Εις Περαίας επιγραφής. —
Εις Νισύρου ψήφισμα. —
Εις Πειραιώς επίγραμμα. 103
επιγραφής Ρόδου και δύο άλλων της έν Περαία Έν έπιγραφη Ρόδου ΙΟ- XII1 49 αναγράφεται
Τύμνου. μεταξύ άλλων στρατηγών κατά την ύπό των εκ-
Έν ΑΕ 1911 68 άρ. 70 και 71 έδημοσιεύσα- δοτών γενομένην συμπλήρωσιν τών στίχων 20-21
μεν δύο εκ ϊύμνου έπιγραφάς ώς έςής' καΐ ό
Άγη]σιάναξ Άπολλοδότου
άριθ. 70 Δάμ]ατρι και [Κόραι κα]θ' ύοθεσίαν δέ Γόργωνος.
Πεισιάναξ Ά[πολλοδώρου
καθ' δοθΓεσίαν δέ παραλλήλου εξετάσεως τών τριών τού-
Γόργω[νος των επιγραφών πείθεται τις άδιστάκτως δτι έν αύ-
Τΰμ[νιος. ταΐς πρόκειται περι ένος και του αύτοΰ προσώπου,
ου το αληθές όνομα εΐνε Πεισιάναξ Απολλοδότου
άΡιθ· 71 Μ πατρώι]ωι κα#· νο§εσ(αν βε Γόργωνος, και κατά ταύτα διορ-
ΠεισιάναΗ ΆΙπολλοΓδώοου 0
-1 , ϋωτεαι αι επιγραφαί.
καθ' ύο]θεσίαν δέ
„, , Έν Σύ[ΐ.τ,.
1 ορ]γωνος
Τ]ΰμνιος. Νικήτας και Μιχαήλ Δ. Χαβιαρά.
Εις Νισύρου ψήφισμα
(ΑΕ 1913 7)
Στί/· 4' χρε}ί\α]ν [παρεχόμενος (πρβ. λ. χ. εύπορία, πρβ. 061 194 στίχ. 13 κλπ. και 81(3
ΌΪΗβηύβτρϋτ 810 928 στ. 24) έμ παντί [καιρώι. 32ο (στ. 39 κέ.)· 503· 348,Ία ΧΙΡ 169 (-
Στίχ. Ο' - -τ . . π ατρ ίδ -; έπο ι ή σα το, πρβ. 81(3 502)" 170 κλπ..
έπιμέλειαν, πρόνοιαν, σπονδάν ποιεισϋαι. Στίχ.7- Εν Συμ.^. Μιχαήλ Δ. Χαβιαράς.
Εις Πειραιώς επίγραμμα
(ΑΕ 1010 73)
ύπό
Γεωργίου Παπαβασιλείου.
ο]ύ τό χ(ρ)εών εΐμ(α)ρται· δρα | τέλος ήμέτερον νϋν δεχόμενος τήν του κ. Δραγάτση άνάγνωσιν ΰπο-
ήμεΐς γαρ τρεις ό'ντε, [π]ατήρ ύός (#)υγ(ά)τηρ τε, λαμβάνει τό το χρεών ταυτόσημον προς το τό προ-
Ο]νήισκομεν ΑΙγ(α)ίον κΰμασι πλαζόμενοι. σήκον, διότι φρονεί οτι αύτη εΐνε ή πρώτη και κυ-
ρία σημασία του τδ χρεών. Ό δέ κ. Δραγούμης
Ούτως έξέδωκε τό επίγραμμα τούτο ό κ. Δρα- (ΑΕ 1911 122) ύπολαμβάνων ότι έν τω έπιγράμ-
γάτσης (ΑΕ 1910 73). Η κατά τήν άνάγνωσιν ματι τούτω δηλουται πικρά ειρωνεία κατά του πε-
ομως ταύτην ερμηνεία οέν παρέχει τον προσήκοντα πρωμένου ή γαλήνη φιλοσόφου ψυχής τών ούτω
νουν. Τούτου ένεκα ό μεν έπΙ όυσεπανορΟώτω ζη- τελευτησάντων άναγινώσκει ευ άντί του ου. 1 ε-
μία της Λατινικής τε καΐ Ελληνικής φιλολογίας λευταΐος ό κ. Π. Παπαγεωργίου (ΑΕ 1912 125
προώριος αποθανών Σπυρίδων Βάσης προέτεινε να και 264) προτείνει νά έκφωνηΟή ή φράσις ου τδ
άναγνωσΟή ή πρώτη λέξις του πρώτου στίχου ώ]ι χρεών εΐμαρται έρωτηματι/ώς, ώστε νά ισοδύναμη
ή ο]υ (ΑΕ 1910 399, ΑΕ 1911 211)· ό δέ κ. προς έντονον κατάφασιν.
