DOI article:
Gadomski, Jerzy: Gotyckie malarstwo tablicowe małopolski 1420 - 1470: addenda
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.20544#0053
18. Perizonium, fragment ryc. 16 (fot. B. Chaber)
dla bernardynów zespołu klasztornego w Świętej
Annie sięgają pierwszego dziesięciolecia wieku
XVII48, deska więc (lub cały tryptyk) mogła się
tam dostać w czasie trwającego około 250 lat
użytkowania klasztoru przez ten zakon, np. z kla-
sztoru krakowskiego lub z istniejącego już w XV
wieku kościoła parafialnego w pobliskim Przyro-
wie. Wydaje się mniej prawdopodobne, aby zo-
stała przywieziona — po kasacie konwentu ber-
nardyńskiego (1864) — przez dominikanki klau-
zurowe, przeniesione z Piotrkowa Trybunalskiego
i osadzone w Świętej Annie w roku 186949. Na
48 Klasztor ufundował Joachim Ocieski w r. 1609, kasata
nastąpiła w r. 1864: K. Kantak, Bernardyni polscy, II:
1573—1795 — 1932, Lwów 1933, s. 8, przyp. 15; s. 547, przyp. 52
(Święta Anna pod nazwą Przyrów).
49 E. Janicka-Olczakowa, Żeński ruch domini-
kański w Polsce w XVII—XX wieku [w:] Studia nad historią
dominikanów w Polsce 1222—1972, I, pod red. J. Kło-
czowskiego, Warszawa 1975, s. 169. Należy odnotować pożar
klasztoru w r. 1882 (Słownik geograficzny Królestwa Polskiego
i innych krajów słowiańskich, XI, pod red. B. Chlebow-
skiego, W. Walewskiego i F. Sulimierskiego,
długotrwałe użytkowanie skrzydła w kulcie wskazu-
je dwukrotne olejne przemalowanie, ostatnie w wie-
ku XX (?)50.
6. Dwa skrzydła tryptyku z całopostaciowymi
przedstawieniami czterech świętych dziewic: Mał-
gorzaty i Katarzyny na awersach oraz Urszuli i Do-
roty na rewersach, przechowuje Muzeum Archidie-
cezjalne w Poznaniu51 (ryc. 19 — 22).
„Nieklasyczne” zestawienie czterech dziewic
(w miejsce św. Barbary wprowadzono św. Urszulę,
może jako patronkę lokalną) rozmieszczonych po
obydwu stronach skrzydeł, a więc rozdzielonych
Warszawa 1890, s. 689), który mógł zniszczyć część tryp-
tyku.
50 Wg dokumentacji konserwatorskiej zob. wyżej przyp. 40.
51 Nry inw. 73, 74. Deski ujęte w nowe ramy, wymiary
skrzydeł w ich świetle: lewe 106x29 cm, prawe 106,5 x28,5.
Ogólny stan techniczny desek dobry. Ubytki warstwy malarskiej
skupiają się w dolnych częściach skrzydeł; malowidło na awersie
skrzydła prawego (Sw. Katarzyna) zniszczone w około 60%,
w części górnej uzupełnione malarskim retuszem scalającym.
Wykorzystane tu fotografie skrzydeł uzyskałem dzięki uprzejmo-
ści prof. Adama S. Labudy.
49
dla bernardynów zespołu klasztornego w Świętej
Annie sięgają pierwszego dziesięciolecia wieku
XVII48, deska więc (lub cały tryptyk) mogła się
tam dostać w czasie trwającego około 250 lat
użytkowania klasztoru przez ten zakon, np. z kla-
sztoru krakowskiego lub z istniejącego już w XV
wieku kościoła parafialnego w pobliskim Przyro-
wie. Wydaje się mniej prawdopodobne, aby zo-
stała przywieziona — po kasacie konwentu ber-
nardyńskiego (1864) — przez dominikanki klau-
zurowe, przeniesione z Piotrkowa Trybunalskiego
i osadzone w Świętej Annie w roku 186949. Na
48 Klasztor ufundował Joachim Ocieski w r. 1609, kasata
nastąpiła w r. 1864: K. Kantak, Bernardyni polscy, II:
1573—1795 — 1932, Lwów 1933, s. 8, przyp. 15; s. 547, przyp. 52
(Święta Anna pod nazwą Przyrów).
49 E. Janicka-Olczakowa, Żeński ruch domini-
kański w Polsce w XVII—XX wieku [w:] Studia nad historią
dominikanów w Polsce 1222—1972, I, pod red. J. Kło-
czowskiego, Warszawa 1975, s. 169. Należy odnotować pożar
klasztoru w r. 1882 (Słownik geograficzny Królestwa Polskiego
i innych krajów słowiańskich, XI, pod red. B. Chlebow-
skiego, W. Walewskiego i F. Sulimierskiego,
długotrwałe użytkowanie skrzydła w kulcie wskazu-
je dwukrotne olejne przemalowanie, ostatnie w wie-
ku XX (?)50.
6. Dwa skrzydła tryptyku z całopostaciowymi
przedstawieniami czterech świętych dziewic: Mał-
gorzaty i Katarzyny na awersach oraz Urszuli i Do-
roty na rewersach, przechowuje Muzeum Archidie-
cezjalne w Poznaniu51 (ryc. 19 — 22).
„Nieklasyczne” zestawienie czterech dziewic
(w miejsce św. Barbary wprowadzono św. Urszulę,
może jako patronkę lokalną) rozmieszczonych po
obydwu stronach skrzydeł, a więc rozdzielonych
Warszawa 1890, s. 689), który mógł zniszczyć część tryp-
tyku.
50 Wg dokumentacji konserwatorskiej zob. wyżej przyp. 40.
51 Nry inw. 73, 74. Deski ujęte w nowe ramy, wymiary
skrzydeł w ich świetle: lewe 106x29 cm, prawe 106,5 x28,5.
Ogólny stan techniczny desek dobry. Ubytki warstwy malarskiej
skupiają się w dolnych częściach skrzydeł; malowidło na awersie
skrzydła prawego (Sw. Katarzyna) zniszczone w około 60%,
w części górnej uzupełnione malarskim retuszem scalającym.
Wykorzystane tu fotografie skrzydeł uzyskałem dzięki uprzejmo-
ści prof. Adama S. Labudy.
49