11
ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΤΗΣ ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ
12
αλλήλων και του πλάτους του ανάγλυφου ύπολο- ανάγλυφου θά ήδυνάμεθα να έξαγάγωμεν έκ της
γιζομένου έκ του πλάτους της επιγραφής. προτάσεως της Αρτέμιδος μετά τα έν αρχή του
Δυσκολίαν εις την τοποθέτησιν ταύτην του ήμετέρου άρθρου λεχθέντα περί τής άφιερώσεως
Απόλλωνος παρέχει ίσως μόνον ή έκ τούτου προ- Αρτέμιόι, Άπόλλωνι, Λητοΐ.
ερχόμενη τάξις των θεών μενούσης τής ΑητοΟς έν Είπομεν ανωτέρω, δτι ή τέχνη του έκ Βάθειας
τέλει, άλλ' ίσως ή Οέσις τής Αρτέμιδος, κυρίας ανάγλυφου είνε μετρία, τούτο δμως ισχύει μόνον
Οεου, έν Έρετρία και ή σχέσις του Απόλλωνος περί τής τεχνικής έκτελέσεως τούτου, τουναντίον
ως του κατ εςοχην ορκιου θεου προς τα εν τη επι- ο η τε εφευρεσις των μορφών των θεων και η καα
γραφή προύκάλεσαν την τάξιν ταύτην των θεών. όλου διάταςΊς τών κατ' αύτάς μαρτυρουσιν έργα
Ή ονομασία τών δύο σωζομένων μορφών έπί ύψηλοτέρας τέχνης,
του τής Χαιρεφανείου έπιγραφής ανάγλυφου σχετι- Εν πρώτοις ή σεμνή και άνευ τινός ενεργείας
ζομένου πρός την παράστασιν του έν πίνακι 2,1 στάσις τών θεών δεικνύει αναμφισβητήτως, δτι
ανάγλυφου προκύπτει ασφαλώς έκ τής έπιγραφής, εχομεν έν τούτοις εικόνας λατρείας, απεικονίσεις
διότι έν αυτή οί Έρετριεΐς ορκίζονται τον Απόλ- δήλα δή αγαλμάτων, άτινα ίσταντο έν ναώ τινι,
λωνα, τήν Αητουν και την Αρτεμιν, άφου έπομέ- αν δέ τις άποβλέψη προς τάς μορφάς καθ αύτάς,
νως έν τω έπ' αυτής αναγλύφω εικονίζεται ό Απόλ- ανευρίσκει εν τε τη στάσει και τω ίματισμώ προ
λων μετά δύο θεών, φυσικον είνε, ότι αί δύο αύται πάντων τών δύο τελευταίων τοσαύτας ομοιότητας,
θεαί είνε ή Αητώ και ή Αρτεμις" είνε δέ αναγκαία ώστε δεν δύναται ή νά δεχθή, οτι και αί τρεις
ή μαρτυρία του Χαιρεφανείου άναγλύφου, διότι μορφαί ή μάλλον τά τρία διά τούτων εικονιζόμενα
έπί κιθαρωδικου τίνος άναγλύφου έν Δρέσδη1, ενθα άγάλματα ύφ' ένός τεχνίτου έποιήθησαν, δστις (3ε-
έπαναλμβάνεται ή μορφή τής ημετέρας Αρτέμιδος, οαίως δεν ήτο 6 γλύπτης του άναγλύφου ημών,
ονομάζεται αυτη Κονροτροφοο., τα ο όνομα Αρτε- όστις έργον ισως εχων την χαραςιν των γραμμα-
μις άποδίδεται εις άλλην μορφήν έπί του αύτου των μόλις θά ήτο ικανός νά άντιγράφη μετρίως δε-
άναγλύφου, τουθ όπερ άποδοτέον εις λόγους τοπι- δομένας μορφάς.
