2. Wąchock, klasztor Cystersów, refektarz. Próba odtworzenia pierwotnego wyglądu wnętrza w części poludniowo-zachodniej
(rys. J. Gadomski).
pionowe wykonano mniej regularnie, swobodnie,
czasem lekko ukośnie. Linie zetknięcia płaszczyzn
ścian z łukami tarczowymi podkreślono czerwonymi
paskami, analogicznymi do tych, które naśladują
spoiny. W podobny sposób nad wejściem w ścianie
północnej namalowano wokół krawędzi łuku półkole
oraz spoiny, pozorujące arkadę przesklepioną cio-
sami klińcowymi (zachował się niewielki fragment).
Pozorne spoinowanie na ścianach zachodniej,
północnej i wschodniej ocalało wraz z tynkiem
w większych lub mniejszych fragmentach, stano-
wiących około 23% pierwotnej ich powierzchni.
Równomierne rozmieszczenie zachowanych pozo-
stałości pozwala jednak na pełne odtworzenie całego
układu dekoracyjnego (ryc. 1, 2).
W ścianie południowej kamieniem łamanym
oblicowano tylko niewielką jej partię powyżej okien.
Powierzchnię tę pokryto tynkiem i namalowano
na nim dwa koła o średnicy 72 cm, symetrycznie
rozmieszczone po bokach okna środkowego, nad
46
(rys. J. Gadomski).
pionowe wykonano mniej regularnie, swobodnie,
czasem lekko ukośnie. Linie zetknięcia płaszczyzn
ścian z łukami tarczowymi podkreślono czerwonymi
paskami, analogicznymi do tych, które naśladują
spoiny. W podobny sposób nad wejściem w ścianie
północnej namalowano wokół krawędzi łuku półkole
oraz spoiny, pozorujące arkadę przesklepioną cio-
sami klińcowymi (zachował się niewielki fragment).
Pozorne spoinowanie na ścianach zachodniej,
północnej i wschodniej ocalało wraz z tynkiem
w większych lub mniejszych fragmentach, stano-
wiących około 23% pierwotnej ich powierzchni.
Równomierne rozmieszczenie zachowanych pozo-
stałości pozwala jednak na pełne odtworzenie całego
układu dekoracyjnego (ryc. 1, 2).
W ścianie południowej kamieniem łamanym
oblicowano tylko niewielką jej partię powyżej okien.
Powierzchnię tę pokryto tynkiem i namalowano
na nim dwa koła o średnicy 72 cm, symetrycznie
rozmieszczone po bokach okna środkowego, nad
46