130
FILIP LIPIŃSKI
13. Daniel Libeskind, symulacja widoku na Statuę Wolności i Dolny Manhattan z uwzględ-
nieniem projektu zabudowy Ground Zero, 2002 © SDL
Architekt szesnastoakrową parcelę w połowie przeznaczył na 9/11
Memoriał, z „odciskami stóp” Twin Towers, budynkiem stacji transportu
publicznego i ogrodem, w połowie wysokościowcom, które mają wypełnić
„uwolnione” pole w obrazie Dolnego Manhattanu. Szczyty pięciu budyn-
ków (ostatecznie zostaną zrealizowane cztery) konstytuowały rodzaj opa-
dającego półpierścienia ujmującego teren Ground Zero. Najwyższy jego
punkt stanowił smukły wieżowiec, później określony jako Freedom Tower
(dziś oficjalnie One WTC), którego wydłużona, wąska partia przechodzą-
ca w iglicę mieściła widoczny za szkłem ogród. Tak zaaranżowana sek-
wencja budowli wraz z ich oświetleniem miały swobodnie nawiązywać do
znajdującej się w pobliżu Statui Wolności, zwłaszcza do niesionej przez
nią pochodni (fot. 13). Ponadto zieleń ogrodu w inkorporowanego w struk-
turę pierwszego wieżowca wiązała się kolorystycznie z zielonkawą barwą
spatynowanej powierzchni dziewiętnastowiecznego monumentu. To oraz
wysokość budowli nawiązująca do roku podpisania Deklaracji Niepodle-
głości miały konstytuować symboliczno-formalny splot przywołujący leżą-
ce u podstaw narodowej tożsamości Amerykanów wartości konstytuujące
amerykańską mitologię. Ponadto dialog między Statuą Wolności a Wieżą
Wolności implikował wspomnianą przez Libeskinda perspektywę spoj-
rzenia z Zatoki Nowojorskiej. To spojrzenie efektywnie łączyło kilka eie-
FILIP LIPIŃSKI
13. Daniel Libeskind, symulacja widoku na Statuę Wolności i Dolny Manhattan z uwzględ-
nieniem projektu zabudowy Ground Zero, 2002 © SDL
Architekt szesnastoakrową parcelę w połowie przeznaczył na 9/11
Memoriał, z „odciskami stóp” Twin Towers, budynkiem stacji transportu
publicznego i ogrodem, w połowie wysokościowcom, które mają wypełnić
„uwolnione” pole w obrazie Dolnego Manhattanu. Szczyty pięciu budyn-
ków (ostatecznie zostaną zrealizowane cztery) konstytuowały rodzaj opa-
dającego półpierścienia ujmującego teren Ground Zero. Najwyższy jego
punkt stanowił smukły wieżowiec, później określony jako Freedom Tower
(dziś oficjalnie One WTC), którego wydłużona, wąska partia przechodzą-
ca w iglicę mieściła widoczny za szkłem ogród. Tak zaaranżowana sek-
wencja budowli wraz z ich oświetleniem miały swobodnie nawiązywać do
znajdującej się w pobliżu Statui Wolności, zwłaszcza do niesionej przez
nią pochodni (fot. 13). Ponadto zieleń ogrodu w inkorporowanego w struk-
turę pierwszego wieżowca wiązała się kolorystycznie z zielonkawą barwą
spatynowanej powierzchni dziewiętnastowiecznego monumentu. To oraz
wysokość budowli nawiązująca do roku podpisania Deklaracji Niepodle-
głości miały konstytuować symboliczno-formalny splot przywołujący leżą-
ce u podstaw narodowej tożsamości Amerykanów wartości konstytuujące
amerykańską mitologię. Ponadto dialog między Statuą Wolności a Wieżą
Wolności implikował wspomnianą przez Libeskinda perspektywę spoj-
rzenia z Zatoki Nowojorskiej. To spojrzenie efektywnie łączyło kilka eie-