Sztuka Ameryki Łacińskiej (1.2011)

Sztuka Ameryki Łacińskiej 2011, nr 1

ISSN 2299-260X

Przedstawienia dzieciństwa Meszików w kodeksach
Płaskowyżu Centralnego Mezoameryki

Alejandro Díaz Barriga Cuevas
(INAH Instituto Nacional de Antropología e Historia — Mexico)
(tłum, z języka hiszpańskiego Katarzyna Szoblik)

Kategorie wiekowe takie jak starzec, młody człowiek i dziecko są klasy-
fikacjami społecznymi i konstrukcjami historycznymi, które w połączeniu ze
społecznym rozumieniem płci, stają się źródłem nowej wiedzy o życiu codzien-
nym starożytnych społeczeństw. Choć dzieci mają swój głos i udział w każdej
cywilizacji, będąc w większości przypadków bezpośrednimi uczestnikami ży-
cia codziennego oraz zmian i rozwoju kultury, na przestrzeni wielu lat nie doce-
niano ich znaczenia, umniejszając, a nawet negując ich rolę w społeczeństwie.
Uwzględnienie dzieciństwa w badaniach historycznych i społecznych
może mieć spore znaczenie dla zrozumienia pewnych aspektów badanych spo-
łeczeństw1. Studia nad zachowaniem dzieci w poszczególnych grupach mogą
być, na przykład, istotnym źródłem informacji na temat wartości i norm, domi-
nujących w różnych okresach czasu, zakorzenionych w zasadach postępowa-
nia społecznego, narzuconych nierzadko za pomocą edukacji i będących swego
rodzaju odzwierciedleniem potrzeb społecznych, a w konsekwencji także ko-
dyfikacją zwyczajów historycznych2. Podobnie, stosunek do dzieciństwa i jego
waloryzacja społeczna odzwierciedlają ideologię grupy, która je wyznaje, jej
kosmowizję, relacje między klasami i grupami społecznymi, a także rzeczywi-
stość ekonomiczną.
1 Lavrín 1994: 42.
2 Gonzalbo 2006: 44.