Katarzyna Szoblik

82


[6. Kodeks Florentyński, „Księga X”, il. 109, rys. Marcin Szoblik]

Z tekstu towarzyszącego ilustracji wnioskować można, iż zawód ahuiani
praktykowany przez kobiety w podeszłym wieku budził znacznie większą od-
razę niż w dwóch poprzednich przypadkach, gdyż ilość obraźliwych wyrażeń,
za pomocą których się ją określa znacząco przewyższa ilość zwrotów dedyko-
wanych wyłącznie młodej lub dojrzałej ahuiani. Wymienić by tu można mię-
dzy innymi: xacampailama (stara próżna kobieta), tzincuecuetztoc ilama (stara
nierządnica), capaxilama (obwisła stara kobieta).
Informacje o tym, że kobiety w podeszłym wieku wciąż mogły bez prze-
szkód aktywnie uczestniczyć w życiu seksualnym znajdujemy między innymi
w zebranych przez Sahaguna w Księdze VI Kodeksu Florentyńskiego uroczy-
stych przemowach wygłaszanych przez rodziców azteckich do dzieci celem
przekazania mądrości przodków, zwanych huehuetlatolli. Opisuje się tam m.in.