DOI Artikel:
Kalinowski, Lech: Folia Historiae Artium organem Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20544#0009
FOLIA HISTORIAE ARTIUM
ORGANEM KOMISJI HISTORII SZTUKI
POLSKIEJ AKADEMII UMIEJĘTNOŚCI
Po 43 latach przymusowego „niebytu” 9 marca 1995 roku Komisja
Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności, założona w roku 1873 —jako
jedna z pierwszych komisji pierwotnie Akademii Umiejętności — podjęła na
nowo swoją statutową działalność. Nie miejsce tu by kreślić szczegółowo
powstanie, dzieje i dorobek naukowy Komisji Historii Sztuki najpierw
Akademii Umiejętności, później Polskiej Akademii Umiejętności. Czynię to
w przygotowywanej do druku publikacji Poznańskiego Towarzystwa Przyja-
ciół Nauk „Dzieje historii sztuki w Polsce — Kształtowanie się instytucji
naukowych w XIX i XX wieku”, zawierającej materiały seminarium zor-
ganizowanego w dniach 16 — 17 marca 1995 roku w Poznaniu przez prof.
Adama Labudę, w związku z siedemdziesięcioleciem założenia tamtejszego
Uniwersytetu.
Odebranie Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności prawa
do istnienia pozbawiło środozuisko historyków sztuki w kraju ceittralnego,
ogólnopolskiego ośrodka naukowego, którego nie mógł zastąpić ani zuedług
„wschodnich” wzorów utworzony w roku 1953 przez Juliusza Starzyńskiego
Instytut Historii Sztuki, przekształcony wkrótce w Instytut Sztuki Polskiej
Akademii Nauk, ani za wzorem Radzieckiej Akademii Nauk wyłoniony
w Polskiej Akademii Nauk — Komitet Nauk o Sztuce.
Gdy w roku 1965 otwarto w Krakowie Oddział Polskiej Akademii Nauk,
fakt ten umożliwił utzuorzenie regionalnej komisji do spraw historii sztuki,
która dla odróżnienia od Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejęt-
ności przyjęła nazwę Komisja Teorii i Historii Sztuki. Pod przewodnictwem
Józefa Edwarda Dutkiewicza, nawiązując do dziewiętnastowiecznej jeszcze
tradycji, zachowano wówczas zwyczaj odbywania posiedzeń naukowych
w drugi czwartek miesiąca i wyłoniono Komitet Wydawniczy do redagowania
własnego organu pod zasugerowanym tytułem Folia Historiae Artium. Do roku
1994 ukazało się trzydzieści tomów Foliów, których dorobek zamknie opraco-
wywany przez Martę Giżyńską-Matecką i przygotowywany do druku indeks
osobowy, topograficzny i rzeczowy.
5
ORGANEM KOMISJI HISTORII SZTUKI
POLSKIEJ AKADEMII UMIEJĘTNOŚCI
Po 43 latach przymusowego „niebytu” 9 marca 1995 roku Komisja
Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności, założona w roku 1873 —jako
jedna z pierwszych komisji pierwotnie Akademii Umiejętności — podjęła na
nowo swoją statutową działalność. Nie miejsce tu by kreślić szczegółowo
powstanie, dzieje i dorobek naukowy Komisji Historii Sztuki najpierw
Akademii Umiejętności, później Polskiej Akademii Umiejętności. Czynię to
w przygotowywanej do druku publikacji Poznańskiego Towarzystwa Przyja-
ciół Nauk „Dzieje historii sztuki w Polsce — Kształtowanie się instytucji
naukowych w XIX i XX wieku”, zawierającej materiały seminarium zor-
ganizowanego w dniach 16 — 17 marca 1995 roku w Poznaniu przez prof.
Adama Labudę, w związku z siedemdziesięcioleciem założenia tamtejszego
Uniwersytetu.
Odebranie Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności prawa
do istnienia pozbawiło środozuisko historyków sztuki w kraju ceittralnego,
ogólnopolskiego ośrodka naukowego, którego nie mógł zastąpić ani zuedług
„wschodnich” wzorów utworzony w roku 1953 przez Juliusza Starzyńskiego
Instytut Historii Sztuki, przekształcony wkrótce w Instytut Sztuki Polskiej
Akademii Nauk, ani za wzorem Radzieckiej Akademii Nauk wyłoniony
w Polskiej Akademii Nauk — Komitet Nauk o Sztuce.
Gdy w roku 1965 otwarto w Krakowie Oddział Polskiej Akademii Nauk,
fakt ten umożliwił utzuorzenie regionalnej komisji do spraw historii sztuki,
która dla odróżnienia od Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejęt-
ności przyjęła nazwę Komisja Teorii i Historii Sztuki. Pod przewodnictwem
Józefa Edwarda Dutkiewicza, nawiązując do dziewiętnastowiecznej jeszcze
tradycji, zachowano wówczas zwyczaj odbywania posiedzeń naukowych
w drugi czwartek miesiąca i wyłoniono Komitet Wydawniczy do redagowania
własnego organu pod zasugerowanym tytułem Folia Historiae Artium. Do roku
1994 ukazało się trzydzieści tomów Foliów, których dorobek zamknie opraco-
wywany przez Martę Giżyńską-Matecką i przygotowywany do druku indeks
osobowy, topograficzny i rzeczowy.
5