Atutem tomu są liczne ilustracje,
umieszczone po każdym tekście, do które-
go się odnoszą. Reprodukowane zdjęcia ar-
chiwalne oraz druki okazjonalne pozwalają
uzmysłowić sobie rozmach działań „Sztu-
ki". Szczególnie frapujące są zestawienia
obrazów polskich artystów z pracami in-
nych malarzy środkowoeuropejskich, towa-
rzyszące referatom Gryglewicza i Keserii.
Tak zaaranżowany wizualny dialog, nawią-
zywany przez dzieła, dopowiada i dookreśla
kontekst funkcjonowania polskiego stowa-
rzyszenia w ramach ogólnego obrazu sztu-
ki tamtych czasów w monarchii austro-wę-
gierskiej. Natomiast mankamentem jest brak
spisu ilustracji oraz niewygodne dla czytel-
nika rozplanowanie reprodukcji na poszcze-
gólnych stronach, co nie pozwala na spraw-
ne dokonanie porównania zestawionych na
sąsiednich kartkach reprodukcji bez obraca-
nia książką.
Materiały konferencji uzupełniają zawar-
te w Aneksie, dokumenty statutowe, związane
z formalnymi aspektami działalności „Sztuki",
przedrukowane za katalogiem Sztuka kręgu
,,Sztuki" oraz lista wystaw i nazwisk członków
należących do ugrupowania.
Korekta została wykonana niesumien-
nie, wskutek czego pojawiły się błędy orto-
graficzne („koloni" s. 17, „z tamtąd" s. 127,
„w śród" s. 168) oraz liczne literówki.
Zabrakło not o autorach poszczególnych
tekstów lub chociażby lakonicznej informa-
cji, skąd badacze pochodzą.
Książka Stulecie Towarzystwa Artystów
Polskich ,,Sztuka" po raz pierwszy przyno-
si tak szeroki wachlarz problemów, związa-
nych z działalnością i recepcją twórczości
artystów krakowskich; stanowi próbę uka-
zania dokonań stowarzyszenia w szerokim
kontekście, na który zwróciła uwagę współ-
czesna humanistyka, przeformułowując tra-
dycyjne narzędzia badawcze historii sztuki.
Publikacja ta jawi się jako dotychczas
najbardziej pełne kompendium wiedzy o sto-
warzyszeniu. Jednocześnie jednak rozma-
itość i bogactwo zaledwie wskazanych za-
gadnień sugeruje, że temat nie został jeszcze
wyeksploatowany. Materiały krakowskiej
konferencji wydają się inspirujące do podję-
cia dalszych badań nad „Sztuką"; ich zasługą
jest zebranie w jednym tomie dotychczaso-
wej wiedzy.
Marta Smolińska-Byczuk
Postawy wobec dziedzichra kulturowego
w Niemczech i Polsce w XX wieku - 9 Kon-
ferencja Grupy Roboczej Polskich i Niemiec-
kich Historyków Sztuki i Konserwatorów
Zabytków w Instymcie Polskim w Lipsku /
Der Umgang mit dem kulturellen Erbe in
Deutschland und Polen im 20. Jahrhundert
- 9. Tagung des Arbeitskreises deutscher und
polnischer Kunsthistoriker und Denkmalpfle-
ger im Polnischen Institut Leipzig, 25-29.
09. 2002
Pod takim tytułem odbyła się w ostatnich
dniach września 2002 roku sesja gromadzą-
ca niemieckich i polskich uczonych zajmu-
jących się ochroną i konserwacją zabytków
w ubiegłym stuleciu1. Konferencja została
zorganizowana przez szeroko znany w Pol-
sce Geisteswissenschaftliches Zentrum
Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas
(GWZO), przy współpracy Instytutu Pol-
skiego w Lipsku. Osobami troszczącymi
się o znakomite warunki dla prelegentów
i gości obrad byli dr Kazimierz Wóycicki,
dyrektor Instytutu Polskiego, dr Ewa Tomic-
ka-Krumrey oraz dr Andrea Langer. Szcze-
gólnie niezwykłemu zaangażowaniu dr An-
drei Langer zawdzięczać należy zarówno
przygotowanie sesji poświęconej ważnej
i budzącej żywe emocje problematyce, jak
Por. recenzję konferencji zamieszczoną na stronic internetowej: K. Bcrnhardt, P.P. Zalewski,
www.kunsttcxtc.de, nr 1, 2003, 4 strony.
