DOI article:
Kabbadias, Panagiōtēs: Epigraphai ek tōn en Epidaurō anaskaphōn
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.13162#0023
25
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
26
66.
Έπι τετραγωνικού λίθου καλώς διατηρουμένου
άναγινώσκονται:
ΠΑΟΙΚΑΙΠΑΟΑΙΟ
6ΥΠΟΡΟΟΙ6ΡΑΠθλΗΟΑΟ
ΤΟΓΚΑίΛΛβΤΟΟ
I Γ Ο
Πα<τι και πάσα,ις
Εύπορος ίερα,πολήσας
το γ'. καί Μ'. έτος.
Τψ. 0,65, πλ. 0,50, πάχ. 0,45.
Ή χρονολογία ΜΓ'. δεν δύναται νά λογισθή
από της εν Άκτίω μάχης, ώς φαίνεται εκ τοΟ
σχήματος των γραμμάτων·, αλλ εκ μεταγενεστέ-
ρας τινός εποχής. Όςτοιαύτην δ' έποχήν προβάλλει
ό ΡουΟΒΓΐ (ίδε Ιι6 Βδδ II, 146 β'.) τήν άπο των
χρόνων του Αδριανού, ορμώμενος έκ τοΟ δτι οί
Έπιδαύριοι έκοψαν μετάλλιον προς τιμήν τοΟ αύ-
τοκράτορος τούτου μετά της επιγραφής Αΰτ."Αδρι-
ανος κτίϋΖΊ)ς, (πρβ. ΜϊοηηβΙ, δυρρί. IV σ.240,
άρ. 26-32), και ή εικασία αύτοΰ εινε αρκούντως
πιθανή.
Τό πλησίον τοΟ κύκλου κεχαραγμένον ιγ δύ-
σκολον εϊνε νά έννοήση τις,τί ακριβώς δηλοΓ. Τοι-
αΰτα γοάαυ.ατα ύπο την έπιγραφήν γεγραμμ.ενα,
ύπο ετέρας ίσως χειρός, ύπάρ·/ουσι και έν έτέ-
ραις έκ του ΊεροΟ έπιγραφαίς, έν ταΐς ύπ' άρ. 12,
22 και 57 (έν τή πρώτη ΝΘ, έν τή δευτέρα ΛΑ
και έν τή τρίτη ιβ.'ϊδε Άρχ. Έφ. 1883 σελ. 12,
22 και 57). Θά έδύνατο δέ τις νά ύποΟέση δτι τά
γράμματα ταΟτα δηλοΟσι τήν χρονολογι'αν, άλλ'
έν τή προκειμένη έπιγραφή εινε δεδηλωμένη ή χρο-
νολογία. Θά έδύνατό τις νά ύποθέση προς τούτοις
6ιι δηλουσι τό ετος τοΰ ιερατικού αξιώματος των
τά αναθήματα προσφερόντων, αλλά τούτο δύσκο-
λους συμβιβάζεται τοις έν τή ύπ' άρ. 12 έπιγραφή,
διότι ούχι τόσον φυσικον εινε νά διετέλεσε τις ιε-
ρεύς 59 ετη. Μήπως τά γράμματα ταύτα εϊνε
αριθμοί δΓ ων ήσαν ήριθμημένα τινά έν τω ΐερω
άναθήματα, έν οίκοδομήματί τινι ίσως άνακείμενα
ή έν ώρισμένη τινί έποχή άφιερωθέντα;
67.
Επι καλώς διατηρουμένου βάθρου έκ τιτανόλι-
θου άναγινώσκονται :
Α Π Ο Λ Λ Ω Ν I
Κ Α I
Α Σ Κ Λ Η Π I Ω I
ΣΥΓΓΝΜΜΟΣΙΝ
Ο I Ε Ρ Ε Υ Σ
ΕΛΙΚΩΝ
Τ Ο
ρ π γ
Φ ο
Άπόλλωνι
και Άσκληττιώ
συγγνώριοσιν
ό ιερεύς Ελικών
το ρπγ'.
Τψ. 0,75, πλ. 0,41 και πάχ. 0,73.
Ούδ ή χρονολογία ΡΠΓ'. δύναται νά λογισθή
από της έν Άκτίω μάχης, άλλ' έκ μεταγενεστέ-
ρας εποχής.
Έν τω γ'. στίχ_ω τά Η και Π, και έν τω δ'. τά
Ν και Μ εϊνε συμπεπλεγμένα.
68.
Έπι τετραγωνικής λίθινης πλακός, κολοβής
προς τά άνω και ούχί κατειργασμένας τάς επιφα-
νείας έχούσης, άναγινώσκονται:
Β ΙΑ) ΛΛ Ο Ν ΠΑ Ν
Θ - 6 I Ιλ) I I 6 Ρ 6 Υ Ο
ΙΔΡΥΟΑΤΟΔΑΟΟ
Ο
Βοψ.όν Παν-
θείωι Ιερεύς
ΐδρύσατο Δϊος.
