DOI Artikel:
Płonka-Bałus, Katarzyna: Antyfonarz z roku 1397 w bibliotece oo. Karmelitów na Piasku w Krakowie: Ze studiów nad miniatorstwem czeskim przełomu XVI i XV wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20612#0059
'rjjp* ra jjorutm fu ner tui
15. Dominikanin adorujący Zmartwychwstanie Chrystusa, Graduał magistra
Wacława, około 1410, Praga, Ustav pro dejrny University karlovy (wg Die
Parler...; reprod. A. Rzepecki)
żujące być może do kultywowanych w klasztorze
obrzędów, prowokują pytanie nie tylko o autora
ich programu teologicznego, bez wątpienia wywo-
dzącego się z kręgu karmelitów, lecz przede wszy-
stkim o wykonawców kodeksów. Odnajdziemy
ich analizując styl iluminacji Antyfonarza Kar-
melitańskiego w porównaniu z innymi, pocho-
dzącymi z przełomu XIV i XV w. kodeksami pra-
skimi.
IV. Dekoracja malarska Antyfonarza Karme-
litańskiego wykonania została w sposób typowy
dla iluiminatorstwa czeskiego końca wieku XIV,
a w każdym inicjale pojawia się identyczny sche-
mat konstrukcji i dekoracji. Korpus liteiry, wy-
dobyty zazwyczaj z tła o prostokątnym zarysie,
wypełniony jest wykonanymi en camaieu styli-
zowanymi liśćmi akaetu, nierzadko wzbogacony-
mi o przedstawienia figuralne. Zasadniczy ele-
ment dekoracji stanowią sceny wkomponowane
we wnętrze korpusu litery. Miniaturom towarzy-
szą sploty a kantu, które od lat sześćdziesiątych
wieku XIV obecne są w czeskich iluminowanych
rękopisach i stanowią ich cechę specyficzną
Charakter floratur wyraźnie wskazuje na czas
06 Krasa, Knizni mal'ba..., s. 248-250; tenże,
Buchmalerei [w:] Die Parler..., II, s. 730-733; Karłów-
s k a-K a m z o w a, Malarstwo gotyckie..., s. 70-73 i 76-
-77; G. Schmidt, Beobachtungen iiber die MobUitdt
vom Buchmalern im 14. Jahrhundert (Sprawozdania
Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Wydział
Nauk o Sztuce, LXXXVI, 1978), s. 38-39.
55
15. Dominikanin adorujący Zmartwychwstanie Chrystusa, Graduał magistra
Wacława, około 1410, Praga, Ustav pro dejrny University karlovy (wg Die
Parler...; reprod. A. Rzepecki)
żujące być może do kultywowanych w klasztorze
obrzędów, prowokują pytanie nie tylko o autora
ich programu teologicznego, bez wątpienia wywo-
dzącego się z kręgu karmelitów, lecz przede wszy-
stkim o wykonawców kodeksów. Odnajdziemy
ich analizując styl iluminacji Antyfonarza Kar-
melitańskiego w porównaniu z innymi, pocho-
dzącymi z przełomu XIV i XV w. kodeksami pra-
skimi.
IV. Dekoracja malarska Antyfonarza Karme-
litańskiego wykonania została w sposób typowy
dla iluiminatorstwa czeskiego końca wieku XIV,
a w każdym inicjale pojawia się identyczny sche-
mat konstrukcji i dekoracji. Korpus liteiry, wy-
dobyty zazwyczaj z tła o prostokątnym zarysie,
wypełniony jest wykonanymi en camaieu styli-
zowanymi liśćmi akaetu, nierzadko wzbogacony-
mi o przedstawienia figuralne. Zasadniczy ele-
ment dekoracji stanowią sceny wkomponowane
we wnętrze korpusu litery. Miniaturom towarzy-
szą sploty a kantu, które od lat sześćdziesiątych
wieku XIV obecne są w czeskich iluminowanych
rękopisach i stanowią ich cechę specyficzną
Charakter floratur wyraźnie wskazuje na czas
06 Krasa, Knizni mal'ba..., s. 248-250; tenże,
Buchmalerei [w:] Die Parler..., II, s. 730-733; Karłów-
s k a-K a m z o w a, Malarstwo gotyckie..., s. 70-73 i 76-
-77; G. Schmidt, Beobachtungen iiber die MobUitdt
vom Buchmalern im 14. Jahrhundert (Sprawozdania
Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Wydział
Nauk o Sztuce, LXXXVI, 1978), s. 38-39.
55