DOI Artikel:
Tsuntas, Chrēstos: Graptē stēlē ek Mykēnōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14597#0012
3
ΓΡΑΠΤΗ ΣΤΗΛΗ ΕΚ ΜΥΚΗΝΩΝ
4
■κει δ αναγνώστης ώδε παρακειμένην (είκ. 2), εί-
ναι μικρότερος και πενιχρότερος των άλλων έν
αύτώ άνεκαλύφθη ή έπιτυμβία στήλη. Ή οροφή
αύτοΟ, ήτις βεβαίως ήτο πάλιν θολοειδής, έ'χει
2
καταρρεύσει προ πολλού, δ δέ δρόμος βλέπει προς
μεσημβρίαν ή μεσημβρινοδυτικά και έχει πλάτος
1,76 μ., μήκος δέ 8,30· ισως ομως ητο μακρο-
τερος. Τό στόμιον έχει 0,80 μ. πλάτος και Γσον
περίπου βάθος ή μήκος, δ δέ κυκλοτερής θάλαμος
έχει διάμετρον 4,20 μ. εως 4,50. Ε ις το ανατο-
λικόν ήμισυ τοΟ θαλάμου απεκαλύφθη λίαν άβα-
θης τετράπλευρος λάκκος περιέχων οστά* τό μή-
κος αύτοΟ είναι 1,30 μ., τό πλάτος 0,45 περίπου
και τό βάθος 0,15. Έξω τοΟ λάκκου, παρά τήν
μεσημβρινήν πλευράν αύτοΟ, εκειντο μικρά πή-
λινα άγγεϊα, ών τά μέν συντετριμμένα εις τεμά-
χια— έν τούτων ήτο πρόχους έκ των συνήθων
μετά τοξοειδοΟς λαβής (Βϋ£β11<αηηβ)—τρία δ' άρ-
τια, άτινα κα) δημοσιεύομεν έν πίνακι 2- τό ύπ άρ.
6 έχει ύψος 0,055, τό ύπ' αριθ. 7 ύ'ψος 0,064
καί τό ύπ' άριθ. 8 ΰψος 0,10. Ανατολικώς δέ
του λάκκου, μεταξύ αύτοΟ και τής περιφερείας
τοΰ θαλάμου, ευρέθησαν περί τά τριάκοντα κοσμή-
ματα έξ ύαλομάζης μάλλον ή ήττον σώα, δύο ολί-
γον διαφερόντων σχημάτων, και πολλά τεμάχια
όμοιων (δείγματα άπεικ. πίν. 2. άρ. 3 και 4)· ή ύα-
λος είναι κυανή, ήμιδιαφανής καί ίκανώς στερεά,
ένώ συνήθως τά τοιαύτα κοσμήματα έν τη έποχή
ταύτη κατεσκευάζοντο έξ ύάλου άδιαφανους και εύ-
θρύπτου. Ούχ ήττον άπαντα ή ήμιδιαφανής κυανή
ύαλος και έν άλλοις τάφοις, π. χ. τοις θολωτοϊς
του Κάμπου καί τοΰ Μενιδίου- καί κατά τά σχήμα
δέ είναι ωσαύτως γνωστά κοσμήματα παρόμοια έξ
άλλου θαλαμοειδοΰς τάφου τών Μυκηνών (ό'ρα πίν.
2 άρ. 5) καί έξ Ίαλυσοΰ1.
Εις άλλα μέρη του θαλάμου εΰρομεν σφονδύ-
λιά τινα λίθινα, ολίγας ψήφους ό'ρμου ύαλίνας καί
έν πήλινον γυναικεϊον είδώλιον συνηθεστάτου μυ-
κηναϊκού τύπου. Προς τό βόρειον δ' ή βορειοδυτι-
κόν τής περιφερείας μέρος άνεκαλύφθη είδος κόγ-
χης ή τάφος έσκαμμένος οριζοντίως έν τω τοι-
χώματι τοΟ θαλάμου, μήκους 1,15 μ. καί ύψους
έμπροσθεν μέν ένός περίπου μέτρου, πράς τό βά-
θος δ' έλαττουμένου μέχρι 0,30. Τό έδαφος τοΟ τά-
φου τούτου, έν ώ ευρέθησαν δύο μικρά πήλινα άγ-
γεϊα κολοβά καί ολίγα οστά, κείται εις τήν αύτήν
έπιφάνειαν εις ην καί τό έδαφος του θαλάμου, τό
δέ στόμιον, ού τό πλάτος ήτο ώς φαίνεται Γσον τω
ΰψει, ήτο τετειχισμένον διά πλειόνων πωρίνων πλα-
κών, έξ ών αί μέν άλλαι εκειντο δριζοντίως έπ' άλ-
λήλων ώς πλίνθοι καί έφρασσον τό άριστερόν ήμισυ
αύτοΟ, μία δέ, ή μεγίστη πασών, όρθία ίσταμένη
έφρασσε τό^έτερον ήμισυ" δταν δ'έξηγάγομεν αύ-
τήν έκ τής θέσεως της, παρετηρήσαμεν έπ' αύτής
στρώμα χρίσματος έξ άσβέστου καί ίχνη χρώμα-
τος λίαν άμυδρά. Έν Αθήναις κατόπιν έμεινεν ή
στήλη ένεκα διαφόρων λόγων ίκανόν χρόνον ακα-
θάριστος, νΟν δέ καθαρισθεϊσα τη συνδρομή τοΰ κ.