κούς τής λατρείας έν Μιλήτω 2, ενθα τό τής Δρεσ- Και έν ταΐς τρισίν μορφαΐς προ πάντων δ' έν τω
6ης άνάγλυφον ευρέθη. 1 Απόλλωνι έμποιεΐ αίσθησιν ή αύστηρότης περί
Αλλά και άλλο μαρτυρεΐται διά τής Χαιρεφα- την στάσιν και τήν διάθεσιν τών πτυχών τής έσθή-
νείου έπιγραφής και του άναγλύφου αυτής. Εν ^ος, ήτις άναμιμνήσκει ημάς μάλλον έ'ργα του ε
ταύτη δήλα δή λόγου γινομένου περί πληρωμής αιώνος. Άλλ' όμως αν άποβλέψωμεν προ πάντων
προστίμου, ορίζεται νά άφιερώται τούτο τή Άμα- £>ς τον τρόπον τής άναβολής του ιματίου τών δύο
ουσία Αρτέμιόι και άλλως δέ μνημονεύεται ή γυναικείων μορφών, άνευρίσκομεν τήν άμφίεσιν,
'Αμαρυσία Αρτεμις έν αυτή, άναγκαίως λοιπόν . ήτις ως διά πολλού έσχάτως περί αυτής γενομένου
πρέπει νά δεχθώμεν, δτι έν τή 'Αρτέμιδι του άνα- λόγου άνωμολογήθη 1, κυρίως εις έ'ργα τής δ' έκα-
γλύφου τής έπιγραφής εικονίζεται ή 'Αμαρυσία τονταετηρίδος άπαντα. Ά ν παραβάλωμεν είδικώ-
Αρτεμις, και οτι έπίσης ή έν τω αναγλύφω του τερον τήν μορφήν τής ήμετέρας Αρτέμιδος πρός
πίνακος 2,1 Αρτεμις είνε ή 'Αμαρυσία, όπερ άλ- το έργον, ό'περ προυκάλεσε τήν έπί του άντικειμέ-
λως και μόνον έκ τής παραστάσεως αύτου του νου τούτου συζήτησιν, τάς Μούσας τής Μαντι-
νειείου βάσεως2 και ιδίως τήν έ'χουσαν τους αύ-
1 ΑγοΙι. Αιιζ. 1894, 26. ΟοΙΙίδπιοη ΗίδΙ. άβ Ια ρΐαδίκιαβ II, -, , π , , „ , , , > ~
,,, , . .. . ,, · , , 0 , , . . λους , εύρισκομεν, οτι η ομοιοτης τούτων εινε
653, 1. ΡαΓί^αη^ΙβΓ Μβΐ5ΐβΓ\νβι·κβ σ. ο3ί). ΚοδοΙιβι· δ Ρβχιοοη ' " ι ' ( ι ^
(Εοΐο) 8ρ. 1977. τοσαύτη ώστε αδύνατον είνε νά παρήχθησαν άνε-
2 Πρβλ. Ρ. Ηβΐ'Γηαιιη έν ΑγοΙι. Αηζ. 1894,26, όστις όμιος σχε-
τίζει τήν Κουροτρόφον πρός τήν Λητώ Ιν ώ καθώς φαίνεται πρός τήν 1 ΡθΠ§·βΓβδ Μαηΐίΐΐββ 553- 554. ΑηιβΙυη^ Όίβ Βαδίδ άβδ
"Αρτεμιν μάλλον δέον αυτη νά σχετισθη. Τουναντίον ό ΡιιιΙ\νϋη§1βΓ ΡΓαχϊΙβΙβδ 3.118 ΜΆηύηβΆ σ. 50 κε. ΡυΐΊ^νδη^ΙβΓ ΜβίδίβΓ\ν σ.
έν ΜβίδΙβΓ\ν. σ. 535.5. Περί τή; λαμπάδος ώς συμβόλου τής 'Αρτε'- 397 περί αγάλματος τής Ύγιείας.
μιοος πρβλ. Ρ&υΐ^ - ΛΥί880^3,. ΒΕ. II, 1435. Μόνον λαμπάδα ώς 2 Πρ)λ. τελευταίον Ρθ11§6Γβδ ε. ά. ΟβδΙβΙΊ'βίϋΙΐ. Ι'βδίΐ. 1899
σύμβολον εχει ή Άρτεμις και επι τών αρχαϊζόντων κιθαρ:οδικων άνα- σ. 259 (ΒθιιικΙογΓ). ΟοΙΗκηοΐΙ Ηίδΐ. (1ε Ιά ρΐ II 258 κε.
γλύιρων. 3 ΡθΙΙ£6Γβδ ε. ά. πίν. III.
ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΤΗΣ ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ
12
αλλήλων και του πλάτους του ανάγλυφου ύπολο- ανάγλυφου θά ήδυνάμεθα να έξαγάγωμεν έκ της
γιζομένου έκ του πλάτους της επιγραφής. προτάσεως της Αρτέμιδος μετά τα έν αρχή του
Δυσκολίαν εις την τοποθέτησιν ταύτην του ήμετέρου άρθρου λεχθέντα περί τής άφιερώσεως
Απόλλωνος παρέχει ίσως μόνον ή έκ τούτου προ- Αρτέμιόι, Άπόλλωνι, Λητοΐ.
ερχόμενη τάξις των θεών μενούσης τής ΑητοΟς έν Είπομεν ανωτέρω, δτι ή τέχνη του έκ Βάθειας
τέλει, άλλ' ίσως ή Οέσις τής Αρτέμιδος, κυρίας ανάγλυφου είνε μετρία, τούτο δμως ισχύει μόνον
Οεου, έν Έρετρία και ή σχέσις του Απόλλωνος περί τής τεχνικής έκτελέσεως τούτου, τουναντίον
ως του κατ εςοχην ορκιου θεου προς τα εν τη επι- ο η τε εφευρεσις των μορφών των θεων και η καα
γραφή προύκάλεσαν την τάξιν ταύτην των θεών. όλου διάταςΊς τών κατ' αύτάς μαρτυρουσιν έργα
Ή ονομασία τών δύο σωζομένων μορφών έπί ύψηλοτέρας τέχνης,
του τής Χαιρεφανείου έπιγραφής ανάγλυφου σχετι- Εν πρώτοις ή σεμνή και άνευ τινός ενεργείας
ζομένου πρός την παράστασιν του έν πίνακι 2,1 στάσις τών θεών δεικνύει αναμφισβητήτως, δτι
ανάγλυφου προκύπτει ασφαλώς έκ τής έπιγραφής, εχομεν έν τούτοις εικόνας λατρείας, απεικονίσεις
διότι έν αυτή οί Έρετριεΐς ορκίζονται τον Απόλ- δήλα δή αγαλμάτων, άτινα ίσταντο έν ναώ τινι,
λωνα, τήν Αητουν και την Αρτεμιν, άφου έπομέ- αν δέ τις άποβλέψη προς τάς μορφάς καθ αύτάς,
νως έν τω έπ' αυτής αναγλύφω εικονίζεται ό Απόλ- ανευρίσκει εν τε τη στάσει και τω ίματισμώ προ
λων μετά δύο θεών, φυσικον είνε, ότι αί δύο αύται πάντων τών δύο τελευταίων τοσαύτας ομοιότητας,
θεαί είνε ή Αητώ και ή Αρτεμις" είνε δέ αναγκαία ώστε δεν δύναται ή νά δεχθή, οτι και αί τρεις
ή μαρτυρία του Χαιρεφανείου άναγλύφου, διότι μορφαί ή μάλλον τά τρία διά τούτων εικονιζόμενα
έπί κιθαρωδικου τίνος άναγλύφου έν Δρέσδη1, ενθα άγάλματα ύφ' ένός τεχνίτου έποιήθησαν, δστις (3ε-
έπαναλμβάνεται ή μορφή τής ημετέρας Αρτέμιδος, οαίως δεν ήτο 6 γλύπτης του άναγλύφου ημών,
ονομάζεται αυτη Κονροτροφοο., τα ο όνομα Αρτε- όστις έργον ισως εχων την χαραςιν των γραμμα-
μις άποδίδεται εις άλλην μορφήν έπί του αύτου των μόλις θά ήτο ικανός νά άντιγράφη μετρίως δε-
άναγλύφου, τουθ όπερ άποδοτέον εις λόγους τοπι- δομένας μορφάς.
