Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1899)

Έν τω Μουσείω της Νεαπόλεως υπάρχει μαρ-
μάρινον σύμπλεγμα καλών ελληνικών χρόνων πα-
ριστών τον Ήρακλέα και την Όμφάλην μετά της
λεοντής έπί της κεφαλής και του ροπάλου έν τή
χειρί1.

Επίσης και έν \Ί11α ΑΙ 1>αηϊ υπάρχει ρωμαϊκών
χρόνων προτομή της Ομφάλης βασιλίσσης τών
Αυδών, νεαραα ηρωίδος (έχούσης την κεφαλήν κε-
καλυμμένην δια της λεοντής) ην ή προς αϋτήν
αδυναμία τοΟ Ηρακλέους κατέστησε περιώνυμον2.

Αλλά Οαυμασίαν παράστασιν τοΟ Ηρακλέους
και τής Ομφάλης φερούσης τήν λεοντήν και τό
ρόπαλον έ'χομεν επί καλώς διατετηρημένης Πομ-
πηϊανής τοιχογραφίας ήν έδημοσίευσεν ό ^Ιιη 3.

56;

Προς τούτοις παραστάσεις τής Όμφάλης β&*
ρηνται και έπί δακτυλιολίθων, έφ' ων μέχρι τινός
έΟεωρεϊτο έσφαλμένως ό'τι παρίστατο ή Ιόλη.
Επίσης τής αυτοκράτειρας Ιουλίας Δόμνας ευρί-
σκεται έν Ρώμη προτομή παριστώσα αύτήν ώς
Όμφάλην 1.

Πλήν άλλ' ό'μως πάντα ταΟτα ουδαμώς μειουσι
τήν μεγάλην σπουδαιότητα του ημετέρου ευρήμα-
τος, διότι έξ ό'σων ήμεϊς γινώσκομεν, το πρώτον
ευρέθη κεφαλή Ομφάλης τών χρόνων τούτων και
τοιαύτης άρχαιοτρόπου τέχνης,τοϋτο δέ καθίστησί
τό παρόν εύρημα πολύτιμον.

II. Καςτριωτης

ΠΙΌΣΘΗΚΑΙ ΚΛΙ ΔΙΟΡΘϋΣΕΙΣ

ΠΡΟΣθΗΚΑΙ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΞ ΕΡΕΤΡΙΑΣ ΕΠΙΝΗΤΡΟΝ

(Έφημ. Άρχ. 1897, ιίίν. 9, 10)

Ώς προς τά γαστρώδη άγγεϊα, άτινα ϊστανται Ο^Όβ ρΐ'ορΓβ I πι*. 9; δίΐΐΐ, Αΐ!«8 ζιιγ ΛΐΌΐιαο1θ§ΐβ·

έν τη μια ζωφόρω ζώνη παρά τήν λουτροφόρον ό 11. άβΐ' ΚαηδΙ ηνι. 12, 5), ήτις τά μάλιστα συγγενεύει.

Ζαίιη μο'ί έφιστα τήν προσοχήν εις τούς γαμικονο, προς τόν όνον κατά τε τήν παράστασιν και τήν-

.Ιέβητας, τους έν καταλόγω τής Έλευσΐνος μνη- τεχνοτροπίαν . ΊΙ παράστασις ορθώς ήρμηνεύθη

μονευομένους (Έφημ. Άρχαιολ. 1888 σελ. 44)4. ύπό ΡοΙΙιβΓ έν ΟαιιιοηΙ-Οΐιαρίαΐη σ. 364. κέ. ώς

θεωρών τις έ'νθα μεν τήν γένεσιν τοΟ αγγείου έκ κόσμησις νύμφης. "Οπως και έπί του όνου υπάρχει

του λέβητος μετά βάσεως έ'νθα δέ τήν έν τω γάμω και έκεϊ ο γαμικός λέβης παρά τήν λουτροφόρον.

κυρίαν αύτοΟ /ρήσιν θά παραδε^Οή ότι ή ανωτέρω Εις τά έπίνητρα προστεθήτωσαν έτι δύο παρα-

όνομασία εινε τά μάλιστα άρμόττουσα. Οί Έλευ- δείγματα έν Λούβρω, εν μελανόμορφον μετ Αμα-

σινιακοί λέβητες ήσαν άργυροι, οί δέ προς πρακτι- ζόνων εκατέρωθεν και έν, ώς φαίνεται, άρχαιότερον

κόν σκοπόν ώρισμένοι θά ήσαν ώς τά πολλά έκ έκ "Ρόδου (Αίθουσα Α άρ. 487) μετά πλαστικής

χαλκού. Τά άνω μέρος τοΟ αγγείου έδωκε τό όνο- κεφαλής, άλλ' άνευ γραφών έπί τών πλευρών,

μα εις το όλον. Τανάπαλιν παρ'Όμήρω το προς Έν τω άρθρω μου σελ. 135, σημ. 3 έν τέλει

Οέρμανσιν τοΟ λουτρικου ύδατος ώρισμένον σκεΰος γράφε: «ν. Κορί' έν Ρώμη».

λέγεται Ιοετροχόος τρίπονο, (Σ 346, θ 435). Τέλος σημειουμεν ότι και τής ζωφόρου ζώνης

Ήμέλησα δυστυχώς νά μνημονεύσω ώραϊον έρ- και τής πλαστικής κεφαλής πωλούνται έν τή Άθή-

γον άνάλογον προς τόν ήμέτερον όνον, τήν έρυ- νησι Γερμανική Σχολή, φωτογραφίαι, αΐτινες δύ-

θρόμορφον πυςίδα τοΟ Βρεττανικοϋ μουσείου (Ε. νανται νά παράσχωσιν ετι άκριβεστέραν ίδέαν τής

774; Ι3υιηοηΙ - Οΐΐίΐρίαϊη, ],β§ οόππϊΐκμιβδ <1β Ια, λεπτότητος τής γραφής και τής χάριτος τής κε-

1 Πρβ. ΒλιπικμκΙοι', ΒεηίίπιϋΙοΓ (1θ8 Ι<ΐ3«8Ϊ8θΙ]βη ΑΙΙβιΊΐιιπηβ φαΛης.

έν λέξει ΟπίρΗαΙβ' άριθ. είχο'νος 1302. Ραιτι. ΗλΗτννιο.

2 "Ιδε ΟΙαΓ&ο Μιΐδββ (1β8 8ου1ρΙυΐθ8 ΡΙαηοΗβ VI Ν° 193.

Πρβ. χαί κείμενον τοϋ αύτοϋ Ν° 2810 Β. 1)18.

3 Βοτίοΐιΐο άοΓ 8;ίοΙ]8ί8οΙιβη Οε8ο1ΐ8οΙιαΙΊ θβΐ' \νί88οη$οΙι&ί'-

Ιθ11, ίιθίρζί£ 1855 σ. 215 χαί εφεξής. — ΚοοΙίβΙΙβ Οΐΐοίχ (1β 1 Έχ τοϋ όνο'ματος της Όμφάλης έσ/ηματίσΟη λογοπαίγνιον πα-

ΡθίπΙ. 19. ροιμιώίες χαταστάν «Ήραχλής άπό τής Όμφάλης εις τήν "Ηβην.

< Εξεδόθη ήδη έν Ο.Ι.Α. IV 2 776 ·> στ. 64. μεταβέβηχεν». ( Πρβ. 'ΛΟήναιος 6, 245).

Εξεδόθη τή 1η Μαίου 1899.