rat te strony nie przyczyniają się do rozświetle-
nia tytułowego problemu.
Thurmann niewątpliwie poszerzył naszą wie-
dzę na temat „kim był Pacher”, choć — paradok-
salne — sądy formułowane przezeń explicite dale-
kie są od jednoznaczności. Mistrz z Bruneck to
raz pictor doctus, innym razem „ein theologisch
nur laienhaft Gebildeter”. Tworzył on rzekomo
,,w religijnym pogrążeniu”, wnosząc osobisty
wkład w kształtowane plastycznie treści39, ale za-
warty w książce „materiał dowodowy” nie po-
twierdza tego bez reszty. Jedynie w sferze bliż-
szej problematyce artystycznej (koncepcja czasu
i przestrzeni40, sposób transformowania tradycyj-
nych tematów ikonograficznych41) dostrzec mo-
żna pewien constans, zda się świadectwo autono-
mii działania twórcy.
Autor, jakby świadom tych niedostatków, de-
klaruje swe intencje w posłowiu znacznie skro-
mniej niż we wstępie: „Moja praca przyczynić
się miała do pogłębienia wymowy dzieł [Pachera],
nie roszcząc sobie pretensji do czegoś więcej niż
tylko uwypuklenie jednego z czynników określa-
jących zarówno strukturę obrazów czy symbolikę
Pachera, jak i całą sztukę późnośrednio-
wieczną” 42.
Wojciech Marcinkowski
39 Ibid., S. 110—111. 41 Jbid., s. 111.
40 Ibid., s. 79. 42 Ibid., s. 114.
nia tytułowego problemu.
Thurmann niewątpliwie poszerzył naszą wie-
dzę na temat „kim był Pacher”, choć — paradok-
salne — sądy formułowane przezeń explicite dale-
kie są od jednoznaczności. Mistrz z Bruneck to
raz pictor doctus, innym razem „ein theologisch
nur laienhaft Gebildeter”. Tworzył on rzekomo
,,w religijnym pogrążeniu”, wnosząc osobisty
wkład w kształtowane plastycznie treści39, ale za-
warty w książce „materiał dowodowy” nie po-
twierdza tego bez reszty. Jedynie w sferze bliż-
szej problematyce artystycznej (koncepcja czasu
i przestrzeni40, sposób transformowania tradycyj-
nych tematów ikonograficznych41) dostrzec mo-
żna pewien constans, zda się świadectwo autono-
mii działania twórcy.
Autor, jakby świadom tych niedostatków, de-
klaruje swe intencje w posłowiu znacznie skro-
mniej niż we wstępie: „Moja praca przyczynić
się miała do pogłębienia wymowy dzieł [Pachera],
nie roszcząc sobie pretensji do czegoś więcej niż
tylko uwypuklenie jednego z czynników określa-
jących zarówno strukturę obrazów czy symbolikę
Pachera, jak i całą sztukę późnośrednio-
wieczną” 42.
Wojciech Marcinkowski
39 Ibid., S. 110—111. 41 Jbid., s. 111.
40 Ibid., s. 79. 42 Ibid., s. 114.