Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (7.1939)

200

K. BUCZKOWSKI

(4)


Rys. Irena Buczkowska

Fot. A. Engelman

Ryc. 146. Rekonstrukcja tafli romańskiej po-
sadzki kościoła 00. dominikanów.

Ryc. 147. Tafla posadzki romańskiej odkrytej
na Wawelu.

Znaleziska płytek w Piekarach, na Wawelu, u Dominikanów w Krakowie
i w Inowłodziu oraz pewne analogie między nimi, nasuwają przypuszczenie,
że płytki te były u nas na miejscu wykonane. Przemawia za tym szereg szcze-
gółów. Tak np. posadzka romańska na Wawelu wykazuje ślady bardzo pięknie
wykonanych przypuszczalnie jeszcze w średniowieczu wstawek i uzupełnień1).
Nadzwyczajna dokładność ozdób ceramicznych kościoła św. Jakuba w Sando-
mierzu, możliwa tylko przy istniejącym na miejscu warsztacie, dowodziłaby
również tego samego.
Że wysoki stan sztuki ceramicznej w Polsce w wieku XIII, a nawet wcześniej
był prawdopodobny przemawiałby za tym nie tylko wielki rozwój ceramiki
w czasach wczesno-historycznych, nie tylko fakt znalezienia polewy na wykopa-
liskach polskich wieku XI2), lecz również szereg pięknych przykładów kafli
z w. XIV i XV znalezionych w Polsce i niewątpliwie tu wykonanych. Poważną
rolę w tym zaczynającym odsłaniać dopiero swoje oblicze przemyśle ceramicznym
w. XIII odgrywały zakony (zwłaszcza zakon dominikański), sprowadzający
wykwalifikowanych mistrzów.

ń Zwrócił mi na to uwagę p. rektor Szyszko-Bohusz.
2) Wykopalisko w Strzemieszycach, w Muzeum P. A. U., grób 20. Wiadomość tę zawdzię-
czam drowi Tadeuszowi Reymanowi.