ΟίΙΙϊθγοπ καί σχεδιασθείσα Οπό του ιδίου δημο-
σιεύεται πίν. 1 καί πίν. 2 άρ. 2.
Τό ύλικόν τής στήλης είναι δ αύτάς ψαμμίτης
λίθος, έξ ού έγλύφη καί μία τών έκ τών τάφων
τής άκροπόλεως στηλών καί ή έν Άρχ. Έφημε-
ρίδι 1888 σ. 127 είκ. 4 δημοσιευθείσα2, τό δέ
1 ΡυΓΐ\ναη§ΙβΓ ιιηά Ι,οβοΙιΙνβ, Μ?Ιι. ν"α8βη, ΗίΙΓβΙ. 0 8.—
ΡβΓΓοΙ βΐ ΟΙιϊρίβζ III είχ. 539.
2 Ή έχ της άχροπόλεως στήλη ευρέθη έπί τοΰ πέμπτου τάφου,
άπειχονίσΟη δέ παρά 8θΙιυο1ι1ΐ3Γ(1 έ'χδ. 2« είχ. 154 χαί σαφέστερον Οπό
ΡνβίοΙιβΙ,ΒΓαηΟδ νϊηιΐοΐ). σ. 26. Ταύτης οί χο'χχοι εΐναι ολίγον άδρό-
τεροι, ένω ή νυν δημοσιευομένη είναι λίαν λεπτόχοχχος. Τήν δ' έν
Άρχαιολ. Εφημερίδι 1888 άπειχονισθεΐσαν ώνόμασα αυτόθι πΐύρί-
σύμφωνους τη συνήθεια, ήτις χαί τόν ψαμμίτην λίθον πώρον
χαλεΐ.
ΓΡΑΠΤΗ ΣΤΗΛΗ ΕΚ ΜΥΚΗΝΩΝ
4
■κει δ αναγνώστης ώδε παρακειμένην (είκ. 2), εί-
ναι μικρότερος και πενιχρότερος των άλλων έν
αύτώ άνεκαλύφθη ή έπιτυμβία στήλη. Ή οροφή
αύτοΟ, ήτις βεβαίως ήτο πάλιν θολοειδής, έ'χει
2
καταρρεύσει προ πολλού, δ δέ δρόμος βλέπει προς
μεσημβρίαν ή μεσημβρινοδυτικά και έχει πλάτος
1,76 μ., μήκος δέ 8,30· ισως ομως ητο μακρο-
τερος. Τό στόμιον έχει 0,80 μ. πλάτος και Γσον
περίπου βάθος ή μήκος, δ δέ κυκλοτερής θάλαμος
έχει διάμετρον 4,20 μ. εως 4,50. Ε ις το ανατο-
λικόν ήμισυ τοΟ θαλάμου απεκαλύφθη λίαν άβα-
θης τετράπλευρος λάκκος περιέχων οστά* τό μή-
κος αύτοΟ είναι 1,30 μ., τό πλάτος 0,45 περίπου
και τό βάθος 0,15. Έξω τοΟ λάκκου, παρά τήν
μεσημβρινήν πλευράν αύτοΟ, εκειντο μικρά πή-
λινα άγγεϊα, ών τά μέν συντετριμμένα εις τεμά-
χια— έν τούτων ήτο πρόχους έκ των συνήθων
μετά τοξοειδοΟς λαβής (Βϋ£β11<αηηβ)—τρία δ' άρ-
τια, άτινα κα) δημοσιεύομεν έν πίνακι 2- τό ύπ άρ.
