Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1901)

149

δυο ψηφισματα αλαβανδεων

'Ο^δΐί ίη ΙιοιΊίδ, 1αί>υ1α ιη&πΐΊοΐ'βίΐ ναΙ(]θ (]β- 'Ιπ8οΙιιμΓι αιΐδ Ρα1αβοο1ιοι·α ϋβί ΚαργβΙο αυΓ §πι-
ί,ΓΐΐΗ, 3(3 (ίβχΙγβπί ιηιιΐίΙίΓ ΒοβοΙίΙι κατά Ρτοίίθδοϊι; ηβηι ΜαπΏΟΐ-' δοΐιαυββιΊ.

Άλ]α[β]ανδε'ων.

'Έδ]οξεν Ά[λαβ]ανδ[έ]ων τη βουλή και τω δήμω είσ[ηγησα]μ[έ]ν[ων την ]γνώμην [Λ]ΐονυψ]κλέ[ους] του Β[-,

του δείνα του δεινός;

. . . έπΐιψηφισαμε'νου δέ Μενίσκου τ[οΰ......"γνώμη άρχόν]των έπε! Άγαθόπου; [του δείνα και ό δείνα του δείνα

καϊΛαμπρας Ίλάρου γραμματεύς Καρύστιοι άνδρες ενάρετοι και ύπερβαλλούση συνέσ[ει κεκοσμημένοι μεταπεμφ-
.5 θέ[ντες] δικασταΐ δεδ ικάκασι παρ' ήμεΐν καλώς και ακολούθως τοις νόμοις πάντα πεποιήκασιν ά[ντ]αίξίω]ς

του [της πατρί-

δ]ος αξιώματος και του της πόλεως ήμών με[γ]έθους" άνενεώσαντο δέ και έν τη βουλή και τω δήμω και εδί-

δα'ξαν τ]ά άρχη[θεν υπάρχοντα

ταΐς πόλεσιν προς άλλήλας συνγενικά δίκαια" έποιήσαν[τ]ο δέ και τη [ν εν τη ]πόλ[ει] ήμών έπιδημίαν κόσμιον και

σώ[φρ]ονα [κ]αί π[ρ]έ[πουσαν τω της

δικαστείαζ άξιώματι, ώστε τον δήμον ημών άποδεξάμενον αυτούς [ψη]φ[ί]σασθαι τάς καθ>,]κούσας τιμάς· δε-

δοχθαι τη βουλή κ[αι τω δήμω

τε[τειμή]σ[θαι] πάλιν την τε πόλιν και τους προγεγραμμένους άνδρας ταΐς άρμοζούσαις και προσηκούσαις τειμαΐς

[κ]αί έσ[τεφανώσθαι

10 χρυσε'οις στεφάνοις" ύπάρχειν δέ αύτοϊς και τέκνοις και [έκ]γόνοις αύ[τώ]ν και πολιτείαν έπ' ϊση και όμοια ίπάσιν

Άλαβανδευσιν'

έξεΐναι δέ αυτοί; άναθεΐναι και ανδριάντας εν τω έπιφανεστάτω της πόλεως ημών τοπω και έπιγρ[άψ]α[ι τ]άς

προγεγ[ραμμενας τει-

μάς" όπως δέ και ή πατρίς αυτών έπιγνώ τά εψηφισμένα υπό της βουλής και του δήμου τοις άνδράΓσι] τείμια

άποσταλ[ή]ν[αι είς Κάρυστον άντί-

γραφον τούδε του ψηφίσματος σημανθέν τη δημοσία σφραγεΐδι.

Της έν μέσω του στί/ου μεγαλητεροις γράμ- λογίαν ή έξήγησιν' των δέ διαφόρων του Ρτοΐίβδοΐι
μασιν ύπεργεγραμμένης επιγραφής: '42]α[β αν- και δοΙιαιιββΓΐ αναγνώσεων μόνον αί κυριώτεραι
άεων και των κάτωθεν αυτής σώζονται τάδε έν τω άπαιτουσι μνείαν παραλειπομένων των έλλιπών και
του §οΙΐ3αΙ)βΓΐ απογράφω: έσφαλμένων αναγνώσεων του Ρτοίνθδοί] οπου κατά

τό του δοΙιααββΓί, άπόγραφον ή κατ ασφαλή διόρ-
Α ΑΝΔΕΩΝ θωσιν ή συμπλήρωσιν αύτου αμφιβολία περί του

ΜΝ.... Γ ΝΩΜΗΝ κειμένου δεν υπάρχει.

ΤΩΝ Στ. 2. λΟΞ Ε Ν Λ/\ ΑΝΑΣΩΝ δοΗ. ΕΙΣ"

. . . Μ Ν. . . κενόν ώς τριών ή το πολύ τεσσάρων
όλιγώτερα δέ έν τω έν γένει άνακριβεστέρω άπο- γραμμάτων ΓΝΩΜ ΗΝΑΙΟΝΥΣ .ΛΗ . . . ~ ΑΤΟΥΒ
γράφω του νοη Ρτοΐίβδοί) κατά τό έν ΟΙΟ κεί- 8ο1ί. Έν τη λέξει είσ[ηγησα]μ[έ]νωγ Ό λίθος αντί
μενον Μ Ν βεβαίως ει/εν ΜΞΝ, ί'σως δέ και έν άρχή

ΙΛΕΩΝ 2|—ΓΗ. Διότι πολλάκις κατά τά του δοΐΐΗΐώβΠ;
Δ I Ο Ν ι Σ Κ Λ Ε Ω Τ Ο I Β και του Ρι οΙ<β8θΙι απόγραφα ήσαν ηνωμένα έν

τη έπιγραφη ταύτη δύο ή και τρία γράμματα,
Τό δέ ψήφισμα έξαιρουμένων των δύο πρώτων ένίοτε δέ κατά συγγνωστόν σφάλμα ό ΡτοΙίβδοΙι και
στίχων δπου κύριά τινα ονόματα καθ' ολοκληρίαν 6 δοΙιααββΓΐ τάς παρενθέτους ένωτικάς γραμμάς
ή έν μέρει έλλείπουσιν νυν ευκόλως αποκαθιστά- δέν άνεγνώριζον και παρέλειπον αύτάς έν τοις άπο-
ται. Έν τοις καθ' έκαστα ολίγα άπαιτουσι δίκαιο- γράφοις. Ούτως έν στ. ο εύρίσκομεν παημεΐν,