DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29253#0250
O G/cr/aM Daw/fM... ^ ?670, s. 282—302 — OrwMAfA wygłoszone w 1642 r. w
krakowskim kościele Karmelitów na Piasku.
' Jw., s. 288.
" Jw., s. 288-292.
Jw., s. 296—297;J?drr^r dotyczący bitwy pod Białą Górą został zapewne wprowadzony z uwagi na
rolę, jaką w tej bitwie odegrał duchowy wódz wojsk cesarskich, karmelita o. Dominik od Jezusa Marii
(Ruzzola), jeden z czołowych bojowników kontrreformacji.
" Jw., s. 301-302.
Jw., s. 286.
" Jw., s. 284-286.
Zwolennikiem tej tezy był Sieczka, który bezkrytycznie przyjmował informacje podawane w
Rf/<?ry;... i wiązał pojawienie się kultu obrazu ostrobramskiego z datą przybycia do Wilna pierwszych
karmelitów bosych.
' RfA?ryg..., s. 18.
Uźw A ^ Aww 16<77 VUB, rkps F. 4-36953, k. 41 ,,item tenetur
Conventus restituere elemosynam obłatam imagini Bmae Virginis supra portam ut satisfat intentioni
benefactorum fłorenis quinquecentos id est 500".
Sieczka fGA.., s. 23 podaje tylko te dwa zapisy pomijając poprzedni, w którym obraz nie został
nazwany cudownym.
' Krowie (odpis), s. 259: „Porta autem Ostra seu Aciaiis, ubi procesio transibat peristromatibus
pułcherimae a Nostris adornata cum sua Capelła Ostrobramensi".
Jw., s. 278: „Dum ventum est ad Portam nostram Ostrensem in qua Miracułosa Imago B.
Mariae V. ab antique floret: vigiles Suetici reprimendo nostro nulites explodunt contra eos suas
bombardas, sed nemo occisus est a nostris quod Eidem B. V. Mariae miracułosae adscribendum. Suetici
vero vigilles ad unum perampti in publica antę Portam Płatea iacuerunt horas".
^ RAcry^..., s. 21—22; - Kraszewski, 1842, s. 380—381 zamieścił tekst ^ Bn?wy,
będący kompilacją dwóch wątków zaczerpniętych z RAcryl, a uczynił to w taki sposób, jakby rzecz
pochodziła z dzieła A. Naramowskiego cz. I, Warszawa 1724, cz. II, Wilno
1726, gdzie nie ma wcale wzmianki o potyczkach ze Szwedami pod Ostrą Bramą, ani też o żadnych
cudach za sprawą obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej.
^ R?/dry<3..., s. 20—21. Wydarzenie to miało mieć miejsce 14 kwietnia 1702 r. Scena przedstawiająca
upadek bramy na bluźniących obrazowi Szwedów widnieje na jednej z najpopularniejszych rycin
cudownego obrazu, opatrzonej napisem „Salve Porta", por. ił. 134.
^ Jw., s. 28: „Roku 1708 Piotr Aiexiewicz Car Moskiewski przez całą zimę z niemałym
uciemiężeniem miasta z całym wojskiem swoim w Wilnie konsystencją założył. Jeden zaś z wojska tego
niezbożny żołnierz niezbożną zdjęty chciwością, niejakimści sposobem do Ostro-Bramskiej kaplicy
wkradszy się, Najświętszy Obraz z srebrnej odważył się odzierać szaty, który gdy świętokradzką dotknął
się ręką, cudownie od Matki Najświętszej rzucony o mur, roztrącony w kawałki został".
W późniejszej literaturze zaczyna się pojawiać data 1705 r. oraz dodatkowe szczegóły, m.in. o
rozbiciu się świętokradcy o mur przy bramie zamkowej: T. Narbutt Wilno
1855, s. 62—63; - Nowakowski, 1897, s. 28; - W. Zahorski /' Łęgćw/y Wilno
1925.
' Rf/<?<ryg..., s. 23—25; - Sieczka fGA..., s. 25; - tenże -W/fA?..., s. 13—15.
" Krcw/fd (odpis), s. 278—280; - JwA^w ^A^/AAr..., s. 326.
K7YWŻ&?, s. 271, na którą powołuje się Sieczka, (por. przyp. 39) nie zawiera ani wiadomości o
uratowaniu klasztoru za sprawą cudownego obrazu, ani o tym, by widziano unoszącą się nad kościołem
postać Matki Boskiej. Jest tam tylko następujące sformułowanie: „sed Dei auxilio Fratres recenter
professi iussu R.P. Vicarii et Magistri seu Hieremiae a Cruce supressere ignem et sic Eccłesia et
Conventus in mediis existentes flammis effugere combustionem". &wA/w ^A'^/AA'r..., s. 326, przypisuje
uratowanie kościoła i klasztoru modlitwom i procesji, jaką poprowadził o. Jeremiasz niosąc krzyż zdjęty z
ołtarza.
^ R<?A?ryd..., s. 27-28; „Roku P. 1707 Imć Pan Grzegorz Leśniewski w nocy przez rzekę
przeprawuiąc się w samey głembini z końmi y ze wszystkim zatonoł. Widząc się być w pewnym życia
238
krakowskim kościele Karmelitów na Piasku.