6 έχει ύψος 0,055, τό ύπ' αριθ. 7 ύ'ψος 0,064
καί τό ύπ' άριθ. 8 ΰψος 0,10. Ανατολικώς δέ
του λάκκου, μεταξύ αύτοΟ και τής περιφερείας
τοΰ θαλάμου, ευρέθησαν περί τά τριάκοντα κοσμή-
ματα έξ ύαλομάζης μάλλον ή ήττον σώα, δύο ολί-
γον διαφερόντων σχημάτων, και πολλά τεμάχια
όμοιων (δείγματα άπεικ. πίν. 2. άρ. 3 και 4)· ή ύα-
λος είναι κυανή, ήμιδιαφανής καί ίκανώς στερεά,
ένώ συνήθως τά τοιαύτα κοσμήματα έν τη έποχή
ταύτη κατεσκευάζοντο έξ ύάλου άδιαφανους και εύ-
θρύπτου. Ούχ ήττον άπαντα ή ήμιδιαφανής κυανή
ύαλος και έν άλλοις τάφοις, π. χ. τοις θολωτοϊς
του Κάμπου καί τοΰ Μενιδίου- καί κατά τά σχήμα
δέ είναι ωσαύτως γνωστά κοσμήματα παρόμοια έξ
άλλου θαλαμοειδοΰς τάφου τών Μυκηνών (ό'ρα πίν.
2 άρ. 5) καί έξ Ίαλυσοΰ1.
Εις άλλα μέρη του θαλάμου εΰρομεν σφονδύ-
λιά τινα λίθινα, ολίγας ψήφους ό'ρμου ύαλίνας καί
έν πήλινον γυναικεϊον είδώλιον συνηθεστάτου μυ-
κηναϊκού τύπου. Προς τό βόρειον δ' ή βορειοδυτι-
κόν τής περιφερείας μέρος άνεκαλύφθη είδος κόγ-
χης ή τάφος έσκαμμένος οριζοντίως έν τω τοι-
χώματι τοΟ θαλάμου, μήκους 1,15 μ. καί ύψους
έμπροσθεν μέν ένός περίπου μέτρου, πράς τό βά-
θος δ' έλαττουμένου μέχρι 0,30. Τό έδαφος τοΟ τά-
φου τούτου, έν ώ ευρέθησαν δύο μικρά πήλινα άγ-
γεϊα κολοβά καί ολίγα οστά, κείται εις τήν αύτήν
έπιφάνειαν εις ην καί τό έδαφος του θαλάμου, τό
δέ στόμιον, ού τό πλάτος ήτο ώς φαίνεται Γσον τω
ΰψει, ήτο τετειχισμένον διά πλειόνων πωρίνων πλα-
κών, έξ ών αί μέν άλλαι εκειντο δριζοντίως έπ' άλ-
λήλων ώς πλίνθοι καί έφρασσον τό άριστερόν ήμισυ
αύτοΟ, μία δέ, ή μεγίστη πασών, όρθία ίσταμένη
έφρασσε τό^έτερον ήμισυ" δταν δ'έξηγάγομεν αύ-
τήν έκ τής θέσεως της, παρετηρήσαμεν έπ' αύτής
στρώμα χρίσματος έξ άσβέστου καί ίχνη χρώμα-
τος λίαν άμυδρά. Έν Αθήναις κατόπιν έμεινεν ή
στήλη ένεκα διαφόρων λόγων ίκανόν χρόνον ακα-
θάριστος, νΟν δέ καθαρισθεϊσα τη συνδρομή τοΰ κ.
ΟίΙΙϊθγοπ καί σχεδιασθείσα Οπό του ιδίου δημο-
σιεύεται πίν. 1 καί πίν. 2 άρ. 2.
Τό ύλικόν τής στήλης είναι δ αύτάς ψαμμίτης
λίθος, έξ ού έγλύφη καί μία τών έκ τών τάφων
τής άκροπόλεως στηλών καί ή έν Άρχ. Έφημε-
ρίδι 1888 σ. 127 είκ. 4 δημοσιευθείσα2, τό δέ
1 ΡυΓΐ\ναη§ΙβΓ ιιηά Ι,οβοΙιΙνβ, Μ?Ιι. ν"α8βη, ΗίΙΓβΙ. 0 8.—
ΡβΓΓοΙ βΐ ΟΙιϊρίβζ III είχ. 539.
2 Ή έχ της άχροπόλεως στήλη ευρέθη έπί τοΰ πέμπτου τάφου,
άπειχονίσΟη δέ παρά 8θΙιυο1ι1ΐ3Γ(1 έ'χδ. 2« είχ. 154 χαί σαφέστερον Οπό
ΡνβίοΙιβΙ,ΒΓαηΟδ νϊηιΐοΐ). σ. 26. Ταύτης οί χο'χχοι εΐναι ολίγον άδρό-
τεροι, ένω ή νυν δημοσιευομένη είναι λίαν λεπτόχοχχος. Τήν δ' έν
Άρχαιολ. Εφημερίδι 1888 άπειχονισθεΐσαν ώνόμασα αυτόθι πΐύρί-
σύμφωνους τη συνήθεια, ήτις χαί τόν ψαμμίτην λίθον πώρον
χαλεΐ.