DOI Artikel:
Rydiger, Monika: "Ludzkie architektury": ze studiów nad relacjami pomiędzy rzeźbą a architekturą w sztuce XX wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19069#0112
15. H. Aeschbacher, Figura II, 1956 (wg
Seuphora) - ---''Ji.^- ■:■' \'\ :-; '<*?ii.>
W późniejszych pracach z lat sześćdziesiątych ekspresyjne dwunożne
„wieże - figury" przekształcają się w zgeometryzowane, racjonalne konstruk-
cje czworobocznych wież (niekiedy jeszcze opatrzonych antropomorfizujący-
mi tytułami np. Konsul, 1962, Idol hermafrodyta, 1962), w których wizerunek
nowoczesnej architektury łączy się z maszynową, przemysłowej proweniencji
powierzchownością tych dzieł93.
Siedząc intensywność procesu „architekturalizacji" wizerunku człowieka
na tle ewolucji sposobów przedstawiania ludzkiej postaci w rzeźbie dwudzie-
stego wieku wydaje się, że tendencja ta, tendencja przedstawiania człowieka
Tamże, s. 47.
109
Seuphora) - ---''Ji.^- ■:■' \'\ :-; '<*?ii.>
W późniejszych pracach z lat sześćdziesiątych ekspresyjne dwunożne
„wieże - figury" przekształcają się w zgeometryzowane, racjonalne konstruk-
cje czworobocznych wież (niekiedy jeszcze opatrzonych antropomorfizujący-
mi tytułami np. Konsul, 1962, Idol hermafrodyta, 1962), w których wizerunek
nowoczesnej architektury łączy się z maszynową, przemysłowej proweniencji
powierzchownością tych dzieł93.
Siedząc intensywność procesu „architekturalizacji" wizerunku człowieka
na tle ewolucji sposobów przedstawiania ludzkiej postaci w rzeźbie dwudzie-
stego wieku wydaje się, że tendencja ta, tendencja przedstawiania człowieka
Tamże, s. 47.
109