[1532]
Pholris fElatea).
71
1532 Freilassungsurkunden. — „Lapis oblongus in introitu
sacelli Christiani collocatus a lseva parte integer, a dextra fraotus est'1
Curtius Anecd. Delph. n. 39, wiederholt von Rangabe n. 955 ff.
a.
[Θεός* ayad-äi] τ[ν~]χαι. άρχοντος Νιχάνδ[ρον.......
............., γραμμ\ατεν]οντος δέ τον συνεδρίου Επ.
..................[εν εννό\μ~]οι εκτιλησίαι άφίητι
]Ασωπόδωρ[ος\................| ελεύθερον, σννεν-
5 δοκέοντος κ[α£]....................|| Μή έξέστω
δε καταδονλίξασθ-αι.............[μήτε Άσωπο]\δώρωι
μήτε άλλωι μη&ενί μήτε γ\α$ οποίον τρόπον' εΐ δέ μη,
άπο]\τεισάτω ο καταδονλιζόμενος αυτό[ν αργυρίου τάλαντον,
πο&ίερον] | (τ)ώι ^ΛσνΧαπιώι, και ομοίως έλεν$ερο(ς) [εστω.
Και έγδικαζέσ]\-θ·ωσαν περϊ αντοΰ οι άρχοντες οι [άεΐ εναρχοι
10 οντες και ο Ιερεύς του] || ^σκλαπιον, και άλλος 6 d-έλων έπι-
τ\υγγάνων, άζάμιος /.αϊ άνυπεν&νν]\ος ων. Μάρτυρες" Έυκλει-
δας Τίν.......
Wie viel rechts fehlt, lässt sich ausZ. 7 ermessen, wo sicher 25 Buch-
staben zu ergänzen sind.
Z. 6 ύ δε μή: ergänzt nach n. 1555 f. Z. 10 f.: μη κκταδουλιξάστω δε
Όνασίφοζον μηδεις......κατά μηδένα τρόπον εϊ δε μη, άποτεοσάτω. —
8 (τ)ώί: C.; ΙΩΙ d. Abschr. — έλεύ&ερο[ς): C.; die Abschrift ! am Wort-
ende. — 8/9 [£γδικαζέσ]ϋ-ωσαν: [εγδικοι εα'τ~\ωσαν C. mit Benutzung von
ΕΓΔ b, 9; [ποοϊστάσ]&ωσαν Rang : ίγδΊχάζεσ&αι = εκδυκον είμεν. —
10 [άζάμιος καϊ άννπεν&υν]ος ων ergänzt nach hundertfach belegter
Formel, άννπεν&ννος bereits Rang.
b.
[Θε~]ο[ς~] τύχαν αγαπάν. ^Αρχοντος JIo..........
[άφίεντι Ζεύξις και Καλλίδας Σ]\ώαιον, ΑΓΥΛΟΣ, Αιόκλειαν
λαί τάν (β·)ν{γ)[ατέρα αυτάς.............εν έννο]\μω
εκκλησία, των συνέδρων γραμμα[τεΰοντος]............
........| έπεί χατέβαλον τά λύτρα εκ των πολε[μίων
5..............., ϊερατεΰο\ν~]τος τον ίΑσκλαπιου Θεν-
κρίνεος τον (Θ)[έ~]ω[νος. Μή έξέστω δέ καταδονλίζεσ&αι μη-
δεμίαν αντ]\αν μή{τ)ε Καλλίδα μήτε αντώ Ζευξει, μηδ[έ καθ·*
οποίον τινα τρόπον, μήτε τάς άπο]\(λ)ελν[μ]έ(νας) αντάς μηδέ
τα(ι) ανταν υπά[ρχοντα. Έϊ δέ κά τις καταδουλιΟϊροαι, άπο]\-
τειαάτω ο καταδονλιζό μένος άργυρίο[ν τάλαντον πο&ίερον τώ
&εώ ίΑσκλαπιώ, και] \ ομοίως έλεν&εραι έόντωσαν. Καϊ έγ-
10 δ[ιγ.αζέσ&ωσαν υπέρ αντάς οι άρχοντες οι αεί εναρχοι οντ(ε)ς
Pholris fElatea).
