Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1902)

5

ΚΕΦΑΛΙ! ΕΚ ΜΥΚΗΝΩΝ

6

σται, έξ ύαλώοους αάζης' ένταΟθα αί κυαναΐ προ- στήθος αυτής ήτο προτεταμένον, ή δέ κεφαλή όλί-
αανώς ύποτίθενται ούσαι έξ υαλώδους μάζης, αί δέ γ'ον άνακεκλιμένη— όπως δηλαδή περίπου δεικνύει
έρυθραί είναι ίσως λίΟιναι. ή παρακείμενη εί/.ών, ήτις είναι γεγλυμμένη επί

Έκ τοΟ κορμού της μορφής ουδέν άνεκαλύφθη χρυσού δακτυλίου επίσης έν Μυκήναις άνακαλυ-
|ΐότι πιθανώτατα ή αρχική θέσις αυτής δεν ήτο φθέντος και άπεικονισθέντος ένταϋθα εις μέγεθος
έκεΐ ό'που ευρέθη ή κεφαλή" αληθώς δέ ύπήρχον μεγαλύτερον τοΟ πραγματικοΟ κατά το διπλάσιον
βίς τό αέρος εκείνο τόσα θραύσματα πήλινων άγ- και τι πλέον

νείων και τόσαόστα ζώων, ώστε υποθέτω ότι μετη- Αί επί του δακτυλίου σφίγγες φορουσι διάδημα

νέ^θησαν ταΰτα έκεϊ εξ άλλου μέρους της άκροπό- παρεμφερές προς τό της ήμετέρας κεφαλής, δηλαδή
λεωςώς άπορρίμματα, μεταξύ των οποίων τυχαίως στρογγύλον και ποικιλλόμενον δια πυκνών καθέ-
ήτο και ή κεφαλή άνευ άλλων τεμαχίων της μορ- των γραμμών καθόλου δ' έν τή μυκηναϊκή τέχνη
φής. "Οτι ό'μως πραγματικώς αύτη εκείτο επί κορ- αί σφίγγες παριστάνονται σχεδόν πάντοτε φορουσαι
μοΟ, αποδεικνύεται έκ τούτου, ότι φέρει εις το διάδημα, και φοροΰσιν . αυτό ούτω, ώστε το άνω
μέσον της έκ της θραύσεων σχηματισθείσης έπιφα- μέρος της κεφαλής των φαίνεται έπίπεδον έκ της
νείας του λαιμοΟ τρήμα κάθετον οιαμέτρου 0,015 μ. κορυφής δέ του κρανίου αμέσως ή (ό'πως έπί της
περίπου, όπερ σήμερον εχει βάθος μόνον 0,09ο μ., εικόνος του δακτυλίου) έκ τίνος φυτογενοΟς κοσμή-
πρίν θραυσθή όμω; ό λαιμός [Βεβαίως ήτο βαθύτε- ματος, όπερ έξέρχεται έκ τής κορυφής, έκφύεται
ρον.Τό τρήμα άποδεικνύει, ότι ή κεφαλή ήτο γω- λόφος μακρός κυματίζων μετέωρος πρός τά οπίσω,
ριστά είργασμένη και έπιτεθειμενη έπί του κορμοΰ, Ό λόφος ούτος των σφιγγών είναι κατά τον Ραΐ'-
μεθ'ού συνεδέετο δια γόμφου ξύλινου πιθανώς. Ιννϋη§1βΐ' 2 βασιλικόν τι σημεϊον, όπερ αύται φο-

Περί τής είκονιζομένης μορφής μόνον εικασίας ροΰσι, άλλοι δέ 3 φρονοϋ'σιν, ότι εις τάς σφίγγας
δυνάμεθα νά κάμωμεν ή κεφαλή πιθανώτατα είναι μετηνέχθη ό λόφος άπό των γρυπών, οίτινες συχνά

εικονίζονται έπί Χεταίων μνημείων φέροντες αύ-
τόν . Τούτο είναι πιθανόν, άλλ' όυείλω νά παοα-
τηρήσω, ότι έν τή μυκηναϊκή τέχνη οί γρΟπες, έν
αντιθέσει πρός τάς σφίγγας, δέν παριστάνονται μετά
λόφου, ένώ έπ αύτών πρά πάντων έπρεπε ν ά-
παντα ούτος, εάν άληθώς έλκη την καταγωγήν
του έκ τών γρυπών τών Χεταίων μνημείων. "Ενεκα
τούτου δέν μοι φαίνεται άπίθανον, ότι άρχικώς οί
λόφοι ούτοι ουδέν άλλο παρίστανον ή πλοκάμους
δύσκολον όμως μοί φαίνεται νά δεχθώ- ""ής κόμης, όπως είναι οί έκ τοΰ μέσου τής κεφα-
μεν, ότι παριστάνει θνητήν γυναίκα. Άλλα και λής τών πήλινων είοωλίων έξερχόμενοι και ΰπε-
είς θεας άγαλμα δέν άνήκε, διότι έν τοιαύτη περι- ράνω τής στεφάνης έπί τών νώτων καταπίπτοντες
πτώσει, και έφθαρμένη έάν ήτο και άπεσπασμένη (ίό. άνωτ. σ. 3), και ότι και αύτά τά φυτογενή
του κορμού, πάλιν δέν θ' άπερρίπτετο, υποθέτω, κοσμήματα, έκ τών οποίων πολλάκις έκφύονται,
ούτως άμ.ελώς μετά τών λοιπών άπορριμμάτων, είναι μετεσχηματισμένοι μικροί βόστρυχοι* τούλά-
άλλά θά έκρύπτετο ίσως που μετά πλείονος εύλα- χιστον έπί τοΟ άνωτέρω άπεικονισθέντος χρυσοΟ
βείας. Φαίνεται λοιπόν, ότι ή μορφή ήτο κοσμη- δακτυλίου το έπί τών κεφαλών τών σφιγγών κό-
ματική, ίσως δέ παρίστανε αφίγγα. Τήν εΐκασίαν

ταύτην ένισ/ύει, νομίζω, και τούτο, ότι, ώς δια- 1 Ό δακτύλιο; ουτο; έδημο^εάΟη *αί ί« Λ. Εναηβ,.·Ιοα;ι>»1

, . , , οΓ ΙιβΙΙ. βίαάίοδ 1901 σ. 155 ε!/. 33, εις τήν εικόνα δ'αυτοί! παοα-

κρινεται ακόμη καλώς έπι του πρωτοτύπου, ό άν- π^π0(,εν «κοτύλης της ^ετέρας,
θερεών σχεδόν δέν προείχε του λαιμού πλέον τών 2 Αηΐίΐίβ Οβηιηιβη σ. 43.

0,015 υ.., έξ ού δυνάμεθα νά συμπεράνωμεν, ότι ? ί' β,,8_' 8Ρι"η*>β· '· , , Τ „

' ι ' "» ι ι ι ι > ί Ι· υιΊ\νίΐη§'Ιί".|·, ΙΙοκοΙιβΓ 8 Εβχ. Μ^ΐΐι. I σ. 17ο1, όστις λέγει

ή σφίγξ έκάθητο έπί τών 0~ΐσθΐων πΟΟών και τό οπ τό υπόδειγμα παρέσ/ον πτηνά τίνα έχοντα τοιούτον λό?ον.