25
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΒΛΒΥΣΙΝΟΣ
26
Γ . . Ν ν Μ Η € . . . . Δ Α Μ Ο £
: Υ φ I Λ Η ΤΟ ( Ε Υ Γ ... . Ο (
\Ρ|*ΤΟΚΡλι ΕΥ.ΡΑΤΗ*
ΠρηΜΒ|ΧΙΑΗ(
15 . . Ε * Ο Φ Ο * φ Η Γ Ο * I Ο ι
, . ΤΟΝΟ ( · Ο
. . , Χ Ρ Α I Ο (
Λ Λ I ΠΡΟ
Ν
Κηφισιες'
- οι
Πρώταρχο;
-ς
Πυθεα;
- ης
Εΰφίλητος
Τβ[ιβί]|*αχος
5 Κόροιβο;
Δημόδοκος
'Αψ(ί)φη;
Χ[*ρ]ψαχ°«
--φών
Φάνυλλος
---χο;
"Ακρυπτο;
---ης
Ί[άσ;]υλλος
10 Τ[ηλε]κώ[ν;]
— κράτη;
[Εύω]ν(ύ)ρ;ς
— δα(Αθς
(Ε)ύφίλητος
Εύ[θύ . . .]ος
(Ά)ρι<ττοκρ[άτη;]
Εύ[κ]ράτης.
'Ακα^αντίδο;" 5. Στήλη έκ λευκοΟ μαρμάρου έλλιπής άνωθεν.
Εύξίθεος. Μέγιστον ΰψος 0,50, πλ. 0,19, πάχ. 0,15. Τά
γράμματα φαίνονται κατά τι νεώτερα των προη-
γουμένων μέγεθος αύτών 0,016, τό Ο έν τω τε-
λευταία) στίχω μικρότερον των άλλων, του Ε ή
μέση κεραία εινε βραχυτέρα, διάταξις στοιχηδόν.
Άριθ. καταλ. 72.
. Υ Δ Ε I Δ Η * [Κ]υδείδης
Κ Υ Α I ( Τ Ρ ΑΤΟ Κυδιστράτο(υ)
ΠΕΙΡΑ | Ε Υ ί Ε Πειραιεύ; Έ-
Λ Ε Υ Π Ν | Α Τ Α λευσίνια τα
ΜΕ Γ Α Λ Α Π Α Λ Η μεγάλα πάλ(η)-
Στρομβιχίδης ΜΝ ( |ζ Η £ Α € Α Ν ν νίκησα; άν-
15 [Άρ]ίβο<ρος(;) Φηγο(ύ)«ο(ι)' I Ο Η Κ Ε (ε')θηκε.
[Εΰ]τονος — ο —
-χραιος(;) 6, Μάρμαρον λευκον περικοπέν έν ύστέροις χρό-
[Κά]λλιπο[ς] νο[ς άνωθεν και έκατέροθεν, ίνα μεταποιηθη εις
βάσιν τινά, δθεν και ή έπιγραφή είνε έκατέροθεν
κεκολοβωμένη, και οί δύο πρώτοι στίχοι αυτής
Έν στήλη α' στ. 17 ΑΙ έφθαρμένα και άμφί- λίαν λελωβημένοι. Τό νΟν σωζόμενον μέρος είνε
€ολα. Έν στήλη β' στ. 1 πιθανώτατα πρέπει νά τεθραυσμένον είς δύο τεμάχια συναρμόζοντα. Μέ-
συμπληρωθη ^Αναγυρά(π]οί, διότι και ούτοι άνή- γιστον ΰψος 0,31, πλ. 0,61, πάχος 0,62. Ό χα-
κον εϊς την Έρεχθηΐδα φυλήν, ώς οί Κηφισιεϊς ρακτήρ των γραμμάτων φαίνεται άνάγων την έπι-
και οί Φηγούσιοι. γραφήν εϊς τό δεύτερον ήμισυ του Δ'αιώνος" Ω συγ-
κεκλεισμένον, Ν ισοσκελές, Ε μετά βραχυτέρας
4. Τετράγωνος βάσις έκ μέλανος έπιχωρίου λί- της μέσης κεραίας" άπαξ (στ. 6) υπάρχει και στί-
6ου μετά βοθρίσκου άνωθεν έλλιπής προς άριστε- ξις διά τριών στιγμών. Τά γράμματα είνε διατε-
ράν. Πλ. 0,25, Οψ. 0,11, πάχ. 0,40. Ώς έκ ταγμένα εις δύο στήλας. Έν τη προς δεξιάν στήλη
τών γραμμάτων ή έπιγραφή δέν φαίνεται πολύ δ κατάλογος τών ονομάτων φαίνεται δ'τι ήρχετο
νεωτέρα τών προηγουμένων. Μέγεθος τών γραμ- άπό τοΟ τρίτου στίχου, διότι έν τω δευτέρω στίχψ
μάτων περίπου 0,02. Άριθ. καταλ. 64. τά γράμματα εινε άραιότερα ή έν τοις έπομέ-
νοις. Ωσαύτως δέ και τά μικρά λείψανα της προς
ΕΙ ΤΟ Ν Ο* [Ό δείνα Άρ«ττογ]είτονο; άριστεράν στήλης δέν φαίνονται άνήκοντα εις άνα-
ΑΜ Ε ΝΟ£ [βύξ]άμενος γραφήν ονομάτων. Έν τέλει τοΟ στ. 7 δ χαράκτης
Ο Η Κ Ε Ν [άνέ]θηκεν. παρέλιπεν έκ παραδρομής τά Ν γράψας τά έπό-
ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ ΒΛΒΥΣΙΝΟΣ
26
Γ . . Ν ν Μ Η € . . . . Δ Α Μ Ο £
: Υ φ I Λ Η ΤΟ ( Ε Υ Γ ... . Ο (
\Ρ|*ΤΟΚΡλι ΕΥ.ΡΑΤΗ*
ΠρηΜΒ|ΧΙΑΗ(
15 . . Ε * Ο Φ Ο * φ Η Γ Ο * I Ο ι
, . ΤΟΝΟ ( · Ο
. . , Χ Ρ Α I Ο (
Λ Λ I ΠΡΟ
Ν
Κηφισιες'
- οι
Πρώταρχο;
-ς
Πυθεα;
- ης
Εΰφίλητος
Τβ[ιβί]|*αχος
5 Κόροιβο;
Δημόδοκος
'Αψ(ί)φη;
Χ[*ρ]ψαχ°«
--φών
Φάνυλλος
---χο;
"Ακρυπτο;
---ης
Ί[άσ;]υλλος
10 Τ[ηλε]κώ[ν;]
— κράτη;
[Εύω]ν(ύ)ρ;ς
— δα(Αθς
(Ε)ύφίλητος
Εύ[θύ . . .]ος
(Ά)ρι<ττοκρ[άτη;]
Εύ[κ]ράτης.
