DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.25716#0280
Pro£ Aleksander Gieysztor
przemawiający w Auditorium
Maximum w marcu 1980 podczas
uroczystości obchodów 50-lecia
Instytutu Historycznego U\fyj
fotografia z Archiwum IH UW
kto Polak, kto Niemiec, kto Węgier lub Francuz — wszyscy
razem jedno tworzymy ciało”.
Edukacja nowożytna unarodowiła, głównie w XIX wie-
ku, język nauczania przy zawężaniu, dziś do śladowego
użytku łaciny, jak w dyplomach doktorskich. Państwa ogra-
niczały walor międzynarodowy stopni uniwersyteckich.
Uniwersytety i inne szkoły wyższe szczebla akademickiego
żywiły nadal poczucie łączności, głównie w dziedzinie ba-
dań. Założony w 1816 roku uniwersytet w Warszawie po
paru latach rozesłał swoje medale srebrne wybranym
17 uniwersytetom obcym, jako oznakę nawiązania stosun-
ków naukowych [por. s. 55—56],
Universitas, wszechnica, uzupełniana jako unwersitas
magistrorum et scholarium, wspólnota mistrzów i studen-
tów, niosła organizację ludzi odpowiedzialnych zarówno
za udzielanie, jak pobieranie nauk, organizację samoistną
i spoistą. Składnik studencki uniwersytetu niósł obowiązki
i uprawnienia, jednostkowe i grupowe, najwidoczniejsze
w modelu bolońskim; występowały też w paryskim, w wy-
miarze kolegiów i nacji. Stosowano już w połowie XV wie-
ku także nazwę akademii. Uniwersytety europejskie zacho-
wywały odtąd, jako instytucje publiczne, trwałe podstawy
ideowe, co wytrzymywało próby czasu mimo niejednej
277
przemawiający w Auditorium
Maximum w marcu 1980 podczas
uroczystości obchodów 50-lecia
Instytutu Historycznego U\fyj
fotografia z Archiwum IH UW
kto Polak, kto Niemiec, kto Węgier lub Francuz — wszyscy
razem jedno tworzymy ciało”.
Edukacja nowożytna unarodowiła, głównie w XIX wie-
ku, język nauczania przy zawężaniu, dziś do śladowego
użytku łaciny, jak w dyplomach doktorskich. Państwa ogra-
niczały walor międzynarodowy stopni uniwersyteckich.
Uniwersytety i inne szkoły wyższe szczebla akademickiego
żywiły nadal poczucie łączności, głównie w dziedzinie ba-
dań. Założony w 1816 roku uniwersytet w Warszawie po
paru latach rozesłał swoje medale srebrne wybranym
17 uniwersytetom obcym, jako oznakę nawiązania stosun-
ków naukowych [por. s. 55—56],
Universitas, wszechnica, uzupełniana jako unwersitas
magistrorum et scholarium, wspólnota mistrzów i studen-
tów, niosła organizację ludzi odpowiedzialnych zarówno
za udzielanie, jak pobieranie nauk, organizację samoistną
i spoistą. Składnik studencki uniwersytetu niósł obowiązki
i uprawnienia, jednostkowe i grupowe, najwidoczniejsze
w modelu bolońskim; występowały też w paryskim, w wy-
miarze kolegiów i nacji. Stosowano już w połowie XV wie-
ku także nazwę akademii. Uniwersytety europejskie zacho-
wywały odtąd, jako instytucje publiczne, trwałe podstawy
ideowe, co wytrzymywało próby czasu mimo niejednej
277