Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Friedländer, Ernst
Ostfriesisches Urkundenbuch (Band 2): 1471 - 1500 nebst Nachträgen und Anhang — Emden, 1881

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.1951#0684
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
674 1300.

1719 (168).

2. Februar 1400.

Aus den Verhandlungen des Hansetages zu Lübeck. — Keno tom Brok lässt durch seinen
Geistlichen versprechen, die Vitalienbrüder von sich zu thun und den Städten Hülfe gegen sie zu
leisten: Int irste spreken se umme de vitalienbrödere, de van Kenen to dem Broke in Vreslande
untholden worden. Und enbynnen der tid, alse se rameden und ramet hebben, darumme uppe
densulven Kenen volghe to donde und eren schaden to kerende unde de vitalienbrodere to vor-
storende, do qwam hir en pape, geheten her Almer, mit ener credencien van Kenen weghene;
und he warft" to den steden, wo Kene sik bode to der stede vruntschap, und was begerende, dat
de stede enie nicht to arghe en kereden, dat he de vitalienbrodere to sik genomen hadde; wente
he dat umme siner not willen und dat he vruchtede vorlust siner lande und gudes gedan hadde,
und des gudes, dat se gerovet hadden, nicht genoten en hadde; men dat he van siner nod weghen,
alse vorgescreven ys, besegelen moste, dat se sodan schepe und guder, alse se mit sik gebrocht
hadden, na eren willen bruken mochten, sunder yodoch nicht also, dat he de schepe wedder to
der zeewart uppe des kopmannes ergeste ütlaten scholde; und begerde, em to dem besten to
kerende, wes darane scheen were, so wolde he gerne van staden an de vitalienbrodere van sik
laten, to lande und nicht to waterewart, se nummer wedder to sik to nemende edder to vorde-
gedingende; und oft yemand van siner edder ander partye in Vreeslande se to sik nemen, uppe
de wolde he den steden mit al siner macht hulpe doen. Darup de stede er berad nemen, und
under enander wol woghen, dat yd lichte en bedreeeh were, also dat he se darinede wolde van
der were spreken. Darumme etlike van den steden dat mit em hiindelden und eine vorlegeden,
wo nie des vruchtede, dat sin werff mer en loes dond were. Dar he to antworde, wes he worve,
dat worve he van rechter bevelinghe unde up des kopmans beste; und bot sik, dat uppe dat
hilge sacrament to swerende, dat he dat dede in guder meninglie und sunder alle bedreeeh und
argelist; und segede, dat Kene van staden an de vitalienbrodere van sik laten scholde, to lande
und nicht to watere, und scholde en vort entferen segele und roder van den schepen. Und dat
yd yo also sehen scholde, dat bot he sik deme rade to Bremen to vorwissende mit guden bür-
geren darsilve», also dat deme rade dar wol ane noghen scholde; und ok, dat he dartho wolde
behulpen wesen , dat umme redelicheit denghennen de schepe wedder worden, de dar recht th->
hebben; und wolde sik darane also bewisen, ef't yd eine sulven gulde ; ok wolde he den steden
enen breff wedder bringen, van Kenen und sinen vrunden besegeld, van lüde, also hir nascrevcn
steit: Es folgt die Urkunde vom 25. Februar 1400, Nr. 1722.
Koppmann, Hanserecesse IV. Nr. 570.
 
Annotationen