Εις Θεσσαλίας επιγραφάς' νπό Α. Αρβαναοπούλου. 181
ται ον πρόσ'&εν χρονικής σημασίας, ήτοι «προ του
άνθους της ήβης»" το πρός τεν του ΗηΙζΜοΙ
-φαίνεται μοι επίσης άδιανόητον' το 5τι έγράφη Τ
άντί Θ είναι δυσχερές να έρμηνευθή" άλλα προ.
στ. 2 εν τέλει.
Ή θυγάτηρ έκαλεΐτο Θεσσαλία εμφανώς, ή δέ
μήτηρ Κορώνη" περί των μετρικών δυσχερειών
βλ. τά υπό Η&ΐζίθΐά λεγόμενα.
5
ΒΟΙ 1911 240 αρ. 9 (καταλ. άριΰ. 16).
Ανήκει τη ' Ολοοσσόνΐ' βλ. άνω σελ. 169. "Ανω
λήγει εις άπλοΰν όριζόντιον γεΐσον, ούχ'ι εις αέ-
τωμα" οί ρόδα/ες ήσάν ποτε άρτιοι, άλλ άπετρί- 10
■βησαν, το μεν ώς λίαν άοαθεΐς, το δέ διότι ή πλαζ
είχε τεθή ώς αναβαθμός έπι της κλίμακος Τουρκι-
κής οικίας και κατεπατεΐτο την οψιν ταΰτην.
ΒΟΗ 1911 240 αρ. 10 (είκ. 31\ καταλ. 15
άρι&. 91α).ΆτΓ·/.ε>. ητ^Αζώρω· βλ. άνω σελ.154.
Τό δλον είναι βάθρον άρνιτεκτονικον μαρμάρου
ύπομέλανος, όπισθεν μόνον άποκεκομμένον' έπι του
μέσου της άνω επιφανείας υπάρχει ό συνήθης τόρ-
μος προς γόμφωσιν σιδήρου και άρμογήν ετέρου
ομοίου λίθου" κάτω λήγει εις γεΐσον, ήπίως προε-
ξέχον, άλλ' άποσχισθέν τά πολλά" ή έμπροσθεν
πλατεία επιφάνεια είναι άβέοαιον αν εφερεν έπι-
γραφήν, επίτηδες άπος"εσθεΐσαν" ή αριστερά έδρα
φέρει έπιγραφήν, ήν εκδίδω έν τή Κβνιΐθ 1ϊρί§γ.
4913-4. Τψ. 0-80, πλ. 0·635,' πάχ. 0-24.
Ή περί ής Ό λόγος επιγραφή έχαρά/θη έπ'ι της
■δεςιάς έδρας, ούσης πλήρους λειχήνων, δυσ/ερέ-
•στατα άποκολλωμένων, τά μέν άνω λίαν άβαθώς ^ η ^ β0Η ιηχ 240 ,ρ 10) ,ΑΜε.
και θύ/1 έπίμελώς, τά.οέ άπό τοΟ στίχ.10-15 βα- ρώσεις επ\ στρατηγών Αντιγόνου (;) τό - - -ν, Κύλλον και----.
θέως και καλώς, και τά έπέκεινα σχεδόν άβαθώς
και λίαν άμελώς" υψ. γραμμ. 0"004-0Ό18, διά- <ΖΕ^ν 5Ψ·
στιχ. 0 008. Ό Ζαγλάρης διέκρινε μόνον τους στ. Ταμ[ι]εΰοντο[ς <%] π[ό]λεως Εύ[β.....,εν στρ(α-
10-15, ους έδημοσίευσεν ό Η&ίζίθΜ μετά τίνων τηγω)
> , > > , ν ΆΙντιγόνω Γτό:1 δ'· ΈλΓιΙχώΤν: Γ.........
μικοων και ασήμαντων ατελειών, μη ιοων αυτός -1 _ \ 1
. . ,Λ . ,ΙενΓ. . ΊτηΓ.......υ απελευθερωθείς ύπό
τον λιθον. . »
Λτιν. 1-4. Ιπεο τον στιν- 1 οιακρινονται τινα , „$ _ ,, 5 . , > „_ .
■ ' νο^υ - - - εοωκεν τη πολει οη(ναρια) Κπ5< .
ίχνη, άτινα οέν βεβαιοΰται άν προέρχωνται εκ & Τ]αμ[ΐΕύ]ον[τος τ%] π[6λεως (Ε6[β. . .)· στρ(α-
γραμμάτων" τών δέ στίχων τούτων οΰνανται νά ιηγοδντος) Άντι;-
συγκομισθώσιν έτι πλείονα και ασφαλέστερα γράμ- γ]όν[ου] τό [. . .ν]· Διογέν[ης · - -......