κούς τής λατρείας έν Μιλήτω 2, ενθα τό τής Δρεσ- Και έν ταΐς τρισίν μορφαΐς προ πάντων δ' έν τω
6ης άνάγλυφον ευρέθη. 1 Απόλλωνι έμποιεΐ αίσθησιν ή αύστηρότης περί
Αλλά και άλλο μαρτυρεΐται διά τής Χαιρεφα- την στάσιν και τήν διάθεσιν τών πτυχών τής έσθή-
νείου έπιγραφής και του άναγλύφου αυτής. Εν ^ος, ήτις άναμιμνήσκει ημάς μάλλον έ'ργα του ε
ταύτη δήλα δή λόγου γινομένου περί πληρωμής αιώνος. Άλλ' όμως αν άποβλέψωμεν προ πάντων
προστίμου, ορίζεται νά άφιερώται τούτο τή Άμα- £>ς τον τρόπον τής άναβολής του ιματίου τών δύο
ουσία Αρτέμιόι και άλλως δέ μνημονεύεται ή γυναικείων μορφών, άνευρίσκομεν τήν άμφίεσιν,
'Αμαρυσία Αρτεμις έν αυτή, άναγκαίως λοιπόν . ήτις ως διά πολλού έσχάτως περί αυτής γενομένου
πρέπει νά δεχθώμεν, δτι έν τή 'Αρτέμιδι του άνα- λόγου άνωμολογήθη 1, κυρίως εις έ'ργα τής δ' έκα-
γλύφου τής έπιγραφής εικονίζεται ή 'Αμαρυσία τονταετηρίδος άπαντα. Ά ν παραβάλωμεν είδικώ-
Αρτεμις, και οτι έπίσης ή έν τω αναγλύφω του τερον τήν μορφήν τής ήμετέρας Αρτέμιδος πρός
πίνακος 2,1 Αρτεμις είνε ή 'Αμαρυσία, όπερ άλ- το έργον, ό'περ προυκάλεσε τήν έπί του άντικειμέ-
λως και μόνον έκ τής παραστάσεως αύτου του νου τούτου συζήτησιν, τάς Μούσας τής Μαντι-
νειείου βάσεως2 και ιδίως τήν έ'χουσαν τους αύ-
1 ΑγοΙι. Αιιζ. 1894, 26. ΟοΙΙίδπιοη ΗίδΙ. άβ Ια ρΐαδίκιαβ II, -, , π , , „ , , , > ~
,,, , . .. . ,, · , , 0 , , . . λους , εύρισκομεν, οτι η ομοιοτης τούτων εινε
653, 1. ΡαΓί^αη^ΙβΓ Μβΐ5ΐβΓ\νβι·κβ σ. ο3ί). ΚοδοΙιβι· δ Ρβχιοοη ' " ι ' ( ι ^
(Εοΐο) 8ρ. 1977. τοσαύτη ώστε αδύνατον είνε νά παρήχθησαν άνε-
2 Πρβλ. Ρ. Ηβΐ'Γηαιιη έν ΑγοΙι. Αηζ. 1894,26, όστις όμιος σχε-
τίζει τήν Κουροτρόφον πρός τήν Λητώ Ιν ώ καθώς φαίνεται πρός τήν 1 ΡθΠ§·βΓβδ Μαηΐίΐΐββ 553- 554. ΑηιβΙυη^ Όίβ Βαδίδ άβδ
"Αρτεμιν μάλλον δέον αυτη νά σχετισθη. Τουναντίον ό ΡιιιΙ\νϋη§1βΓ ΡΓαχϊΙβΙβδ 3.118 ΜΆηύηβΆ σ. 50 κε. ΡυΐΊ^νδη^ΙβΓ ΜβίδίβΓ\ν σ.
έν ΜβίδΙβΓ\ν. σ. 535.5. Περί τή; λαμπάδος ώς συμβόλου τής 'Αρτε'- 397 περί αγάλματος τής Ύγιείας.
μιοος πρβλ. Ρ&υΐ^ - ΛΥί880^3,. ΒΕ. II, 1435. Μόνον λαμπάδα ώς 2 Πρ)λ. τελευταίον Ρθ11§6Γβδ ε. ά. ΟβδΙβΙΊ'βίϋΙΐ. Ι'βδίΐ. 1899
σύμβολον εχει ή Άρτεμις και επι τών αρχαϊζόντων κιθαρ:οδικων άνα- σ. 259 (ΒθιιικΙογΓ). ΟοΙΗκηοΐΙ Ηίδΐ. (1ε Ιά ρΐ II 258 κε.
γλύιρων. 3 ΡθΙΙ£6Γβδ ε. ά. πίν. III.