(2l)
OGRODY WOŁYNIA
39
oporowym przy drodze. Koronę tego muru wieńczy rząd świerków i grabów
(ryc. 49). Gała ta część, słabo zadrzewiona, nosi ślady opracowania kwiatowego
i rzeźbiarskiego.
Pozostały obszar parku ma charakter spacerowy. Najwyżej wzniesiony
punkt terenu zajmuje niewielki budynek „strażnicy", do której zbiegają się
aleje i rzędy świerków i skąd otwierają się najdalsze widoki.
Bogate zadrzewienie parku stanowią: świerki, lipy, kasztany, graby, brzozy,
tuje oraz pojedyncze okazy dębów, platanów i wejmut.
Ryc. 50. Szpanów — ,,Wielki jesion".
SZPANÓW. Radziwiłłowski park w Szpanowie, założony nad wielkim
stawem rzecznym, zajmuje obszar przeszło 20 ha. Tylko wąski pas wysokiego
wschodniego brzegu objęty jest przez park, przeciwległy, niski przechodzi
stopniowo w rozległe łąki, bagna i rozlewiska wodne. Północny brzeg stawu
formuje się jako płaskowzgórze, przecięte od wschodu kanałem, ponad którym
przerzucono sklepiony, kamienny most (ryc. 56). Przez ten most przechodzi
aleja wjazdowa, biegnąca między budynkami administracji i oficjalistów, na oś
zrujnowanego pałacu. Szeroki podjazd ujęty jest od północy dwoma budyn-
kami oficyn, na tle zwartej masy drzew. Od południa otwiera się widok na
staw i resztę parku poprzez grupy świerków i modrzewi. Dokoła stawu biegną
ścieżki. Na wschodnim brzegu są one ujęte w strzyżone od dołu ściany drzew
i krzewów, otwierające widoki na staw i pałac (ryc. 55).
OGRODY WOŁYNIA
39
oporowym przy drodze. Koronę tego muru wieńczy rząd świerków i grabów
(ryc. 49). Gała ta część, słabo zadrzewiona, nosi ślady opracowania kwiatowego
i rzeźbiarskiego.
Pozostały obszar parku ma charakter spacerowy. Najwyżej wzniesiony
punkt terenu zajmuje niewielki budynek „strażnicy", do której zbiegają się
aleje i rzędy świerków i skąd otwierają się najdalsze widoki.
Bogate zadrzewienie parku stanowią: świerki, lipy, kasztany, graby, brzozy,
tuje oraz pojedyncze okazy dębów, platanów i wejmut.
Ryc. 50. Szpanów — ,,Wielki jesion".
SZPANÓW. Radziwiłłowski park w Szpanowie, założony nad wielkim
stawem rzecznym, zajmuje obszar przeszło 20 ha. Tylko wąski pas wysokiego
wschodniego brzegu objęty jest przez park, przeciwległy, niski przechodzi
stopniowo w rozległe łąki, bagna i rozlewiska wodne. Północny brzeg stawu
formuje się jako płaskowzgórze, przecięte od wschodu kanałem, ponad którym
przerzucono sklepiony, kamienny most (ryc. 56). Przez ten most przechodzi
aleja wjazdowa, biegnąca między budynkami administracji i oficjalistów, na oś
zrujnowanego pałacu. Szeroki podjazd ujęty jest od północy dwoma budyn-
kami oficyn, na tle zwartej masy drzew. Od południa otwiera się widok na
staw i resztę parku poprzez grupy świerków i modrzewi. Dokoła stawu biegną
ścieżki. Na wschodnim brzegu są one ujęte w strzyżone od dołu ściany drzew
i krzewów, otwierające widoki na staw i pałac (ryc. 55).