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΕΞ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
26
66.
Έπι τετραγωνικού λίθου καλώς διατηρουμένου
άναγινώσκονται:
ΠΑΟΙΚΑΙΠΑΟΑΙΟ
6ΥΠΟΡΟΟΙ6ΡΑΠθλΗΟΑΟ
ΤΟΓΚΑίΛΛβΤΟΟ
I Γ Ο
Πα<τι και πάσα,ις
Εύπορος ίερα,πολήσας
το γ'. καί Μ'. έτος.
Τψ. 0,65, πλ. 0,50, πάχ. 0,45.
Ή χρονολογία ΜΓ'. δεν δύναται νά λογισθή
από της εν Άκτίω μάχης, ώς φαίνεται εκ τοΟ
σχήματος των γραμμάτων·, αλλ εκ μεταγενεστέ-
ρας τινός εποχής. Όςτοιαύτην δ' έποχήν προβάλλει
ό ΡουΟΒΓΐ (ίδε Ιι6 Βδδ II, 146 β'.) τήν άπο των
χρόνων του Αδριανού, ορμώμενος έκ τοΟ δτι οί
Έπιδαύριοι έκοψαν μετάλλιον προς τιμήν τοΟ αύ-
τοκράτορος τούτου μετά της επιγραφής Αΰτ."Αδρι-
ανος κτίϋΖΊ)ς, (πρβ. ΜϊοηηβΙ, δυρρί. IV σ.240,
άρ. 26-32), και ή εικασία αύτοΰ εινε αρκούντως
πιθανή.
Τό πλησίον τοΟ κύκλου κεχαραγμένον ιγ δύ-
σκολον εϊνε νά έννοήση τις,τί ακριβώς δηλοΓ. Τοι-
αΰτα γοάαυ.ατα ύπο την έπιγραφήν γεγραμμ.ενα,
ύπο ετέρας ίσως χειρός, ύπάρ·/ουσι και έν έτέ-
ραις έκ του ΊεροΟ έπιγραφαίς, έν ταΐς ύπ' άρ. 12,
22 και 57 (έν τή πρώτη ΝΘ, έν τή δευτέρα ΛΑ
και έν τή τρίτη ιβ.'ϊδε Άρχ. Έφ. 1883 σελ. 12,
22 και 57). Θά έδύνατο δέ τις νά ύποΟέση δτι τά
γράμματα ταΟτα δηλοΟσι τήν χρονολογι'αν, άλλ'
έν τή προκειμένη έπιγραφή εινε δεδηλωμένη ή χρο-
νολογία. Θά έδύνατό τις νά ύποθέση προς τούτοις
6ιι δηλουσι τό ετος τοΰ ιερατικού αξιώματος των
τά αναθήματα προσφερόντων, αλλά τούτο δύσκο-
λους συμβιβάζεται τοις έν τή ύπ' άρ. 12 έπιγραφή,
διότι ούχι τόσον φυσικον εινε νά διετέλεσε τις ιε-
ρεύς 59 ετη. Μήπως τά γράμματα ταύτα εϊνε
αριθμοί δΓ ων ήσαν ήριθμημένα τινά έν τω ΐερω
άναθήματα, έν οίκοδομήματί τινι ίσως άνακείμενα
ή έν ώρισμένη τινί έποχή άφιερωθέντα;
67.
Επι καλώς διατηρουμένου βάθρου έκ τιτανόλι-
θου άναγινώσκονται :
Α Π Ο Λ Λ Ω Ν I
Κ Α I
Α Σ Κ Λ Η Π I Ω I
ΣΥΓΓΝΜΜΟΣΙΝ
Ο I Ε Ρ Ε Υ Σ
ΕΛΙΚΩΝ
Τ Ο
ρ π γ
Φ ο
Άπόλλωνι
και Άσκληττιώ
συγγνώριοσιν
ό ιερεύς Ελικών
το ρπγ'.
Τψ. 0,75, πλ. 0,41 και πάχ. 0,73.
Ούδ ή χρονολογία ΡΠΓ'. δύναται νά λογισθή
από της έν Άκτίω μάχης, άλλ' έκ μεταγενεστέ-
ρας εποχής.
Έν τω γ'. στίχ_ω τά Η και Π, και έν τω δ'. τά
Ν και Μ εϊνε συμπεπλεγμένα.
68.
Έπι τετραγωνικής λίθινης πλακός, κολοβής
προς τά άνω και ούχί κατειργασμένας τάς επιφα-
νείας έχούσης, άναγινώσκονται:
Β ΙΑ) ΛΛ Ο Ν ΠΑ Ν
Θ - 6 I Ιλ) I I 6 Ρ 6 Υ Ο
ΙΔΡΥΟΑΤΟΔΑΟΟ
Ο
Βοψ.όν Παν-
θείωι Ιερεύς
ΐδρύσατο Δϊος.