' Jw., s. 288.
" Jw., s. 288-292.
Jw., s. 296—297;J?drr^r dotyczący bitwy pod Białą Górą został zapewne wprowadzony z uwagi na
rolę, jaką w tej bitwie odegrał duchowy wódz wojsk cesarskich, karmelita o. Dominik od Jezusa Marii
(Ruzzola), jeden z czołowych bojowników kontrreformacji.
" Jw., s. 301-302.
Jw., s. 286.
" Jw., s. 284-286.
Zwolennikiem tej tezy był Sieczka, który bezkrytycznie przyjmował informacje podawane w
Rf/<?ry;... i wiązał pojawienie się kultu obrazu ostrobramskiego z datą przybycia do Wilna pierwszych
karmelitów bosych.
' RfA?ryg..., s. 18.
Uźw A ^ Aww 16<77 VUB, rkps F. 4-36953, k. 41 ,,item tenetur
Conventus restituere elemosynam obłatam imagini Bmae Virginis supra portam ut satisfat intentioni
benefactorum fłorenis quinquecentos id est 500".
Sieczka fGA.., s. 23 podaje tylko te dwa zapisy pomijając poprzedni, w którym obraz nie został
nazwany cudownym.
' Krowie (odpis), s. 259: „Porta autem Ostra seu Aciaiis, ubi procesio transibat peristromatibus
pułcherimae a Nostris adornata cum sua Capelła Ostrobramensi".
Jw., s. 278: „Dum ventum est ad Portam nostram Ostrensem in qua Miracułosa Imago B.
Mariae V. ab antique floret: vigiles Suetici reprimendo nostro nulites explodunt contra eos suas
bombardas, sed nemo occisus est a nostris quod Eidem B. V. Mariae miracułosae adscribendum. Suetici
vero vigilles ad unum perampti in publica antę Portam Płatea iacuerunt horas".
^ RAcry^..., s. 21—22; - Kraszewski, 1842, s. 380—381 zamieścił tekst ^ Bn?wy,
będący kompilacją dwóch wątków zaczerpniętych z RAcryl, a uczynił to w taki sposób, jakby rzecz
pochodziła z dzieła A. Naramowskiego cz. I, Warszawa 1724, cz. II, Wilno
1726, gdzie nie ma wcale wzmianki o potyczkach ze Szwedami pod Ostrą Bramą, ani też o żadnych
cudach za sprawą obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej.
^ R?/dry<3..., s. 20—21. Wydarzenie to miało mieć miejsce 14 kwietnia 1702 r. Scena przedstawiająca
upadek bramy na bluźniących obrazowi Szwedów widnieje na jednej z najpopularniejszych rycin
cudownego obrazu, opatrzonej napisem „Salve Porta", por. ił. 134.
^ Jw., s. 28: „Roku 1708 Piotr Aiexiewicz Car Moskiewski przez całą zimę z niemałym
uciemiężeniem miasta z całym wojskiem swoim w Wilnie konsystencją założył. Jeden zaś z wojska tego
niezbożny żołnierz niezbożną zdjęty chciwością, niejakimści sposobem do Ostro-Bramskiej kaplicy
wkradszy się, Najświętszy Obraz z srebrnej odważył się odzierać szaty, który gdy świętokradzką dotknął
się ręką, cudownie od Matki Najświętszej rzucony o mur, roztrącony w kawałki został".
W późniejszej literaturze zaczyna się pojawiać data 1705 r. oraz dodatkowe szczegóły, m.in. o
rozbiciu się świętokradcy o mur przy bramie zamkowej: T. Narbutt Wilno
1855, s. 62—63; - Nowakowski, 1897, s. 28; - W. Zahorski /' Łęgćw/y Wilno
1925.
' Rf/<?<ryg..., s. 23—25; - Sieczka fGA..., s. 25; - tenże -W/fA?..., s. 13—15.
" Krcw/fd (odpis), s. 278—280; - JwA^w ^A^/AAr..., s. 326.
K7YWŻ&?, s. 271, na którą powołuje się Sieczka, (por. przyp. 39) nie zawiera ani wiadomości o
uratowaniu klasztoru za sprawą cudownego obrazu, ani o tym, by widziano unoszącą się nad kościołem
postać Matki Boskiej. Jest tam tylko następujące sformułowanie: „sed Dei auxilio Fratres recenter
professi iussu R.P. Vicarii et Magistri seu Hieremiae a Cruce supressere ignem et sic Eccłesia et
Conventus in mediis existentes flammis effugere combustionem". &wA/w ^A'^/AA'r..., s. 326, przypisuje
uratowanie kościoła i klasztoru modlitwom i procesji, jaką poprowadził o. Jeremiasz niosąc krzyż zdjęty z
ołtarza.
^ R<?A?ryd..., s. 27-28; „Roku P. 1707 Imć Pan Grzegorz Leśniewski w nocy przez rzekę
przeprawuiąc się w samey głembini z końmi y ze wszystkim zatonoł. Widząc się być w pewnym życia
238