konstrukcja miejsca
pejzaż^_. architektura .......... kompleks
miejsca oznaczone ss
♦
♦ ♦
♦
* ♦
♦ ♦
♦
♦ ♦
♦
nie-pejzaż * *~ me -architektura
rzeźba
\ struktury
/' aksjomatyczne
..... rodzaj nijaki
R.E. Krauss, Rzeźba w rozszerzonym polu (wg R.E. Krauss, The Originality of theAvant-
Garde...)
site-constriiction (konstrukcja miejsca), marked sites (miejsca oznaczone)
i axiomatic structiires (struktury aksjomatyczne), które wraz z „czystym" po-
jęciem rzeźby (która staje się jedną z wielu możliwości) tworzą „rozszerzone
pole" współczesnego rozumienia tej dyscypliny - rozumienia wchodzącego
już w zakres postmodernizmu15.
I chociaż w latach osiemdziesiątych nastąpił odwrót od konceptualizmu
na rzecz częściowego powrotu do tradycyjnych technik rzeźbiarskich16 i sam
Anthony Caro zrewidował swoją definicję „rzeźbą wszystko", zawężając
określenie „rzeźbiarski" do akcentującego fizyczność pojęcia „cielesny" (bo-
dily)11, to jednak posługiwanie się kategorią pojęciową rzeźby nadal nastręcza
szereg problemów i jest przyczyną znacznego zamieszania. Sygnalizują to ta-
kie zjawiska, jak np. prezentacja pracy Artura Tajbera w krakowskiej Galerii
„Pryzmat" na przełomie lat 1991/92, której towarzyszył prowokacyjny tekst
Rzeźby nie ma]S lub tytuł wystawy w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
w roku 1994 - Okolice rzeźby19.
Otwierając Międzynarodową Konferencję Rzeźby w czerwcu 1996 roku
w Providence, Rhode Island, Michael Brenson stwierdził: „To oczywiste, że
Tamże.
16 Por. K. Stanisławski, Aspekty rzeźby, „Sztuka" 1987, nr 3, s. 14.
1' Caro (przyp. 11), s. 30.
1&A. Tajber. Sztuka po rzeźbie, „Obieg" 1992, nr 4/5. s. 5-8.
19 Por. M. A. Potocka. Okolice rzeźby. „Exit" 1994, nr 4, s. 846-849.
82
pejzaż^_. architektura .......... kompleks
miejsca oznaczone ss
♦
♦ ♦
♦
* ♦
♦ ♦
♦
♦ ♦
♦
nie-pejzaż * *~ me -architektura
rzeźba
\ struktury
/' aksjomatyczne
..... rodzaj nijaki
R.E. Krauss, Rzeźba w rozszerzonym polu (wg R.E. Krauss, The Originality of theAvant-
Garde...)
site-constriiction (konstrukcja miejsca), marked sites (miejsca oznaczone)
i axiomatic structiires (struktury aksjomatyczne), które wraz z „czystym" po-
jęciem rzeźby (która staje się jedną z wielu możliwości) tworzą „rozszerzone
pole" współczesnego rozumienia tej dyscypliny - rozumienia wchodzącego
już w zakres postmodernizmu15.
I chociaż w latach osiemdziesiątych nastąpił odwrót od konceptualizmu
na rzecz częściowego powrotu do tradycyjnych technik rzeźbiarskich16 i sam
Anthony Caro zrewidował swoją definicję „rzeźbą wszystko", zawężając
określenie „rzeźbiarski" do akcentującego fizyczność pojęcia „cielesny" (bo-
dily)11, to jednak posługiwanie się kategorią pojęciową rzeźby nadal nastręcza
szereg problemów i jest przyczyną znacznego zamieszania. Sygnalizują to ta-
kie zjawiska, jak np. prezentacja pracy Artura Tajbera w krakowskiej Galerii
„Pryzmat" na przełomie lat 1991/92, której towarzyszył prowokacyjny tekst
Rzeźby nie ma]S lub tytuł wystawy w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
w roku 1994 - Okolice rzeźby19.
Otwierając Międzynarodową Konferencję Rzeźby w czerwcu 1996 roku
w Providence, Rhode Island, Michael Brenson stwierdził: „To oczywiste, że
Tamże.
16 Por. K. Stanisławski, Aspekty rzeźby, „Sztuka" 1987, nr 3, s. 14.
1' Caro (przyp. 11), s. 30.
1&A. Tajber. Sztuka po rzeźbie, „Obieg" 1992, nr 4/5. s. 5-8.
19 Por. M. A. Potocka. Okolice rzeźby. „Exit" 1994, nr 4, s. 846-849.
82