DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1951#0423
1494. 415
liken voer alle unser unde unser frunde seien in eren myssen unde vigilien to byddene to ewighen
tyden. — Item geven wy in de kerken tho Hynte to unser lever Vruwen altaer ene fenne van
achte grasen, voer der borch tho Hinte belegen, de preester tho deme altare de tho ghebrukene
to ewighen tyden alle tydt voer unser, unser salighe moder unde unse kyndere zelen myd myasen
unde vigilien to byddene. — Item gheven der kerken daersulfa to tymmeringhen, ofte de kercken
unde clenodien mede tho verbeteren, dat erve unde landt by Hinter hoeplande, van Galeken
Wiltedes ghekoft, unde dat stucke landes in Westerhuser hammerka, sunder de kerckfogede der
kerken to Hinte sullen alle jaer den kercheren unde vicario van den huren des erfs geven enen
jeweliken enen Rynschen gülden, unde daer sullen se voer holden des jaers twee memorien myt
vigilien unde seelmissen truweliken vor de seien tho byddene to ewigen tyden. — Item geven oeck
deme cloester ofte convente to Sylmonken ses deymede ofte acker landes, de Tyuche gheheten,
unde vyf demede meetlandes, de Hoechstede gheheten, nicht veer van oren convente belegen,
unsen leven Heren truweliken tho bydden voer unser aller zelen in allen oren missen unde an-
deren ghebeden. — Item gheven wy in de kerken tho Greetzyl alle erve unde lant wy ghekofit
hebben van Stydeloffe Haytedes soene to Bergum, de helfte to tymmeringe unde clenodien der
kerken mede tho holdene, unde de ander helfte deme kercheren unde prebendato in der sulften
kerken, dat see unsen leven Heren truweliken sullen in allen oren vigilien, missen unde anderen
ghebeden to ewigen tyden voer unser, unses salighen heren, unser kynderen, unser olderen unde
voer aller unser frunde seien bydden. — Dyt vorg. ghesette unde schyckinghe wyllen wy Theda,
gravinne velegenant, holden unde hebben voer eyn testament unde lae3ten willen in alsodaner
maneer, ofte ydt also van voersiehticheyt Götz gefeile, dat unse leven soens aflivich worden unde
ane lyveserven van en gheboren verstorven, so scholen desse voergeteykende erve unde lande
also ghegheven syn sunder vermynneringhe unde belettynghe tor eren Götz voer unser aller seien
salicheyt, so voergheroert is ane jemendes weddersprake j den wert sake, dat Got verbede, unse
leven soene sunder Jyveserven in Gott verstorven, unde unse dochter junfer Almoet by den landen
unde luden bleve, so sal allikewal desse giften, gaven unde legaten des landes naiven an cloestere,
kerken unde gadeshueseren ghescheen, so vorgescr. is, synen vullen voertganck hebben, so dat
geordineret unde bescycket is, ane jemandes weddersprekent to ewighen tyden. Voertmeer isset,
dat ydt Gott na syner gotlichen guedertirenheyt unde mylden barmharticheyt alsoe gheschyckede
unde fogede, dat unse leven soens beide ofte erer eyn echte erven van en gheboren naeleten, so
mögen see desse vorg. erve unde landt oren kynderen erven unde nalaten, unde so scal dyt
vorg. ghesette unde schyckynghe van den legaten ofte gaven van den erve unde lande vorg.
