Modus: Prace z historii sztuki (7.2006)

okładziny kamienne. Byłoby to wyjątkowe zastosowanie tego motywu, gdyż
we wcześniejszych ruskich freskach z fundacji Władysława Jagiełły w tej części
wnętrza malowano imitację zasłon zawieszonych na drążku.

Freski wawelskie to najpóźniejsze dzieło ruskich malarzy w Polsce, jedyne
w ciągu bez mała pół wieku panowania Kazimierza Jagiellończyka. Świadczą
one o jego przywiązaniu do rodzimej, litewsko-ruskiej tradycji, przyniesionej
do Polski przez założyciela dynastii. W tym właśnie duchu można mówić
o kaplicy, którą król przeznaczył na swoje miejsce grobowe. Ponadto, przecho-
dząc od wymiaru osobistego do uniwersalnego, jeszcze wówczas sztuka miała
charakter ponadwy znani owy, zatem można mówić o swoistym artystycznym
ekumenizmie spajającym w jedno wschodnie malarstwo z gotycką architektu-
rą. Dzieło to, razem z wcześniejszymi z czasów Jagiełły, należy do wspólnej
spuścizny kulturowej Rusi zachodniej, Ukrainy i Białorusi, z racji ich własnej
tradycji, jak i Polski, gdzie zostały wykonane „sposobem greckim", nie zaś
stylem lokalnym, gotyckim.

58