DOI Artikel:
Piwocka, Magdalena: "Aparat królewski" – zespół szat liturgicznych z klasztoru SS. Wizytek w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20539#0099
4. Dalmatyka II, strona B, Warszawa, klasztor SS. Wizytek (fot.
S. Michta)
kości pola o różnej wewnętrznej dekoracji i o
własnych osiach symetrii. Wstęgi złocistego ga-
lonu kryją granice podziałów, będące zarazem
miejscami zestawu poszczególnych części ■ materii
tła. Schemat, jednolity dla wszystkich czterech
pretekst, da się przedstawić następująco: stroma
A (plecy) w dalmatykaeh I i II zawiera: u szczy-
tu — kwaterę z owalnym medalioneim mieszczą-
cym wazon kwiatowy (układ motywu jest ho-
ryzonitalny, prostopadły do pianowej osi kolum-
ny); w środku — dużą sercowatą wolutę z pę-
kiem owoców wewnątrz; w części dolnej — parę
położonych nad sobą owali, z wpisanymi w nie
figurkami zwierząt. Kolumny przednich płatów
(strona B) obydwu dalmatyk mają podobną kom-
pozycję, z wyjątkiem górnych odcinków, gdzie
lśnią wielkie tulipanowe palmety flankowane
dwiema sylwetkami amoków.
Przyjrzyjmy się z bliska poszczególnym seg-
mentom haftu w ustalanej już kolejności. Pre-
tekstę A (w abu dalmatykaeh) wieńczy bukiet
kwiatów ustawiony na brzegu stołu. W pękatym
dzbanie tkwią błękitny irys, maki i tulipany. Na-
rożnik stołu w perspektywicznym skrócie sugeru-
je trzeci wymiar. Całość naśladuje malarską mar-
twą naturę typu vase de jleurs, miniaturowy
obraz flamandzki lub fragment rodzajowego szta-
fażu z malowideł północnych mistrzów. Złoci-
sty otok medalionu z głębokimi wcięciami i pla-
styczną liścianką powtarza farmę póżnomamiery-
stycznych kartuszy z pmzełoimu XVI i XVII stu-
lecia.
por. P. Thornton, Barock and Rococo Silks, London 24,8 cm; z galonami: 28,8 cm; osie dolnych owalnych
1965, nr 56B, 60A oraz s. 110—113. medalionów: 15X9 i 10X6 cm (lub 9X4 cm); osie gór-
9 Wys. kolumn: ok. 90 cm; szer. kolumn bez galonu: nych medalionów z bukietami kwiatów ok. 19X14 cm.
93
S. Michta)
kości pola o różnej wewnętrznej dekoracji i o
własnych osiach symetrii. Wstęgi złocistego ga-
lonu kryją granice podziałów, będące zarazem
miejscami zestawu poszczególnych części ■ materii
tła. Schemat, jednolity dla wszystkich czterech
pretekst, da się przedstawić następująco: stroma
A (plecy) w dalmatykaeh I i II zawiera: u szczy-
tu — kwaterę z owalnym medalioneim mieszczą-
cym wazon kwiatowy (układ motywu jest ho-
ryzonitalny, prostopadły do pianowej osi kolum-
ny); w środku — dużą sercowatą wolutę z pę-
kiem owoców wewnątrz; w części dolnej — parę
położonych nad sobą owali, z wpisanymi w nie
figurkami zwierząt. Kolumny przednich płatów
(strona B) obydwu dalmatyk mają podobną kom-
pozycję, z wyjątkiem górnych odcinków, gdzie
lśnią wielkie tulipanowe palmety flankowane
dwiema sylwetkami amoków.
Przyjrzyjmy się z bliska poszczególnym seg-
mentom haftu w ustalanej już kolejności. Pre-
tekstę A (w abu dalmatykaeh) wieńczy bukiet
kwiatów ustawiony na brzegu stołu. W pękatym
dzbanie tkwią błękitny irys, maki i tulipany. Na-
rożnik stołu w perspektywicznym skrócie sugeru-
je trzeci wymiar. Całość naśladuje malarską mar-
twą naturę typu vase de jleurs, miniaturowy
obraz flamandzki lub fragment rodzajowego szta-
fażu z malowideł północnych mistrzów. Złoci-
sty otok medalionu z głębokimi wcięciami i pla-
styczną liścianką powtarza farmę póżnomamiery-
stycznych kartuszy z pmzełoimu XVI i XVII stu-
lecia.
por. P. Thornton, Barock and Rococo Silks, London 24,8 cm; z galonami: 28,8 cm; osie dolnych owalnych
1965, nr 56B, 60A oraz s. 110—113. medalionów: 15X9 i 10X6 cm (lub 9X4 cm); osie gór-
9 Wys. kolumn: ok. 90 cm; szer. kolumn bez galonu: nych medalionów z bukietami kwiatów ok. 19X14 cm.
93