hyrinne wedderumme ghesproken, gheropen unde ghestemmet syn , unde van gener werde ofte
vasticheyt gheholden werden. Hyr mede, by, an unde over synnen ghewesen de eraftighen
preesteren her Jurien, kercher in der Greedt, meyster Tyart, kercher tho Pilsuni, unde her
Jacop, prebendatus in der Greet, als tughe sunderlinx hyrtho geesket unde ghebeden. In oer-
kunde unde merer tuchnisse der waerheyt hebben wy Theda, gravinne vilgenant, den eddelen
unsen leven soen lieren Edzarde, tho Oestvreslande graven, fruntliken ghebeden, dat hee van
unser weghen, umrae ghebrekes willen unses egen segeis, unde ock van des eddelen unses leven
soens juncher Uken weghen, went hee noch sulfs gheen seghel bruken of forene is, dyt sulfte
unse testament unde laesten willen myt synen ingheseghel wulde beseghelen. Deme wy Ed-
zardt, grave vorscreven, umme unser fruntliker lever moder unde broders bede willen also
liken voer alle unser unde unser frunde seien in eren myssen unde vigilien to byddene to ewighen
tyden. — Item geven wy in de kerken tho Hynte to unser lever Vruwen altaer ene fenne van
achte grasen, voer der borch tho Hinte belegen, de preester tho deme altare de tho ghebrukene
to ewighen tyden alle tydt voer unser, unser salighe moder unde unse kyndere zelen myd myasen
unde vigilien to byddene. — Item gheven der kerken daersulfa to tymmeringhen, ofte de kercken
unde clenodien mede tho verbeteren, dat erve unde landt by Hinter hoeplande, van Galeken
Wiltedes ghekoft, unde dat stucke landes in Westerhuser hammerka, sunder de kerckfogede der
kerken to Hinte sullen alle jaer den kercheren unde vicario van den huren des erfs geven enen
jeweliken enen Rynschen gülden, unde daer sullen se voer holden des jaers twee memorien myt
vigilien unde seelmissen truweliken vor de seien tho byddene to ewigen tyden. — Item geven oeck
deme cloester ofte convente to Sylmonken ses deymede ofte acker landes, de Tyuche gheheten,
unde vyf demede meetlandes, de Hoechstede gheheten, nicht veer van oren convente belegen,
unsen leven Heren truweliken tho bydden voer unser aller zelen in allen oren missen unde an-
deren ghebeden. — Item gheven wy in de kerken tho Greetzyl alle erve unde lant wy ghekofit
hebben van Stydeloffe Haytedes soene to Bergum, de helfte to tymmeringe unde clenodien der
kerken mede tho holdene, unde de ander helfte deme kercheren unde prebendato in der sulften
kerken, dat see unsen leven Heren truweliken sullen in allen oren vigilien, missen unde anderen
ghebeden to ewigen tyden voer unser, unses salighen heren, unser kynderen, unser olderen unde
voer aller unser frunde seien bydden. — Dyt vorg. ghesette unde schyckinghe wyllen wy Theda,
gravinne velegenant, holden unde hebben voer eyn testament unde lae3ten willen in alsodaner
maneer, ofte ydt also van voersiehticheyt Götz gefeile, dat unse leven soens aflivich worden unde
ane lyveserven van en gheboren verstorven, so scholen desse voergeteykende erve unde lande
also ghegheven syn sunder vermynneringhe unde belettynghe tor eren Götz voer unser aller seien
salicheyt, so voergheroert is ane jemendes weddersprake j den wert sake, dat Got verbede, unse
leven soene sunder Jyveserven in Gott verstorven, unde unse dochter junfer Almoet by den landen
unde luden bleve, so sal allikewal desse giften, gaven unde legaten des landes naiven an cloestere,
kerken unde gadeshueseren ghescheen, so vorgescr. is, synen vullen voertganck hebben, so dat
geordineret unde bescycket is, ane jemandes weddersprekent to ewighen tyden. Voertmeer isset,
dat ydt Gott na syner gotlichen guedertirenheyt unde mylden barmharticheyt alsoe gheschyckede
unde fogede, dat unse leven soens beide ofte erer eyn echte erven van en gheboren naeleten, so
mögen see desse vorg. erve unde landt oren kynderen erven unde nalaten, unde so scal dyt
vorg. ghesette unde schyckynghe van den legaten ofte gaven van den erve unde lande vorg.
hyrinne wedderumme ghesproken, gheropen unde ghestemmet syn , unde van gener werde ofte
vasticheyt gheholden werden. Hyr mede, by, an unde over synnen ghewesen de eraftighen
preesteren her Jurien, kercher in der Greedt, meyster Tyart, kercher tho Pilsuni, unde her
Jacop, prebendatus in der Greet, als tughe sunderlinx hyrtho geesket unde ghebeden. In oer-
kunde unde merer tuchnisse der waerheyt hebben wy Theda, gravinne vilgenant, den eddelen
unsen leven soen lieren Edzarde, tho Oestvreslande graven, fruntliken ghebeden, dat hee van
unser weghen, umrae ghebrekes willen unses egen segeis, unde ock van des eddelen unses leven
soens juncher Uken weghen, went hee noch sulfs gheen seghel bruken of forene is, dyt sulfte
unse testament unde laesten willen myt synen ingheseghel wulde beseghelen. Deme wy Ed-
zardt, grave vorscreven, umme unser fruntliker lever moder unde broders bede willen also