Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (7.1939)

K. ŻELECHOWSKA I G. CIOŁEK

jącym wielkim kasztanem w części za-
chodniej parku i drugą okrągłą, otoczoną
jesionami w części wschodniej. Piękna
i stara aleja grabowa, zarysowana łagod-
nym lukiem prowadzi od dworu do ko-
ścioła. Od strony podjazdu, na osi dworu
na tle wyniosłej masy drzew, wśród któ-
rych kryją się budynki gospodarcze stoi
oficyna (ryc. 15). Żaden z gatunków
drzew nie przeważa: występują tu rów-
norzędnie jesiony, graby, wiązy i biało-
drzewie. Na terenie parku znajdują się
Ryc. ł8. Aleksandria - park rekonstrukcja. ślady P° ^mnym wale obronnym, ota-
czającym niegdyś miasteczko, a bieg-
nącym tu prostopadle do Horynia.
GRÓDEK. Park i pałac znajdują się na wyspie, otoczonej rozlewiskiem
rzeki Ujście. Wyspa kształtuje się jako płaskowzgórze, którego zbocza są strome
od wschodu i południa, a opadają łagodnie ku zachodowi. Na południowej kra-
wędzi tego płaskowzgórza mieści się pałac i cerkiew; tworzą one zwarty zespół
architektoniczny (ryc. 21). Kompozycja parku wiąże się ściśle z ukształtowaniem
terenu i usytuowaniem pałacu. Droga, biegnąca od mostu, wznosi się powoli
po zboczu, by na ostatnim odcinku dość ostrym skrętem, podkreślonym przez
rząd kasztanów (ryc. 19) i szpaler ligustru, podejść pod portyk. Pojedyncze
drzewa i grupy uwydatniają ważniejsze momenty kompozycyjne. Płasko-
wzgórze zwieńczone jest zwartą masą wysokich drzew, górujących nad otocze-

Ryc. 19. Gródek — droga w parku.