DOI Artikel:
Szoblik, Katarzyna: Przedstawienia ahuianime w Kodeksie Florentyńskim
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.52432#0081
Przedstawienia ahuianime w Kodeksie Florentyńskim
77
określano w języku nahuatl kobietę było właśnie: in cueitl in huipilli („spód-
nica huípil”).
W przypadku młodej ahuiani obie części garderoby są bardzo ozdobne,
co poniekąd odpowiada informacji zamieszczonej w tekście towarzyszącym
ilustracji, który podkreśla jak wielką uwagę przykładały ahuianime do ładne-
go wyglądu:
Púlese mucho, y es tan curiosa en ataviarse que parece una rosa después
de muy bien compuesta, y para aderezarse muy bien primero mírase en
el espejo, báñase, lávase muy bien y refréscase para más agradar (Saha-
gún, 1988: 607).
[Bardzo się stroi, a przyozdabia się tak ciekawie, że przypomina różę
w pełni rozkwitu, i aby dobrze wyglądać najpierw przegląda się w lu-
strze, kąpie się, myje się dobrze i odświeża się, aby się podobać.]
Wydaje się, iż dla Sahaguna wszelkie zabiegi upiększające były oznaką
rozwiązłego trybu życia, który autor bez wahania przypisywał ahuianime. Z in-
nych jednakże źródeł, jak choćby z relacji Bemala Diaza del Castillo (2008:
193) jasno wynika, że niewyobrażalna dla kolonizatorów dbałość o czystość
i schludność cechowała nie tylko wszystkie kobiety azteckie, ale także i męż-
czyzn. Także wzorzystość stroju nie była sama w sobie cechą wyróżniającą
ahuianime, biorąc pod uwagę, iż sam Sahagún w Księdze VIII opisuje i ilustru-
je jak bogato zdobione były stroje noszone przez żony arystokratów, a więc ko-
biety szlachetnie urodzone28 [il. 2, 3].
Kolejny etap życia kobiety, to kobieta dojrzała, którą Sahagún29 określa
jako ornacie cihuatl. Jak informuje, dobra kobieta w tym wieku jest przede
wszystkim oddana rodzinie, pracowita, aktywna i wytrwała. Ta natomiast, któ-
ra zeszła na złą drogę: tlauelilocanemi auilquizqui, auiiani, auiianiti, hanemi,
topalnemi, xocomictinemi, iuintitinemi („żyje złym życiem, jest rozwiązła, jest
ahuiani, żyje na wodzie, żyje ekstrawagancko, daje zły przykład, wciąż cho-
dzi pijana”)30. Do pojawiającego się tu motywu wody wrócimy w dalszej czę-
ści naszej analizy, teraz zaś chcielibyśmy skupić się na sposobie, w jaki przed-
stawione tu porównanie cech pożądanych i niepożądanych u kobiety w wieku
dojrzałym zostało zobrazowane na drugiej ilustracji odnoszącej się do ahuia-
nime [il. 4].
28 Sahagún 1953-82 VIII: 47.
29 Sahagún 1953-82, X: 12.
30 Sahagún 1953-82, X: 12.
77
określano w języku nahuatl kobietę było właśnie: in cueitl in huipilli („spód-
nica huípil”).
W przypadku młodej ahuiani obie części garderoby są bardzo ozdobne,
co poniekąd odpowiada informacji zamieszczonej w tekście towarzyszącym
ilustracji, który podkreśla jak wielką uwagę przykładały ahuianime do ładne-
go wyglądu:
Púlese mucho, y es tan curiosa en ataviarse que parece una rosa después
de muy bien compuesta, y para aderezarse muy bien primero mírase en
el espejo, báñase, lávase muy bien y refréscase para más agradar (Saha-
gún, 1988: 607).
[Bardzo się stroi, a przyozdabia się tak ciekawie, że przypomina różę
w pełni rozkwitu, i aby dobrze wyglądać najpierw przegląda się w lu-
strze, kąpie się, myje się dobrze i odświeża się, aby się podobać.]
Wydaje się, iż dla Sahaguna wszelkie zabiegi upiększające były oznaką
rozwiązłego trybu życia, który autor bez wahania przypisywał ahuianime. Z in-
nych jednakże źródeł, jak choćby z relacji Bemala Diaza del Castillo (2008:
193) jasno wynika, że niewyobrażalna dla kolonizatorów dbałość o czystość
i schludność cechowała nie tylko wszystkie kobiety azteckie, ale także i męż-
czyzn. Także wzorzystość stroju nie była sama w sobie cechą wyróżniającą
ahuianime, biorąc pod uwagę, iż sam Sahagún w Księdze VIII opisuje i ilustru-
je jak bogato zdobione były stroje noszone przez żony arystokratów, a więc ko-
biety szlachetnie urodzone28 [il. 2, 3].
Kolejny etap życia kobiety, to kobieta dojrzała, którą Sahagún29 określa
jako ornacie cihuatl. Jak informuje, dobra kobieta w tym wieku jest przede
wszystkim oddana rodzinie, pracowita, aktywna i wytrwała. Ta natomiast, któ-
ra zeszła na złą drogę: tlauelilocanemi auilquizqui, auiiani, auiianiti, hanemi,
topalnemi, xocomictinemi, iuintitinemi („żyje złym życiem, jest rozwiązła, jest
ahuiani, żyje na wodzie, żyje ekstrawagancko, daje zły przykład, wciąż cho-
dzi pijana”)30. Do pojawiającego się tu motywu wody wrócimy w dalszej czę-
ści naszej analizy, teraz zaś chcielibyśmy skupić się na sposobie, w jaki przed-
stawione tu porównanie cech pożądanych i niepożądanych u kobiety w wieku
dojrzałym zostało zobrazowane na drugiej ilustracji odnoszącej się do ahuia-
nime [il. 4].
28 Sahagún 1953-82 VIII: 47.
29 Sahagún 1953-82, X: 12.
30 Sahagún 1953-82, X: 12.