Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1913)

Εις Περαίας επιγραφής. —

Εις Νισύρου ψήφισμα. —

Εις Πειραιώς επίγραμμα. 103

επιγραφής Ρόδου και δύο άλλων της έν Περαία Έν έπιγραφη Ρόδου ΙΟ- XII1 49 αναγράφεται

Τύμνου. μεταξύ άλλων στρατηγών κατά την ύπό των εκ-

Έν ΑΕ 1911 68 άρ. 70 και 71 έδημοσιεύσα- δοτών γενομένην συμπλήρωσιν τών στίχων 20-21

μεν δύο εκ ϊύμνου έπιγραφάς ώς έςής' καΐ ό

Άγη]σιάναξ Άπολλοδότου

άριθ. 70 Δάμ]ατρι και [Κόραι κα]θ' ύοθεσίαν δέ Γόργωνος.
Πεισιάναξ Ά[πολλοδώρου

καθ' δοθΓεσίαν δέ παραλλήλου εξετάσεως τών τριών τού-

Γόργω[νος των επιγραφών πείθεται τις άδιστάκτως δτι έν αύ-

Τΰμ[νιος. ταΐς πρόκειται περι ένος και του αύτοΰ προσώπου,

ου το αληθές όνομα εΐνε Πεισιάναξ Απολλοδότου

άΡιθ· 71 Μ πατρώι]ωι κα#· νο§εσ(αν βε Γόργωνος, και κατά ταύτα διορ-

ΠεισιάναΗ ΆΙπολλοΓδώοου 0

-1 , ϋωτεαι αι επιγραφαί.

καθ' ύο]θεσίαν δέ

„, , Έν Σύ[ΐ.τ,.

1 ορ]γωνος

Τ]ΰμνιος. Νικήτας και Μιχαήλ Δ. Χαβιαρά.

Εις Νισύρου ψήφισμα

(ΑΕ 1913 7)

Στί/· 4' χρε}ί\α]ν [παρεχόμενος (πρβ. λ. χ. εύπορία, πρβ. 061 194 στίχ. 13 κλπ. και 81(3
ΌΪΗβηύβτρϋτ 810 928 στ. 24) έμ παντί [καιρώι. 32ο (στ. 39 κέ.)· 503· 348,Ία ΧΙΡ 169 (-
Στίχ. Ο' - -τ . . π ατρ ίδ -; έπο ι ή σα το, πρβ. 81(3 502)" 170 κλπ..

έπιμέλειαν, πρόνοιαν, σπονδάν ποιεισϋαι. Στίχ.7- Εν Συμ.^. Μιχαήλ Δ. Χαβιαράς.

Εις Πειραιώς επίγραμμα
(ΑΕ 1010 73)

ύπό

Γεωργίου Παπαβασιλείου.

ο]ύ τό χ(ρ)εών εΐμ(α)ρται· δρα | τέλος ήμέτερον νϋν δεχόμενος τήν του κ. Δραγάτση άνάγνωσιν ΰπο-

ήμεΐς γαρ τρεις ό'ντε, [π]ατήρ ύός (#)υγ(ά)τηρ τε, λαμβάνει τό το χρεών ταυτόσημον προς το τό προ-

Ο]νήισκομεν ΑΙγ(α)ίον κΰμασι πλαζόμενοι. σήκον, διότι φρονεί οτι αύτη εΐνε ή πρώτη και κυ-

ρία σημασία του τδ χρεών. Ό δέ κ. Δραγούμης

Ούτως έξέδωκε τό επίγραμμα τούτο ό κ. Δρα- (ΑΕ 1911 122) ύπολαμβάνων ότι έν τω έπιγράμ-
γάτσης (ΑΕ 1910 73). Η κατά τήν άνάγνωσιν ματι τούτω δηλουται πικρά ειρωνεία κατά του πε-

ομως ταύτην ερμηνεία οέν παρέχει τον προσήκοντα πρωμένου ή γαλήνη φιλοσόφου ψυχής τών ούτω

νουν. Τούτου ένεκα ό μεν έπΙ όυσεπανορΟώτω ζη- τελευτησάντων άναγινώσκει ευ άντί του ου. 1 ε-

μία της Λατινικής τε καΐ Ελληνικής φιλολογίας λευταΐος ό κ. Π. Παπαγεωργίου (ΑΕ 1912 125

προώριος αποθανών Σπυρίδων Βάσης προέτεινε να και 264) προτείνει νά έκφωνηΟή ή φράσις ου τδ

άναγνωσΟή ή πρώτη λέξις του πρώτου στίχου ώ]ι χρεών εΐμαρται έρωτηματι/ώς, ώστε νά ισοδύναμη

ή ο]υ (ΑΕ 1910 399, ΑΕ 1911 211)· ό δέ κ. προς έντονον κατάφασιν.

Ά. Σκιάς (ΑΕ 1911 20/, ΑΕ 1912 256) άπο- Ουδεμία τών γενομένων ερμηνειών φαίνεται ήμΐν