ματα, πλυνομένου τοΟ λίθου διά θειϊκοΟ άξέος, Ά1πολλο[φάν. . . 1 ο[. . .]δ[ε · - - ό άπελευθε-
οΐον δέν εινομεν πρόχειρον' τούτο ίσους Θά έκτε- ρωθεις ξε-
Λ.ΡΧΑΙΟΛ.ΟΓ1ΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙ1 1913 24
20
ται ον πρόσ'&εν χρονικής σημασίας, ήτοι «προ του
άνθους της ήβης»" το πρός τεν του ΗηΙζΜοΙ
-φαίνεται μοι επίσης άδιανόητον' το 5τι έγράφη Τ
άντί Θ είναι δυσχερές να έρμηνευθή" άλλα προ.
στ. 2 εν τέλει.
Ή θυγάτηρ έκαλεΐτο Θεσσαλία εμφανώς, ή δέ
μήτηρ Κορώνη" περί των μετρικών δυσχερειών
βλ. τά υπό Η&ΐζίθΐά λεγόμενα.
5
ΒΟΙ 1911 240 αρ. 9 (καταλ. άριΰ. 16).
Ανήκει τη ' Ολοοσσόνΐ' βλ. άνω σελ. 169. "Ανω
λήγει εις άπλοΰν όριζόντιον γεΐσον, ούχ'ι εις αέ-
τωμα" οί ρόδα/ες ήσάν ποτε άρτιοι, άλλ άπετρί- 10
■βησαν, το μεν ώς λίαν άοαθεΐς, το δέ διότι ή πλαζ
είχε τεθή ώς αναβαθμός έπι της κλίμακος Τουρκι-
κής οικίας και κατεπατεΐτο την οψιν ταΰτην.
ΒΟΗ 1911 240 αρ. 10 (είκ. 31\ καταλ. 15
άρι&. 91α).ΆτΓ·/.ε>. ητ^Αζώρω· βλ. άνω σελ.154.
Τό δλον είναι βάθρον άρνιτεκτονικον μαρμάρου
ύπομέλανος, όπισθεν μόνον άποκεκομμένον' έπι του
μέσου της άνω επιφανείας υπάρχει ό συνήθης τόρ-
μος προς γόμφωσιν σιδήρου και άρμογήν ετέρου
ομοίου λίθου" κάτω λήγει εις γεΐσον, ήπίως προε-
ξέχον, άλλ' άποσχισθέν τά πολλά" ή έμπροσθεν
πλατεία επιφάνεια είναι άβέοαιον αν εφερεν έπι-
γραφήν, επίτηδες άπος"εσθεΐσαν" ή αριστερά έδρα
φέρει έπιγραφήν, ήν εκδίδω έν τή Κβνιΐθ 1ϊρί§γ.
4913-4. Τψ. 0-80, πλ. 0·635,' πάχ. 0-24.
Ή περί ής Ό λόγος επιγραφή έχαρά/θη έπ'ι της
■δεςιάς έδρας, ούσης πλήρους λειχήνων, δυσ/ερέ-
•στατα άποκολλωμένων, τά μέν άνω λίαν άβαθώς ^ η ^ β0Η ιηχ 240 ,ρ 10) ,ΑΜε.
και θύ/1 έπίμελώς, τά.οέ άπό τοΟ στίχ.10-15 βα- ρώσεις επ\ στρατηγών Αντιγόνου (;) τό - - -ν, Κύλλον και----.
θέως και καλώς, και τά έπέκεινα σχεδόν άβαθώς
και λίαν άμελώς" υψ. γραμμ. 0"004-0Ό18, διά- <ΖΕ^ν 5Ψ·
στιχ. 0 008. Ό Ζαγλάρης διέκρινε μόνον τους στ. Ταμ[ι]εΰοντο[ς <%] π[ό]λεως Εύ[β.....,εν στρ(α-
10-15, ους έδημοσίευσεν ό Η&ίζίθΜ μετά τίνων τηγω)
> , > > , ν ΆΙντιγόνω Γτό:1 δ'· ΈλΓιΙχώΤν: Γ.........
μικοων και ασήμαντων ατελειών, μη ιοων αυτός -1 _ \ 1
. . ,Λ . ,ΙενΓ. . ΊτηΓ.......υ απελευθερωθείς ύπό
τον λιθον. . »
Λτιν. 1-4. Ιπεο τον στιν- 1 οιακρινονται τινα , „$ _ ,, 5 . , > „_ .
■ ' νο^υ - - - εοωκεν τη πολει οη(ναρια) Κπ5< .
ίχνη, άτινα οέν βεβαιοΰται άν προέρχωνται εκ & Τ]αμ[ΐΕύ]ον[τος τ%] π[6λεως (Ε6[β. . .)· στρ(α-
γραμμάτων" τών δέ στίχων τούτων οΰνανται νά ιηγοδντος) Άντι;-
συγκομισθώσιν έτι πλείονα και ασφαλέστερα γράμ- γ]όν[ου] τό [. . .ν]· Διογέν[ης · - -......
ματα, πλυνομένου τοΟ λίθου διά θειϊκοΟ άξέος, Ά1πολλο[φάν. . . 1 ο[. . .]δ[ε · - - ό άπελευθε-
οΐον δέν εινομεν πρόχειρον' τούτο ίσους Θά έκτε- ρωθεις ξε-
Λ.ΡΧΑΙΟΛ.ΟΓ1ΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙ1 1913 24
20