Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Editor]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Editor]: Folia Historiae Artium (18.1982)

16. Sw. Mikołaj, ikona z nieznanej miejscowości, 4. ćwierć
w. XVI, Muzeum Okręgowe w Przemyślu (fot. R. Bi-
skupski)

17. Fragment ikony Sw. Mikołaja z nieznanej miejscowo-
ści (lot. R. Biskupski)

nemu malarzowi. Wspólne dla ikon tego malarza
jest podobieństwo fizjonomiczne (ryc. 14, 15, 18)
przysadzistych postaci o zbyt dużych głowach,
modelunek szat, pokrywających ziemię traw oraz
ten sam typ ornamentu zdobiącego tła. Poza ty-
mi dwoma zespołami ich autorowi należy także
przypisać ikonę Sw. Mikołaja z Muzeum Okrę-
gowego w Przemyślu oraz ikonę Przemienienia
z Muzeum Sztuki Ukraińskiej we Lwowie 50. Ze
względu na to, że cechy znamionujące autora
tych ikon są bardzo bliskie twórczości Mistrza
Deeisis iz Bartnego nie mogą być analizowane w
oderwaniu od przypisywanego mu zespołu ikon.
Podobnie, jak na ikonach Mistrza Deesis z Bart-
nego, malowane są karnacje ciała i twarze, z
tym, że opracowane są bardziej schematycznie

i mniej udolnie. Rysunek oczu ze źrenicami oto-
czonymi jaśniejszą obwódką (rys. występujący
rzadko w zespole ikon Mistrza z Bartnego) i z
pogrubioną dolną powieką jest mniej regularny.
Rysunek nosów jest podobny, lecz są one krót-
sze, z pogrubionymi skrzydełkami. We wszyst-
kich ikonach występuje podobny rysunek ust
i uszu, co bardzo upodabnia je do ikon Mistrza
Deesis z Bartnego. Pomimo tych znacznych po-
dobieństw zwraca uwagę brak lub pobieżne o-
pracowanie cieni pod lukami brwiowymi, na czo-
łach i policzkach oraz występowanie tylko na
nielicznych twarzach dwiżek na kościach policz-
kowych. Różnice uwidaczniają się także w opra-
cowaniu stóp, znacznie szerszych niż na ikonach
Mistrza Deesis z Bartnego. Jeszcze większa róż-

50 Lwiwśkyj Derżawnyj Muzej Ukrajińskoho My-
stectwa, Lwiw 1055, s. 62; M. Batih, Hałyćkyj stan-
kowyj żywopys, Lwiw 1961, il. 8; W. Swiencicka,
o.c., s. 201)—1263, il. D81; G. Kowgin, TJkrainskoje is-
kusstwo, Moskwa 1963, s. 159, il. 81; K. Milajewa,
G. Łowhyn, Ukrajińśke mystectwo XIV—1 połowyny

XVII st., Kyjiiw 1963, s. 52; M. Zołtowśkyj, Rozwy-
tok nacjonalnych rys [...] Zywopys [w:] Harysy z istoriji
ukrajińskoho mystectwa, Kyjiw 1966, il. 103; Lwiwśkyj
Muzej Ukrajińskoho Mystectwa, Lwiw 1978, s. 8—9,
il. 4.

41