Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1896)

251

ΣΥΜ ΜΙΚΤΑ

252

ται αναφερομένη είς τε τον Ίούλιον Καίσαρα και
εις τον Αύ'γουστον 'Ίονίίου θεον νίω. Δέν δύνα-
μαι νά μαντεύσω περί τίνος έγίνετο λόγος έν τω
δευτέρω στίχω" συμπληρωτέον αρά γε ΔΙΑφΑΣ...
δια Φασ[ήλιδα];

7. Εις δέτάς έπιγραφάς ταύτας τάς άρτι είς φως
έλθούσας έπισυνάπτω και άλλην, ήτις είναι μέν
έκδεδομένη, ής όμως δεν είναι άνωφελές νά παρά-
σχωμεν καλόν άντίγραφον. Ή έπιγραφή έδημο-
σιεύθη τό πρώτον έν τη Έπετηρίάι νης Σάμου
(1876) ύπό τοΟ συγγραφέως αυτής κ. Σταματιά-
δου, κατόπιν δε και αύθις ύπό τοΟ αύτου έν τω
έτέρω έργω του, τοις Σαμίακοΐς (τόμω πρώτω).
Καίπερ δε μνημονευομένη έν τω ^ΙΐΓβδββποΙιΙ
(1880) του Β αΓδίαη διέλαθε τόν συγγραφέα
τοΟ έν τω Λεξικώ του ΒοδβΙιβΓ περί Διονύσου
άρθρου.

Ο λίθος εύρέθη έπίσης έν Τιγάτι έν οικία κει-
μένη παρά την όδόν την εις Βαθύ άγουσαν, είναι
δε βωμός τετράγωνος έκ λευκού μαρμάρου φέρων
άνω ώων ταινίαν" τών τε ώών ή έργασία και τό
σχήμα τών γραμμάτων δηλοΟσι τούς "Ρωμαϊκούς
χρόνους.

Δ Α Λ Λ I Ν ' Δαλλίω

Δ I Ο Ν Υ Ο Η Διονύσω
ΑΝΘ60ΤΙΟΟ Άνθεστιος

Τό έπίθετον Αάΐΐιος ούδαμοΰ άλλοθι εύρέθη.
Ό κ. ΡουοαΓί (Ββνυβ αΓοΗβοΙο^ί^ϋβ 1876 II σελ.
56) φρονεί δτι πιθανώς τό όνομα νά έγράφη ούτω
κατά έγχώριον όρΟογραφίαν άντί τοΟ Δάλιος = Δή-
λιος. Αλλά πλην του δτι έπρεπε νά εύρεθη άπο-
χρώσα έξήγησις τοΟ* διπλασιασμού του Λ δύσκο-
λον και νά δεχθώμεν τήν χρήσιν δωρισμοΰ έν τη
Ιωνική Σάμω και μάλιστα προς δήλωσιν Δηλίου
θεοΟ, άλλως τε και διότι ή ημετέρα έπιγραφή θά
ήτο τό μόνον μνημεϊον τό γνωρίζον ήμϊν εξω της
Δήλου τήν λατρείαν του Διονύσου ΑηΛίου. Όθεν
νομίζω ότι τήν έξήγησιν της αίνιγματώδους λέ-
ξεως πρέπει νά μας παράσχη κοινόν τι όνομα.
"Ισως άνα'ζητητέον αύτήν έν τη λέξει ΔάΛα' άμ-
πεΛοο, ην ό Ησύχιος μας διέσωσε.

Αξία παρατηρήσεως είναι ή τοΟ έπιθέτου πρό
τοΟ κυρίου ονόματος πρόταξις.

Έν Αθήναις τη 11/23 Νοεμβρίου 1896.

Ρλυι. ΡΕΗϋΚΙΖΕΤ

ΣΪΜΜ1ΚΤΑ

ΚΕΡΑΜΙΔΕΣ ΕΝΕΠΙΓΡΑΦΟΙ
ΤΟΪ ΕΝ ΕΑΕΤΣΙΝΙ ΤΕΑΕΣΤΗΡΙΟΪ

Ανασκαπτομένου ύπό Φιλίου τοΟ έν 'Ελευσΐνι
Τελεστηρίου εύρέθησαν έν αύτώ και πρό της Φι-
λωνείου στοάς 1 πλεϊσται κεραμίδες έκ πεντελη-
σίου μαρμάρου, ων ουκ όλίγαι φέρουσιν έπικεχα-
ραγμένα γράμματα δηλωτικά του ονόματος τών
έξεργασαμένων αύτάς λιθουργών, ενιαι δέ και ολό-
κληρα τά ονόματα αύτών.Ό χαρακτήρ τών γραμ-
μάτων τούτων και τό βάναυσον της έργασίας αυ-
τών τών κεραμίδων έλέγχουσι τούς ύστέρους ^ω-

1 Όλίγιστα μόνον τεμάχια μικρά εδρέθησαν άλλαχοΰ διεσκορπι-
σμένα. Τόν τόπον της ευρέσεως των κεραμίδων τούτων έ'μαΟον έκ
προφορικής ανακοινώσεως του Φιλίου, δστις καί τινας τών επιγρα-
φών άνεκοίνωσεν άλλοτε. (Πρακτικά της Άρχ. Έτ. 1882 σελ. 101
δποσημ.).

μαϊκούς χρόνους, καθ' ους άνεκαινίσθη τό Τελεστή-
ριον, ώς γνωστόν αί δ' έπίσης πολυάριθμοι εύ-
ρεθεΐσαι κεραμίδες τοΟ άρχαίου νεώ, ήτοι τοΟ
Πεισιστρατείου διακρίνονται ευκόλως άπ' έκείνων
ώς πεποιημέναι έκ παρίου μαρμάρου, προς δέ
τούτοις καί έν παλαιοτέρα έπιχώσει εύρεθεϊσαι1.
Πασαι αί είρημέναι ένεπίγραφοι κεραμίδες προέρ-
χονται αναμφιβόλως έκ μόνου τοΟ Τελεστηρίου,
καίτοι ό'λως άδύνατον δέν εΐνε νά άνήκωσιν όλί-
γαι τινές καί ε'ις άλλα κτίρια, οίον τά Μεγάλα
Προπύλαια καί τά παρά τό νότιον τείχος οικοδο-
μήματα. Έν αΰτοΐς όμως δέν εύρέθησαν τοιαΟται

λ Έκ τών μετά τά Μηδικά οικοδομημάτων τοΰ Τελεστηρίου δέν
διεσώθησαν κεραμίδες, καθ' οσον γνωρίζω· φαίνεται δ' οτι φΟαρεΐσαι
ολοσχερώς άπεκομίσθησαν εξω τοΰ ΐεροϋ κατά τήν έν ρωμαϊκοΤς χρό-
νοις άνακαίνισιν τοΰ Τελεστηρίου.