Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1899)

73

κυκλαδικα

74

έν γένει άπό των Περσικών πολέμων ώς προς τήν
τέχνην ήσαν δλως ύποχείριοι των γειτόνων των
Αθηναίων" αν δέ όντως των Πλαταιέων ήν έπί-
νειον ό ορμίσκος "Αγιος Βασίλειος, ώς δ συνάδελ-
φος μου Καστριώτης υποθέτει (ανωτέρω σελ. 58),
Πλαταιεϊς δέ οί ίδρύσαντες τό ιερόν τοΟ Ποσειδώ-
νος έκεΐ και δια της ιδρύσεως και της τοΟ θεοΟ ει-
κόνος θελήσαντες νά συμπληρώσωσι τό ευσεβές
των έργον, ποΟ θά ήδύναντο κάλλιον, εις ποίον
άλλο κέντρον τέχνης, νά προστρέξωσιν, άφου έν
τω ΐδίω αύτών τόπω ή έπιθυμία των δύσκολον,άν

μή άδύνατον, ήτο νά έκπληρωθή, ή εις 'Αθήνας,,
τήν προ τών Περσικών ήδη πολέμων ΐσχυράν αύ-
τών σύμμαχο ν και προστάτιν έναντίον τών συμπα-
τριωτών των Θηβαίων;1

Έν Αθήναις κατά Μάϊον τοΰ 1899.

Δ. Φίλιος.

1 Ποραβ. Ήροδ. VI, 108. "Αν τό "έργον ειχεν ίδρυθή, ώ; έγώ·
πιστεύω, πρό τοΰ έτους 480 και αν τά ανωτέρω (σελ. 61) δέν άστο-
χοϋσι τοΰ όρθοϋ, εις πολλούς δύναται νά γεννηθή ή υπόνοια μήπως,
[ΐοΐρά τις τών τοΰ Ξέρξου στρατιωτών ήσαν οί πρώτοι έπιθέντες χ^εϊρα
βέβηλον έπί τοΰ άνδριάντος.

ΚΥΚΛΑΔΙΚΑ

II

(Πίναξ 7-10)

Έξακολουθών έντολή και δαπάναις τής'Αρχαιο-
λογικής Εταιρείας τάς έν ταϊς νήσοις έρεύνας με-
τέβην πέρυσιν (1898) εϊς Σίφνον και Σΰρον, διέ-
μεινα δ' έν μέν τη πρώτη νήσω ένα περίπου μήνα,
έν δέ Σύρω τρεις, άνασκάπτων πάλιν ώς το πολύ
τάφους προϊστορικών χρόνων. Τά αποτελέσματα
τών νέων ανασκαφών έκτίθενται ένταΰθα.

1. Άνασκαφαιί τάφων έν Χ£φνω.

Εις τά μεσημβρινοανατολικά της νήσου παρά
τον ό'ρμον τοΟ Πλατέος Αιγιαλού, έν θέσει Ακρω-
τηράκι, είχεν άνακαλυφθή πρό τίνων έτών προϊ-
στορικών νεκροταφεΐον, περί ού έδωκε πληροφορίας
τινάς πρώτος όΡοΙΙ&Ιί1. ΈνταΟθα έπεχείρησα νά
σκάψω και έγώ, άλλά δυστυχώς οί πλείστοι τών
τάφων ειχον άνασκαφή' ήδη, ώστε δέν ήδυνήθην
ν' ανακαλύψω νέους πλείονας τών επτά ή οκτώ.
Και το όλον δμως νεκροταφεΐον δέν πιστεύω δ'τι
συνέκειτο έκ πολλών τάφων, αν και κατεΐχεν έ'κ-
τασιν ικανών στρεμμάτων, διότι οί τάφοι δέν εκειντο
πάντες πλησίον άλλήλων, άλλ'άπετέλουν — δ'σον
ήδυνήθην νά κρίνω και έκ τών έμών έρευνών και
έκ τών άνασκαφών τοΟ ιδιοκτήτου — μικράς συ-
( ΑΙΙιβη. ΜίΙΙΙι. 1896 σ. 210.

ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1899

στάδας έκ τριών, τεσσάρων ή πέντε τάφων έκά-
στην' φαίνεται δηλαδή δ'τι εκάστη οικογένεια έθα-
πτε τους νεκρούς της ολίγον μακράν τών άλλων.

Οί τάφοι ήσαν ή άπλοϊ ή διπλοί1, ώς έν Δεσπο-
τικώ" έγώ εδρον τεσσάρας διπλοΟς, παρετήρησα
δ' δτι και εις τών πρό έμοΰ άνοιχθέντων ήτο δι-
πλούς. Κατά τό σχήμα και τάς διαστάσεις δέν
διέφερεν άπό τών της Πάρου και τών άλλων παρ'
αυτήν νήσων ούδέ κατά τήν κατασκευήν, πλήν
δτι έν Σίφνω συχνά ήσαν πασαι αί πλευραί κτι-
σταί έκ μικρών άργών λίθων. Ή θέσις τών νέ-
κρών δμοίως ήτο ή αύτή, ώς απεδείχθη ές" ένός
σκελετοΟ, δστις διετηρεϊτο δπωσοΟν καλώς. Ό νε-
κρός (τάφ. 145)2 ήτο κατακεκλιμένος έπί της δε-
ξιάς πλευράς, δ δεξιάς βραχίων αυτού ήτο κεκαμ-
μένος υπό τό σώμα και ή χειρ έφθανεν ίσως ύπό
τήν κεφαλήν δ αριστερός βραχίων ήτο δμοίως κε-
καμμένος κατά τον άγκώνα, ή δέ χειρ αύτοΟ έφή-
πτετο πιθανώς κυλινδρικής πυξίδος δμοίας τη έν
Άρχ.Έφ.1898 πίν. 9, 31 κείμενης προ τοΟ κρα-
νίου, διότι εύρέθησαν έντός αύτής όστα τών δακτύ-

1 "Ιδε Λρχ.Έφημ. 1898 σ. 144.

2 Χάριν ευκολίας έν τη υπηρεσία του Μουσείου ή άρίθρ.ησις τών
κυκλαδικών τάφων είναι συνεχής διά πασών τών έξερευνοψένων
νήσων. Παρατηρώ δ' οτι ήρίβρ,ησα οϋ'/Ι πάντας τους τάφους, άλλά
ρ.όνον εκείνους, όσοι περιεϊχον κτέρισμά τι.

6