71
1532 Freilassungsurkunden. — „Lapis oblongus in introitu
sacelli Christiani collocatus a lseva parte integer, a dextra fraotus est'1
Curtius Anecd. Delph. n. 39, wiederholt von Rangabe n. 955 ff.
a.
[Θεός* ayad-äi] τ[ν~]χαι. άρχοντος Νιχάνδ[ρον.......
............., γραμμ\ατεν]οντος δέ τον συνεδρίου Επ.
..................[εν εννό\μ~]οι εκτιλησίαι άφίητι
]Ασωπόδωρ[ος\................| ελεύθερον, σννεν-
5 δοκέοντος κ[α£]....................|| Μή έξέστω
δε καταδονλίξασθ-αι.............[μήτε Άσωπο]\δώρωι
μήτε άλλωι μη&ενί μήτε γ\α$ οποίον τρόπον' εΐ δέ μη,
άπο]\τεισάτω ο καταδονλιζόμενος αυτό[ν αργυρίου τάλαντον,
πο&ίερον] | (τ)ώι ^ΛσνΧαπιώι, και ομοίως έλεν$ερο(ς) [εστω.
Και έγδικαζέσ]\-θ·ωσαν περϊ αντοΰ οι άρχοντες οι [άεΐ εναρχοι
10 οντες και ο Ιερεύς του] || ^σκλαπιον, και άλλος 6 d-έλων έπι-
τ\υγγάνων, άζάμιος /.αϊ άνυπεν&νν]\ος ων. Μάρτυρες" Έυκλει-
δας Τίν.......
Wie viel rechts fehlt, lässt sich ausZ. 7 ermessen, wo sicher 25 Buch-
staben zu ergänzen sind.
Z. 6 ύ δε μή: ergänzt nach n. 1555 f. Z. 10 f.: μη κκταδουλιξάστω δε
Όνασίφοζον μηδεις......κατά μηδένα τρόπον εϊ δε μη, άποτεοσάτω. —
8 (τ)ώί: C.; ΙΩΙ d. Abschr. — έλεύ&ερο[ς): C.; die Abschrift ! am Wort-
ende. — 8/9 [£γδικαζέσ]ϋ-ωσαν: [εγδικοι εα'τ~\ωσαν C. mit Benutzung von
ΕΓΔ b, 9; [ποοϊστάσ]&ωσαν Rang : ίγδΊχάζεσ&αι = εκδυκον είμεν. —
10 [άζάμιος καϊ άννπεν&υν]ος ων ergänzt nach hundertfach belegter
Formel, άννπεν&ννος bereits Rang.
b.
[Θε~]ο[ς~] τύχαν αγαπάν. ^Αρχοντος JIo..........
[άφίεντι Ζεύξις και Καλλίδας Σ]\ώαιον, ΑΓΥΛΟΣ, Αιόκλειαν
λαί τάν (β·)ν{γ)[ατέρα αυτάς.............εν έννο]\μω
εκκλησία, των συνέδρων γραμμα[τεΰοντος]............
........| έπεί χατέβαλον τά λύτρα εκ των πολε[μίων
5..............., ϊερατεΰο\ν~]τος τον ίΑσκλαπιου Θεν-
κρίνεος τον (Θ)[έ~]ω[νος. Μή έξέστω δέ καταδονλίζεσ&αι μη-
δεμίαν αντ]\αν μή{τ)ε Καλλίδα μήτε αντώ Ζευξει, μηδ[έ καθ·*
οποίον τινα τρόπον, μήτε τάς άπο]\(λ)ελν[μ]έ(νας) αντάς μηδέ
τα(ι) ανταν υπά[ρχοντα. Έϊ δέ κά τις καταδουλιΟϊροαι, άπο]\-
τειαάτω ο καταδονλιζό μένος άργυρίο[ν τάλαντον πο&ίερον τώ
&εώ ίΑσκλαπιώ, και] \ ομοίως έλεν&εραι έόντωσαν. Καϊ έγ-
10 δ[ιγ.αζέσ&ωσαν υπέρ αντάς οι άρχοντες οι αεί εναρχοι οντ(ε)ς