'Ακα^αντίδο;" 5. Στήλη έκ λευκοΟ μαρμάρου έλλιπής άνωθεν.
Εύξίθεος. Μέγιστον ΰψος 0,50, πλ. 0,19, πάχ. 0,15. Τά
γράμματα φαίνονται κατά τι νεώτερα των προη-
γουμένων μέγεθος αύτών 0,016, τό Ο έν τω τε-
λευταία) στίχω μικρότερον των άλλων, του Ε ή
μέση κεραία εινε βραχυτέρα, διάταξις στοιχηδόν.
Άριθ. καταλ. 72.
. Υ Δ Ε I Δ Η * [Κ]υδείδης
Κ Υ Α I ( Τ Ρ ΑΤΟ Κυδιστράτο(υ)
ΠΕΙΡΑ | Ε Υ ί Ε Πειραιεύ; Έ-
Λ Ε Υ Π Ν | Α Τ Α λευσίνια τα
ΜΕ Γ Α Λ Α Π Α Λ Η μεγάλα πάλ(η)-
Στρομβιχίδης ΜΝ ( |ζ Η £ Α € Α Ν ν νίκησα; άν-
15 [Άρ]ίβο<ρος(;) Φηγο(ύ)«ο(ι)' I Ο Η Κ Ε (ε')θηκε.
[Εΰ]τονος — ο —
-χραιος(;) 6, Μάρμαρον λευκον περικοπέν έν ύστέροις χρό-
[Κά]λλιπο[ς] νο[ς άνωθεν και έκατέροθεν, ίνα μεταποιηθη εις
βάσιν τινά, δθεν και ή έπιγραφή είνε έκατέροθεν
κεκολοβωμένη, και οί δύο πρώτοι στίχοι αυτής
Έν στήλη α' στ. 17 ΑΙ έφθαρμένα και άμφί- λίαν λελωβημένοι. Τό νΟν σωζόμενον μέρος είνε
€ολα. Έν στήλη β' στ. 1 πιθανώτατα πρέπει νά τεθραυσμένον είς δύο τεμάχια συναρμόζοντα. Μέ-
συμπληρωθη ^Αναγυρά(π]οί, διότι και ούτοι άνή- γιστον ΰψος 0,31, πλ. 0,61, πάχος 0,62. Ό χα-
κον εϊς την Έρεχθηΐδα φυλήν, ώς οί Κηφισιεϊς ρακτήρ των γραμμάτων φαίνεται άνάγων την έπι-
και οί Φηγούσιοι. γραφήν εϊς τό δεύτερον ήμισυ του Δ'αιώνος" Ω συγ-
κεκλεισμένον, Ν ισοσκελές, Ε μετά βραχυτέρας
4. Τετράγωνος βάσις έκ μέλανος έπιχωρίου λί- της μέσης κεραίας" άπαξ (στ. 6) υπάρχει και στί-
6ου μετά βοθρίσκου άνωθεν έλλιπής προς άριστε- ξις διά τριών στιγμών. Τά γράμματα είνε διατε-
ράν. Πλ. 0,25, Οψ. 0,11, πάχ. 0,40. Ώς έκ ταγμένα εις δύο στήλας. Έν τη προς δεξιάν στήλη
τών γραμμάτων ή έπιγραφή δέν φαίνεται πολύ δ κατάλογος τών ονομάτων φαίνεται δ'τι ήρχετο
νεωτέρα τών προηγουμένων. Μέγεθος τών γραμ- άπό τοΟ τρίτου στίχου, διότι έν τω δευτέρω στίχψ
μάτων περίπου 0,02. Άριθ. καταλ. 64. τά γράμματα εινε άραιότερα ή έν τοις έπομέ-
νοις. Ωσαύτως δέ και τά μικρά λείψανα της προς
ΕΙ ΤΟ Ν Ο* [Ό δείνα Άρ«ττογ]είτονο; άριστεράν στήλης δέν φαίνονται άνήκοντα εις άνα-
ΑΜ Ε ΝΟ£ [βύξ]άμενος γραφήν ονομάτων. Έν τέλει τοΟ στ. 7 δ χαράκτης
Ο Η Κ Ε Ν [άνέ]θηκεν. παρέλιπεν έκ παραδρομής τά Ν γράψας τά έπό-