, s. 77.
99