Maria Kałamajska-Saeed (ur. 1941)
ukończyła historię sztuki na Uniwersy-
tecie Warszawskim w 1964 r. Pracę
zawodową rozpoczęła w Pracowniach
Konserwacji Zabytków w Warszawie,
współpracując przy konserwacji rzeź-
by, grafiki i tkanin. Od 1978 r. jest
pracownikiem naukowym Instytutu
Sztuki PAN w Warszawie, gdzie w
1990 r. uzyskała tytuł doktora nauk
humanistycznych. Wykłada także his-
torię sztuki na Akademii Sztuk Pięk-
nych w Warszawie.
Jej ulubioną epoką stylową jest
barok, zwłaszcza zaś jego specyficzna
odmiana, jaka mogła powstać tylko na
obszarze wielonarodowościowej i
wielowyznaniowej Rzeczypospolitej.
Zajmuje się architekturą, malarstwem,
rzeźbą, grafiką, złotnictwem, tkanina-
mi. Ta wielokierunkowość problema-
tyki badawczej łączy się z charakterem
jej pracy w zespole redakcyjnym «Ka-
talogu Zabytków Sztuki w Polsce^. W
ramach tego wydawnictwa jest au-
torką części poświęconej wojewódz-
twu łomżyńskiemu. Obecnie przygo-
towuje kolejne tomy obejmujące wo-
jewództwo białostockie. Publikuje w
naukowych czasopismach polskich i
zagranicznych, zajmowała się też po-
pularyzacją sztuki: /ćoó/erce wsgóoa'-
n/e (1 970, z Tadeuszem Wierzejskim),
Po/sA/e pasy Aonfaszowe (1987).