DOI Artikel:
Dziechciaruk-Jędrak, Bogna: Figury rycerzy w Muzeum Narodowym w Krakowie jako pozostałość późnogotyckiego Grobu Wielkanocnego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20539#0084
18. Drewniany Grób Wielkanocny, 1507, Zwickau, kościół
Mariacki (wg M. Prokopp)
dynie na podstawie wyznaczonego kieirunku ruchu
procesji czy Marii podążających do Grobu można
przypuszczać, iż Sepulchrum nie mieściło się w
części wschodniej kościoła, lecz raczej w 'kierun-
ku zachodnim od części prezbiterialnej: w nawie
głównej lub w którejś z kaplic bocznych.
Ze wskazań tekstowych wynika również, że
polski Grób Wielkanocny przyjmował najczęściej
kształt prostej skrzyni-trumny, nad którą zawie-
19. Drewniany Grób Wielkanocny, Karyntia, Móchling,
ok. 1500 (wg A. SchwaTzweber)
szaino na ścianie lub u stropu ozdobne tkaniny
opadające do posadzki i otaczające Grób 51. Wia-
domo z przekazów, iż taką właśnie „cortinę" —
pochodzącą z darów króla Francji — ze scenami
Pasji na tle Jerozolimy posiadała w pierwszej po-
łowie XV w. katedra wawelska 52. W drugiej po-
łowie wieku tę często używaną — a przez to na-
rażoną na zniszczenia — tkaninę kilkakrotnie ko-
piowano. Z tego samego mniej więcej czasu miał
pochodzić stwierdzony archiwalnie podobny za-
bytek używany w kościele Mariackim53. Rozwie-
szana wokół drewnianej skrzyni zasłona wyzna-
czała umowną przestrzeń prowizorycznego Sepul-
51 Lewański, Dramat i dramatyzacje liturgiczne...,
s. 136; tenże Dramat i teatr..., s. 59. Na temat „kor-
tyn" na Zachodzie — por. Br o ok s, o.c, s. 63.
52 E. Trajdos, Wit Stosz inscenizatorem?..., s. 346—■
347; B. Miodońska, Hajt gotycki ze scenami Pasji
z katedry wawelskiej (Folia Historiae Artium XVIII,
1982, s. 99).
53 F. Piekosiński, Najdawniejsze inwentarze
skarbca kościoła Najśw. Panny Marii w Krakoioie
(Sprawozdania Komisji Hist. Szt. w Polsce, t. IV, s. 69):
„Item cortina seu velum quod lin summis festivis su-
perducitur super altami".
78
Mariacki (wg M. Prokopp)
dynie na podstawie wyznaczonego kieirunku ruchu
procesji czy Marii podążających do Grobu można
przypuszczać, iż Sepulchrum nie mieściło się w
części wschodniej kościoła, lecz raczej w 'kierun-
ku zachodnim od części prezbiterialnej: w nawie
głównej lub w którejś z kaplic bocznych.
Ze wskazań tekstowych wynika również, że
polski Grób Wielkanocny przyjmował najczęściej
kształt prostej skrzyni-trumny, nad którą zawie-
19. Drewniany Grób Wielkanocny, Karyntia, Móchling,
ok. 1500 (wg A. SchwaTzweber)
szaino na ścianie lub u stropu ozdobne tkaniny
opadające do posadzki i otaczające Grób 51. Wia-
domo z przekazów, iż taką właśnie „cortinę" —
pochodzącą z darów króla Francji — ze scenami
Pasji na tle Jerozolimy posiadała w pierwszej po-
łowie XV w. katedra wawelska 52. W drugiej po-
łowie wieku tę często używaną — a przez to na-
rażoną na zniszczenia — tkaninę kilkakrotnie ko-
piowano. Z tego samego mniej więcej czasu miał
pochodzić stwierdzony archiwalnie podobny za-
bytek używany w kościele Mariackim53. Rozwie-
szana wokół drewnianej skrzyni zasłona wyzna-
czała umowną przestrzeń prowizorycznego Sepul-
51 Lewański, Dramat i dramatyzacje liturgiczne...,
s. 136; tenże Dramat i teatr..., s. 59. Na temat „kor-
tyn" na Zachodzie — por. Br o ok s, o.c, s. 63.
52 E. Trajdos, Wit Stosz inscenizatorem?..., s. 346—■
347; B. Miodońska, Hajt gotycki ze scenami Pasji
z katedry wawelskiej (Folia Historiae Artium XVIII,
1982, s. 99).
53 F. Piekosiński, Najdawniejsze inwentarze
skarbca kościoła Najśw. Panny Marii w Krakoioie
(Sprawozdania Komisji Hist. Szt. w Polsce, t. IV, s. 69):
„Item cortina seu velum quod lin summis festivis su-
perducitur super altami".
78