164
umieszczone po każdym tekście, do które-
go się odnoszą. Reprodukowane zdjęcia ar-
chiwalne oraz druki okazjonalne pozwalają
uzmysłowić sobie rozmach działań „Sztu-
ki". Szczególnie frapujące są zestawienia
obrazów polskich artystów z pracami in-
nych malarzy środkowoeuropejskich, towa-
rzyszące referatom Gryglewicza i Keserii.
Tak zaaranżowany wizualny dialog, nawią-
zywany przez dzieła, dopowiada i dookreśla
kontekst funkcjonowania polskiego stowa-
rzyszenia w ramach ogólnego obrazu sztu-
ki tamtych czasów w monarchii austro-wę-
gierskiej. Natomiast mankamentem jest brak
spisu ilustracji oraz niewygodne dla czytel-
nika rozplanowanie reprodukcji na poszcze-
gólnych stronach, co nie pozwala na spraw-
ne dokonanie porównania zestawionych na
sąsiednich kartkach reprodukcji bez obraca-
nia książką.
Materiały konferencji uzupełniają zawar-
te w Aneksie, dokumenty statutowe, związane
z formalnymi aspektami działalności „Sztuki",
przedrukowane za katalogiem Sztuka kręgu
,,Sztuki" oraz lista wystaw i nazwisk członków
należących do ugrupowania.
Korekta została wykonana niesumien-
nie, wskutek czego pojawiły się błędy orto-
graficzne („koloni" s. 17, „z tamtąd" s. 127,
„w śród" s. 168) oraz liczne literówki.
Zabrakło not o autorach poszczególnych
tekstów lub chociażby lakonicznej informa-
cji, skąd badacze pochodzą.
Książka Stulecie Towarzystwa Artystów
Polskich ,,Sztuka" po raz pierwszy przyno-
si tak szeroki wachlarz problemów, związa-
nych z działalnością i recepcją twórczości
artystów krakowskich; stanowi próbę uka-
zania dokonań stowarzyszenia w szerokim
kontekście, na który zwróciła uwagę współ-
czesna humanistyka, przeformułowując tra-
dycyjne narzędzia badawcze historii sztuki.
Publikacja ta jawi się jako dotychczas
najbardziej pełne kompendium wiedzy o sto-
warzyszeniu. Jednocześnie jednak rozma-
itość i bogactwo zaledwie wskazanych za-
gadnień sugeruje, że temat nie został jeszcze
wyeksploatowany. Materiały krakowskiej
konferencji wydają się inspirujące do podję-
cia dalszych badań nad „Sztuką"; ich zasługą
jest zebranie w jednym tomie dotychczaso-
wej wiedzy.
Marta Smolińska-Byczuk
Postawy wobec dziedzichra kulturowego
w Niemczech i Polsce w XX wieku - 9 Kon-
ferencja Grupy Roboczej Polskich i Niemiec-
kich Historyków Sztuki i Konserwatorów
Zabytków w Instymcie Polskim w Lipsku /
Der Umgang mit dem kulturellen Erbe in
Deutschland und Polen im 20. Jahrhundert
- 9. Tagung des Arbeitskreises deutscher und
polnischer Kunsthistoriker und Denkmalpfle-
ger im Polnischen Institut Leipzig, 25-29.
09. 2002
Pod takim tytułem odbyła się w ostatnich
dniach września 2002 roku sesja gromadzą-
ca niemieckich i polskich uczonych zajmu-
jących się ochroną i konserwacją zabytków
w ubiegłym stuleciu1. Konferencja została
zorganizowana przez szeroko znany w Pol-
sce Geisteswissenschaftliches Zentrum
Geschichte und Kultur Ostmitteleuropas
(GWZO), przy współpracy Instytutu Pol-
skiego w Lipsku. Osobami troszczącymi
się o znakomite warunki dla prelegentów
i gości obrad byli dr Kazimierz Wóycicki,
dyrektor Instytutu Polskiego, dr Ewa Tomic-
ka-Krumrey oraz dr Andrea Langer. Szcze-
gólnie niezwykłemu zaangażowaniu dr An-
drei Langer zawdzięczać należy zarówno
przygotowanie sesji poświęconej ważnej
i budzącej żywe emocje problematyce, jak
Por. recenzję konferencji zamieszczoną na stronic internetowej: K. Bcrnhardt, P.P. Zalewski,
www.kunsttcxtc.de, nr 1, 2003, 4 strony.
164