Miziołek, Jerzy: Uniwersytet Warszawski: dzieje i tradycja (Warszawa, 2005)

Rzymska marmurowa
urna z końca I w. po Chr.,
depozyt UW = 139679
MNW

rozpoczęto naukowe opracowanie depozytu uniwersytec-
kiego, w czym duże zasługi miała wówczas panna Amelia
Hertzówna, absolwentka Szkoły Archeologicznej Luwru5.
Wśród najcenniejszych zabytków Uniwersytetu należy wy-
mienić marmurową urnę rzymską z końca I wieku, jedyny
wybitny zabytek klasyczny6 (il. 156). W kolekcji domino-
wały zabytki egipskie. Cztery zespoły, składające się z kar-
tonaży, mumii i sarkofagów antropoidalnych z I tysiąclecia
przed Chr.7, zasługują na uwagę. Szczególnie interesujący
jest zespół sarkofagu, kartonażu i mumii Amenhotepa, ka-
płana Tota w Tebach (IV w. przed Chr.)8. Prawdziwym ar-
cydziełem sztuki konserwatorskiej jest rekonstrukcja kar-
tonażu (il. 157), który niegdyś okrywał mumię kapłana9.
W trakcie badania zawartości sarkofagu znaleziono m.in.
rozsypaną mumię, fragmenty bandaży, ponad pięćdziesiąt
amuletów oraz około stu siedemdziesięciu fragmentów
zniszczonego kartonażu. Dzięki wysoce profesjonalnej pra-
cy Izabeli Uchman-Laskowskiej kolekcja egipska Muzeum
Narodowego została wzbogacona dwa lata temu o jeszcze
jeden dużej klasy zabytek, powołany do życia z prochów
wnętrza sarkofagu — depozytu uniwersyteckiego.
„Jesienią 1930 roku zostałem zaangażowany przez Uniwer-
sytet Warszawski w pełnym wymiarze godzin wykładów”

266