Ά. Σκιάς (ΑΕ 1911 20/, ΑΕ 1912 256) άπο- Ουδεμία τών γενομένων ερμηνειών φαίνεται ήμΐν
Εις Νισύρου ψήφισμα. —
Εις Πειραιώς επίγραμμα. 103
επιγραφής Ρόδου και δύο άλλων της έν Περαία Έν έπιγραφη Ρόδου ΙΟ- XII1 49 αναγράφεται
Τύμνου. μεταξύ άλλων στρατηγών κατά την ύπό των εκ-
Έν ΑΕ 1911 68 άρ. 70 και 71 έδημοσιεύσα- δοτών γενομένην συμπλήρωσιν τών στίχων 20-21
μεν δύο εκ ϊύμνου έπιγραφάς ώς έςής' καΐ ό
Άγη]σιάναξ Άπολλοδότου
άριθ. 70 Δάμ]ατρι και [Κόραι κα]θ' ύοθεσίαν δέ Γόργωνος.
Πεισιάναξ Ά[πολλοδώρου
καθ' δοθΓεσίαν δέ παραλλήλου εξετάσεως τών τριών τού-
Γόργω[νος των επιγραφών πείθεται τις άδιστάκτως δτι έν αύ-
Τΰμ[νιος. ταΐς πρόκειται περι ένος και του αύτοΰ προσώπου,
ου το αληθές όνομα εΐνε Πεισιάναξ Απολλοδότου
άΡιθ· 71 Μ πατρώι]ωι κα#· νο§εσ(αν βε Γόργωνος, και κατά ταύτα διορ-
ΠεισιάναΗ ΆΙπολλοΓδώοου 0
-1 , ϋωτεαι αι επιγραφαί.
καθ' ύο]θεσίαν δέ
„, , Έν Σύ[ΐ.τ,.
1 ορ]γωνος
Τ]ΰμνιος. Νικήτας και Μιχαήλ Δ. Χαβιαρά.
Εις Νισύρου ψήφισμα
(ΑΕ 1913 7)
Στί/· 4' χρε}ί\α]ν [παρεχόμενος (πρβ. λ. χ. εύπορία, πρβ. 061 194 στίχ. 13 κλπ. και 81(3
ΌΪΗβηύβτρϋτ 810 928 στ. 24) έμ παντί [καιρώι. 32ο (στ. 39 κέ.)· 503· 348,Ία ΧΙΡ 169 (-
Στίχ. Ο' - -τ . . π ατρ ίδ -; έπο ι ή σα το, πρβ. 81(3 502)" 170 κλπ..
έπιμέλειαν, πρόνοιαν, σπονδάν ποιεισϋαι. Στίχ.7- Εν Συμ.^. Μιχαήλ Δ. Χαβιαράς.
Εις Πειραιώς επίγραμμα
(ΑΕ 1010 73)
ύπό
Γεωργίου Παπαβασιλείου.
ο]ύ τό χ(ρ)εών εΐμ(α)ρται· δρα | τέλος ήμέτερον νϋν δεχόμενος τήν του κ. Δραγάτση άνάγνωσιν ΰπο-
ήμεΐς γαρ τρεις ό'ντε, [π]ατήρ ύός (#)υγ(ά)τηρ τε, λαμβάνει τό το χρεών ταυτόσημον προς το τό προ-
Ο]νήισκομεν ΑΙγ(α)ίον κΰμασι πλαζόμενοι. σήκον, διότι φρονεί οτι αύτη εΐνε ή πρώτη και κυ-
ρία σημασία του τδ χρεών. Ό δέ κ. Δραγούμης
Ούτως έξέδωκε τό επίγραμμα τούτο ό κ. Δρα- (ΑΕ 1911 122) ύπολαμβάνων ότι έν τω έπιγράμ-
γάτσης (ΑΕ 1910 73). Η κατά τήν άνάγνωσιν ματι τούτω δηλουται πικρά ειρωνεία κατά του πε-
ομως ταύτην ερμηνεία οέν παρέχει τον προσήκοντα πρωμένου ή γαλήνη φιλοσόφου ψυχής τών ούτω
νουν. Τούτου ένεκα ό μεν έπΙ όυσεπανορΟώτω ζη- τελευτησάντων άναγινώσκει ευ άντί του ου. 1 ε-
μία της Λατινικής τε καΐ Ελληνικής φιλολογίας λευταΐος ό κ. Π. Παπαγεωργίου (ΑΕ 1912 125
προώριος αποθανών Σπυρίδων Βάσης προέτεινε να και 264) προτείνει νά έκφωνηΟή ή φράσις ου τδ
άναγνωσΟή ή πρώτη λέξις του πρώτου στίχου ώ]ι χρεών εΐμαρται έρωτηματι/ώς, ώστε νά ισοδύναμη
ή ο]υ (ΑΕ 1910 399, ΑΕ 1911 211)· ό δέ κ. προς έντονον κατάφασιν.
Ά. Σκιάς (ΑΕ 1911 20/, ΑΕ 1912 256) άπο- Ουδεμία τών γενομένων ερμηνειών φαίνεται ήμΐν